Oh ja, stoere kerels onder jullie denken nu: als dat mij was overkomen, dan had ik het wel geweten. Natuurlijk, het had best een leuk en spannend spel kunnen zijn. Maar dat werd het niet. Door gebruik van teveel kracht en macht werd het een soort real life horror stukje waarin ik plotseling, ongevraagd en angstig de hoofdrol bleek te spelen. Dit is natuurlijk een bijzonder verhaal. Het zijn meestal mannen die zich met deze ongein bezighouden. En het kan dan soms ook nog heel wat slechter aflopen. Deze soort klootzakken hebben volgens mij last van meerdere afwijkingen. Vaak veel te jonge kinderen of meisjes aantrekkelijk vinden is naar mijn mening de 1e afwijking. Het tegen wil en verzet in doorgaan met het botvieren van je lust is de 2e. Nou mag een mens van mij best afwijkingen hebben, maar wetende dat deze niet door de beugel kunnen en je dan niet onder controle kunnen houden is nummer 3. Als er dan ook nog bedreiging of soms erger plaatsvindt om het tegen de lamp lopen te voorkomen, zijn we bij nummer 4.
Mannen als Dutroux hebben het bij mij verbruid. Kans verkeken. Stel je voor dat ze vrijkomen of ontsnappen. Dat ze weer onschuldige slachtoffers maken. Dat risico is gewoon te groot. Voor mij zijn ze het leven niet waard. Ik zeg ,,kop eraf’’ en dan bedoel ik niet alleen hun ‘kleine’ maar ook hun ‘grote’.
8 reacties
Errez · 6 oktober 2007 op 19:30
Hmm… je boodschap is niet heel erg doordacht of vernieuwend op welke manier dan ook.
Siebe · 6 oktober 2007 op 20:39
Lagarto,
Toch met belangstelling uitgekeken naar dit tweede deel. Resumerend is het belangrijkste onder deel I wel gezegd denk ik. Wel verbaast me je keuze om hier een deel II van te maken. Wat heeft je toch bezield? Ongeduld om bij resultaat uit te komen misschien? Terugkijkend was één beter deel verstandiger geweest denk ik. Maar je hebt je onder dat deel I min of meer zelf al geëxcuseerd en genoeg commentaar te verduren gehad. Ik stel coulance voor daarom. Doe dat dan zelf ook maar zou ik je willen aanraden. En gewoon op naar de volgende.
😉
Eén ding: getallen, als het even kan gewoon voluit geschreven, zeker de getallen die jij hier noemde.
Gr.
S
lagarto · 7 oktober 2007 op 10:11
Bedankt Siebe,
Ik volg je goeie raad maar gewoon op.
Ik ben alweer bezig.
Groeten lagarto
Dees · 7 oktober 2007 op 11:19
Tsja,
als je een vervolgcolumn wilt maken (zelf heb ik de neiging vervolgcolumns sowieso over te slaan soms trouwens, waarom weet ik niet), zul je m.i. iets met spanningsbogen moeten doen. Of een totaal andere insteek op hetzelfde thema. Maar dit is een verhaal, dus dat laatste is alweer lastiger, tenzij je perspectief wisselt, of een enorme twist maakt, of zoiets.
Je eerste deel bevatte allerlei elementen voor de spanningsboog. Deze verzandt in een soort verklaring, waarbij ik Errez wel gelijk moet geven. Ik denk dat je hele sterke gevoelens hebt bij het onderwerp. En dat is logisch, alleen bij hele sterke gevoelens zul je om er een verhaal over te schrijven, vijf stappen terug moeten doen, voor je erover kunt schrijven. Denk ik.
Mosje · 7 oktober 2007 op 20:03
Een vervolgverhaal schrijven voor het internet. Lastig. Ik ben ermee aan het experimenteren, en het valt om de drommel niet mee.
Wat ik nu probeer is om elk deel zodanig te schrijven, dat het geheel los van de andere gelezen kan worden.
Maar wellicht ontdek jij nog een andere methode?
arta · 7 oktober 2007 op 21:53
[quote]Mannen als Dutroux hebben het bij mij verbruid. Kans verkeken. Stel je voor dat ze vrijkomen of ontsnappen. Dat ze weer onschuldige slachtoffers maken.[/quote]
Helemaal mee eens!
Misschien dat het beter was geweest om van deze twee één te maken, maar eigenlijk overschaduwen de reacties de columns, wat ik wel jammer vind, want ze zijn wel goed geschreven!
🙂
klapdoos · 8 oktober 2007 op 17:19
Je had inderdaad deel 1 en 2 samen kunnen voegen, had je heel wat commentaren bespaard gebleven. Het is sowieso heel moeilijk om een vervolgstory via internet te lanceren, daar heeft Mosje gelijk in. Dat doet niets af aan jouw schrijfstijl, laten we niet vergeten dat je mooi schrijft, alleen is dit voor mij persoonlijk te inhoudloos, (vordat iemand het zegt) net als ik trouwens.
groet van leny 😆
pally · 8 oktober 2007 op 19:48
Niet het sterkste wat ik tot nu toe van je heb gelezen, Lagarto.
Maar ik denk met Dees dat dit onderwerp je te dicht op de keel zit. Daardoor is het moeilijk om afstand te nemen en het universeler te maken. Te ontsnappen uit de nauwte van het onderwerp, zeg maar. Ik hoop dat je me nog kan volgen.
‘missers’ maken hoort trouwens ook bij schrijven.
groet van pally