Echt de eerste keer…

‘Mijn mobieltje laadt niet meer op.’
De verkoper van de telefoonwinkel kijkt mij verbaasd aan. De wenkbrauwen zo hoog opentrokken dat er een omgekeerde V ontstaat. Het vlinderdasje om zijn nek wipt sierlijk mee op het verontwaardigde op en neer wippen van zijn adamsappel. [i][url=http://examedia.nl/columnx/modules/news/article.php?storyid=7003]zie ook mijn column “de clou”[/url][/i]. ‘Nou môneer, dit is nu echt de eerste keer dat ik deze klacht hoor. Eens even kijken. U heeft een Samsung zie ik? Hoe lang heeft môneer dit toestelletje al?’
‘Vijf weken.’
‘Papperlapap! Dat zou eigenlijk niet moeten mogen hè?’
‘Dat is een understatement, als ik het zo mag uitdrukken.’
‘Haha , die môneer. Maar u heeft wel gelijk natuurlijk.’
‘Mag ik u nog wat vragen?’
‘Môneer mag alles vragen. Môneers vragen zullen bij mij op een rustige plek landen.’
‘Dat is een geruststellende gedachte. Maar denkt u, in vervolg daarop, dat er een serieus antwoord bij mij in de veilige haven voor anker zal gaan?’
De inmiddels ingezakte omgekeerde V van zijn wenkbrauwen schieten weer terug in een verbijsterde positie en het vlinderdasje maakt bijna een redelijk geslaagde salto.
‘Daar kan môneer voor honderd procent van uitgaan. Wat was uw vraag?’
‘Nou, waarom gebruikt Samsung bij de oplader niet gewoon een rond pinnetje als plugje? Net zoals de Ipods dat hebben. Zodat de tevreden klant eenvoudig een rond pinnetje in een gaatje hoeft te duwen waarna het opladen probleemloos kan beginnen.’

Even kijkt hij mij peinzend aan. ’Nou, eerlijk gezegd môneer, vinden wij van de telefoonbranche dat ook allemaal. Maar Samsung heeft nu eenmaal besloten een ander soort plugje te gebruiken.’
‘Índerdaad ja! En dat plugje is zodanig vierkant ontworpen dat je moet wrikken om het in de gleuf van het mobieltje te persen. En als je het plugje toevallig met de verkeerde kant in het toestel steekt heb je dus een probleem.’
‘Môneer heeft helemaal gelijk. Weet u wat. Ik zal hem laten maken. Over drie weken is hij klaar. Heeft môneer nog zijn oude toestel?’
‘Nee, dat heeft môneer niet. Die heeft u bij aankoop van deze nieuwe Samsung ingenomen ter verzending naar mobielhongerend Afrika. Zodat die arme drommels daar ook nog wat hebben.’
‘Ach kijk aan.’ Hij kijkt naar een hoge ijzeren bak naast hem en begint er in te graaien. ‘Môneer had toch die Alcatel?’
Ik knik bevestigend en hij graait verder. ‘Hebbes! Hier is de ondeugd. Gelukkig nog even niet afgereisd naar de binnenlanden van Centraal Afrika hahah. Oké, even de simkaart overhevelen en klaar is Kees. Over drie weken kunt u uw Samsung gerepareerd en wel ophalen.
Mag ik môneer dan tenslotte nog een plezierige reis huiswaarts wensen?’

Op weg naar de uitgang passeer ik een man die net binnenkomt. Bij de toonbank hoor ik hem zeggen dat hij klachten heeft bij het opladen van zijn mobieltje.
‘Nou môneer,’ hoor ik de verkoper zeggen, ‘dit is nu echt de eerste keer dat ik deze klacht hoor.’
De deur achter mij sluitend zie ik in gedachten de omgekeerde V van zijn wenkbrauwtjes verschijnen…