Dood door schuld

` Het spijt me heel erg mijnheer Bunker, maar uw laatste uurtje heeft geslagen.
Het kan elke dag gebeurt zijn met u.
Misschien hard, dat ik dit slechte nieuws zo abrupt op uw bordje leg, maar helaas het is niet anders.
Uw aders zijn volledig dicht geslibd en het is onmogelijk om dit alles nog te herstellen.` `Maar dokter, een bypassoperatie is toch altijd mogelijk, net als de vorige keer!’
`Tja, dat had u gedacht mijnheer Bunker, U bent goéd gewaarschuwd de vorige keer.
Niet te veel alcohol. Roken helemaal vergeten.
En vooral véél bewegen.
Aangezien u nog steeds leeft als een tabaksverslaafde vetverslindende alcoholliefhebber, zou u helaas onder aan de lijst voor een operatie komen te staan, indien dit nog tot de mogelijkheden zou behoren.
`Maar dokter wat moet ik in godsnaam nog meer doen!
Van de zeven avonden nu nog maar drie avonden in de kroeg. Na elk pilsje loos ik er bewust eentje in het toilet.
Die zeven pakjes sigaretten teruggebracht naar vijf in de week. Veel minder nicotine sinds ik alleen nog buiten rook en maar twee van de drie trekjes inhaleer.
Meer beweging. Zoals dat zappen kost ook enorm veel energie.
Daarbij komt dat ik zelf naar de koelkast moet lopen om m`n pilsjes te pakken.
Ik lig drie dagen per week minstens twee uur eerder in bed, met als gevolg dat ik daar energieker ben dan ooit.
U weet niet half hoeveel moeite het kost om een vrouw van 90 kilo bovenop me te hijsen en aan te sporen te bewegen zoals ik dat in gedachten heb.
Verder heb ik m`n automaat ingeruild voor een schakelauto.
En we hebben een fiets aangeschaft waarvan we het motortje kunnen uitschakelen, op de vlakke stukken zonder wind.
Daarnaast bezitten we nu ook een hond zoals U ons had aangeraden.
Uren heeft het me gekost om dat beest te leren de post, krant en pantoffels bij me brengen en zo`n twee keer per dag moet ik de tuindeur openen om hem z`n behoefte te laten doen.

De patatjes bakken we elke dag in plantaardige olie en gebruiken alleen nog maar mayonaise op dezelfde gezonde basis.
De kroketten zijn gevuld met echt rundvlees. En op de chocoladevla spuiten we slagdroom i.p.v. echte room.
Sinds ik m`n zoon de deur uitgeschopt heb, een stuk stress minder omdat de chips en cola nu gewoon op de plek ligt waar het hoort.
En aan m`n dochter heb ik ook geen ergernis meer sinds ze op haar eigen woont en de kost aan huis verdiend door simpelweg in een etalage te staan in A`dam.
Dus dokter, wat had ik in vredesnaam nog meer kunnen doen om die dichte aders tegen te gaan.
Ik zeg al tegen m`n vrouw: JIJ…. JIJ bent de oorzaak!
Sinds jij ontslagen bent als kantinejuffrouw omdat je de baas een klap over z`n handen gaf, alleen maar omdat hij je lekker even in je goddelijke billen kneep.
Nu moet ik de kost alléén verdienen, als bijstandtrekker.
Dat is toch ook niet te doen dokter.
Daar kríjgt een mens toch een hartkwaal van…`
😮