Djeems Bont

Ik ben Djeems Bont en kom net terug uit Irak. Mijn medeagent is vermoord doordat zijn vermomming niet echt geslaagd was. Ik had ‘m al gezegd, dat ie moest stoppen met die viltstift en zijn snor écht moest laten groeien, maar hij wist beter. Ze hebben zijn (wel echte) baard in brand gestoken en tegelijkertijd hem alle hits van Het TriangelTrio laten horen. Die brandwonden waren zo erg nog niet, maar die muziek maakte ’t kapot. Hoe ik in Irak verzeild raakte, vraagt u zich natuurlijk af. Natuurlijk vraagt u zich dat af, u bent per slot van rekening nieuwsgierig. Maar die vraag is toch ietwat overbodig, aangezien ik al had verteld dat ik Djeems Bont ben. En DB komt overal. Nou ja, overal, ik mijd Azië voorlopig, in verband met SARS (een of andere Siekte. Ach! RotSpelling)

Ik had gewoon nog wat klusjes liggen daar. Zo moest ik wat hoogwaardige technische microfoontjes (schroefjes) indraaien. Deze actie had de codenaam MZSAVMDDSVOW (Margarita Ziet Schroefjes Aan Voor Microfoontjes Dus Die Saddam Vast Ook Wel). Voorts moest ik het moreel van de Iraki’s omlaag halen door alle lolly’s van alle kinderen in Bagdad af te pakken en ze daarna heel hard uit te lachen. Codenaam van die actie was KGZJZ,N,DWHO (Kinderachtig Gedoe Zou Je Zeggen, Nou, Dat Was Het Ook).

Die klussen waren routine, maar mijn laatste opdracht was het zwaarste. Operatie ZSEKHD (Zoek Saddam En Kietel Hem Dood). Het kietelen is mij wel toevertrouwd, maar ‘m vinden was een wat moeilijkere klus. Eerst maar eens beginnen in Bagdad, daar staan wat paleizen van hem. Misschien was ie daar wel. Dus ik vervoeg me bij één van de poorten van zijn paleis en bel aan bij de poort. Een stem vraagt wie daar is. Ik zeg dat Djeems Bont voor de deur staat en dat ik als de wiedeweerga naar binnen wil. De stem zegt dat het woord wiedeweerga in het Arabisch niet bekend is, maar omdat ik Djeems Bont ben, mag ik lekker toch naar binnen. De deuren schuiven uiteen en ik loop de oprit op. Het paleis ligt ver voor mij; de oprit is zeker 200 meter lang. Na een half minuutje lopen, springt er plotseling een schreeuwend persoon uit de bosjes en begint heel hard getallen in mijn oor te schreeuwen. “12, 69, 80, 61, 3”.
Mijn spionnenachtergrond vertelde me gelijk dat het bingogetallen waren, dus ik pakte mijn kaart te voorschijn (altijd je bingokaart meenemen!) en had binnen een half uurtje een volle kaart. Ik roep dus heel hard BINGO, waarop een Mexicaans chili-con-carne-koortje uit lucht komt vallen en de kraker “Hij is met zijn kontje in het water gevallen” inzet. We deinen gezellig wat samen, maar na een polonaise dring ik er toch op aan dat ik weer verder moet. Joviaal krijg ik een sombrero op mijn hoofd gezet en ik sla de mannen één voor één in het kruis. Dit laatste uit baldadigheid, want ik ben me daar toch stout!

Ik loop dus zo wat verder tot ik kom bij een grote deur. Ik klop en er wordt mij opengedaan door een bloedmooie vrouw. Ze wil mij, dat merk ik meteen en wel aan het feit dat ze naakt was. Maar ik heb geen tijd voor vleselijke lusten, ik had net shoarma op. ‘Hallo, is Saddam thuis?’ Mijn vraag wordt bevestigend beantwoord en ze schreeuwt keihard ‘PAPAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!!!!!’ Ik wacht geduldig terwijl ik met stijgende verbazing verderop in de gang allemaal mensen naakt heen en weer zie lopen. Mijn spionnenachtergrond vertelde me dat er iets niet helemaal in de haak was en dat het best eens zo zou kunnen zijn dat Saddam al was begonnen met chemische orgievoering.

Toch al verbaasd, moest ik mij even later écht schrap zetten, want daar kwam Saddam Hoessein in levende lijve de trap af! Ook hij was spiernaakt. Toen hij voor me stond kon ik de tatoeage op zijn borst goed bekijken. “The Husseins zijn nudisten 4ever!” stond er te lezen. Op dat moment zie ik mijn kans schoon en strooi mijn potje meegebrachte vlooien (altijd je vlooien meenemen!) uit over het hoofd van Saddam. Hij schrikt en roept heel hard: ‘Hé joh, niet doen. Ben je helemaal van lotje getikt!’ Ik wist dat dat codewoorden waren voor ‘klootzak’, maar daar trok ik me maar lekker niets van aan. Ik ben en blijf stoer.
Honderden soldaten beginnen op me af te rennen, maar ik ben ze te slim af. Ik doe namelijk mijn sombrero af en begin konijnen eruit te toveren (altijd je konijnen meenemen!) Ze waren zo verbaasd, dat ze mij vergaten te arresteren. Ik liet ze achter in ongeloof.

Dit alles gebeurde een week of wat geleden. Het doodkietelen is niet gelukt. Zoals jullie allemaal hebben gezien leeft ie nog. Maar als jullie het niet erg vinden ga ik nu weer even verder met mijn vriendin.

[i]”Nee schat, niet zo. Je moet ‘m shaken, niet stirren.” (altijd je roerstaafje meenemen!)[/i]