Zielpoot

Greet werkt al jaren in het café en ik bestel twee koffie bij haar.
‘Jij komt toch altijd met Nel koffiedrinken hier?,’ vraagt ze met opgetrokken wenkbrauwen..
‘Ja, klopt. Op de even dagen. Op de oneven dagen met Del hier.’
‘Del?’

Seg iek so koet..?

Hij komt aarzelend de kroeg binnen en loopt voorzichtig naar de bar. Dan een flits van herkenning. Hij heeft mij meer gezien en dat klopt. In de supermarkt laatst, hielp ik hem aan een goed schoonmaakmiddel.
Uit Somalië komt hij en hij moet nog erg wennen hier.
‘Eeh, menier, begroet hij mij. Jij ier werke achter bar?’
‘Jazaker. Parttime.’
‘Dat is eel mooi voor u. Iek ook werke. Eb baan als voilnisman.’

Vernieuwde Dreft

‘Wiel u mij elpen, menier?,’ vraagt de man smekend terwijl hij paniekerig om zich heen kijkt. Nou is dat paniekerige niet zo vreemd als je in een supermarkt rondloopt want wie is er nou niet paniekerig daar op Zaterdagochtend.
‘Natuurlijk ,wat wil je weten?’
Hij wijst op een plank vol schoonmaakmiddelen: ’Welke moet iek nemen? Iek ben half jaar in Nederland, menier. Iek nog niet alles weet hier. Zoveel schoonmaakmiddel. Wat is goeie.’
‘Tja, neem deze dan,’ zeg ik, en ik wijs naar een fles vernieuwde Dreft. Daar moet het wel mee lukken.

Foute boel!

‘Kut!,’ roept ze.
‘Van hetzelfde,’ antwoord ik.
Verschrikt kijkt ze opzij. Dan lacht ze. Veertien lijkt ze. Misschien vijftien. Ze zit naast mij in de bus en kijkt nu naar haar mobieltje. Op een manier die niet veel goeds voorspelt voor datzelfde mobieltje.

Echt de eerste keer…

‘Mijn mobieltje laadt niet meer op.’
De verkoper van de telefoonwinkel kijkt mij verbaasd aan. De wenkbrauwen zo hoog opentrokken dat er een omgekeerde V ontstaat. Het vlinderdasje om zijn nek wipt sierlijk mee op het verontwaardigde op en neer wippen van zijn adamsappel. [i][url=http://examedia.nl/columnx/modules/news/article.php?storyid=7003]zie ook mijn column “de clou”[/url][/i].