Dit vreemde werkwoord ga ik niet meteen uitleggen. Wacht nog maar even, het komt echt. Luister: echtgenoot heeft van nature een onstuitbare drang tot verbouwen en verbeteren. Niet van mij persoonlijk, goddank, want ik hou helemaal niet van plastische chirurgie, ook al zijn mijn contouren hier en daar wel wat vervaagd. Bovendien is dat een vak waar je heel lang voor moet doorleren en schriftelijke cursussen bestaan er nog niet voor.
Nee, echtgenoot verbouwt en verbetert ons huis al sinds we er in wonen en heeft daar een uiterst eigen(zinnige) visie op. Aangezien mijn aandeel daarin voornamelijk bestaat uit de catering, ook van groot belang overigens en wat aanvullende kleurideeën, moet er geregeld wat toegegeven worden, anders gaat de lol er voor hem af.
De allerbelangrijkste pijler van zijn verbouwingen is het hergebruik. En aangezien we al 33 jaar in ons dijkhuis wonen, bestaat het hergebruik voor nieuwe verbouwingen steeds vaker uit onderdelen van eerdere verbouwingen: zelfgebouwde kasten en dito bedden, gesloopt toen de zonen enige jaren het huis uit waren. Nooit meteen mee beginnen, dit als waarschuwing tussendoor, want soms keren ze nog even terug.
Ook alle spijkers en schroeven, verroest of niet, worden opnieuw gebruikt vanuit tientallen lege boterdoosjes. Als aanvulling is daar gelukkig het gesloopte oude duivenhok van een overleden zwager, ter vermijding van een te hoog inteeltgehalte. Alle ongelijke stukken staan opgeslagen tegen de zijwanden van onze wildwest carport. Het valt daardoor niet altijd mee deze helemaal te omzeilen als ik naar binnen moet rijden. De portieren van mijn autootje wangzoenen dan ook zeer geregeld met platen en planken. Maar ach, ze zijn zo familiair met elkaar.
Nadat een tijdje geleden ook onze badkamer een dergelijke verbouwing heeft ondergaan, is nu de keuken aan de beurt. Nee, nee, niks nieuwe keuken natuurlijk: hergebruik. Er is al een ladekast geboren uit duiventil en kinderbed. Voor de fronten is bij hoge uitzondering nieuw, ja, splinternieuw, geplastificeerd spaanplaat gekocht en gemonteerd.
Toen kreeg ik een ingeving die ik nooit hardop had moeten uiten. Op ons terras had ik namelijk oude stukken geverfd hout zien staan.
‘Goh’, zei ik – stomme idioot die ik ben- ‘die spaanplaat fronten zijn eigenlijk wel erg levenloos. Kunnen we die stukken hout van buiten niet nemen? En dan, weet je wel, net zoals Piet Hein Eek dat doet met zijn sloophouten meubels: lekker rommelige stukken gebruiken en die dan slordig beitsen en weer opschuren’. Echtgenoot veerde meteen helemaal op. Hij vond het een gewèldig idee. Ik eigenlijk meteen al niet meer. Maar toen was het te laat. Hij was er absoluut niet meer vanaf te krijgen. Alle nieuw aangebrachte fronten en grepen van de ladekasten werden er weer afgeschroefd. Huilen, vleien, smeken, belonen in natura, niks hielp.
Helemaal bevlogen is hij ermee aan de gang gegaan en als ik zeg, ‘Nee, dit staat niet, echt niet, het wordt veel te druk, zet die platen er nou toch gewoon weer op’, antwoordt echtgenoot: ‘Het was toch jouw idee om die laden te ‘eeken’, niet dan?
Elke ochtend staren elf schurftige laden mij grijnzend aan.
19 reacties
Nachtzuster · 1 mei 2013 op 00:26
Wat een lekkere huishoudelijke column, Pally. En het woord ‘wangzoenen’ bij een auto vind ik helemaal geweldig.
Sagita · 1 mei 2013 op 10:04
Ja die wangzoenen, daar viel ik ook direct op! Ik heb nu gelijk een idee hoe je woont: dijkhuis, wildwest carport en hier en daar wat opgeslagen oud hout voor : kan altijd van pas komen!
En ja je titel: Eeken komt helemaal uit de verf!
met veel plezier gelezen.
groet Sa!
Mien · 1 mei 2013 op 12:50
Keurige column Pally.
Een verademing tussen het columngeweld op CX.
En wat ik er helemaal mooi aan vind is dat de tips van Loek er keurig in verwerkt zijn.
Chapeau! :yes:
pally · 1 mei 2013 op 13:12
dank je Mien, heb geen tip gezien….
Mien · 2 mei 2013 op 12:37
Jawel hoor:
Luuk’s Tip 1: Onderwerpskeuze
Bedenk altijd: één onderwerp of thema is genoeg.
Dit doe je door als onderwerp “klussen” te kiezen en wat daar bij komt kijken.
Luuk’s Tip 2: Verleid de lezer tot lezen
Zorg voor een pakkende kop én een eerste zin die stáát. Dit geldt natuurlijk voor elk stuk tekst, maar helemáál voor een column.
Dit doe je door te kiezen voor het mooie en prikkelende kop “Eeken” en door de lezer te prikkelen met “Wacht maar even, het komt echt.”
Luuk’s Tip 3: Hoe begin je een column?
13 Manieren om voortvarend te werk te gaan.
Dit doe je door 4 manieren te combineren.
Keuze 1: In een notendop. Val met de deur in huis. Som meteen het belangrijkste nieuwsfeit op waarover je column gaat.
Dit doe je door meteen de aandacht te vestigen op het “klussen”.
Keuze 13: Begin met de lezer
Door te openen met: “Dit vreemde werkwoord ga ik niet meteen uitleggen. Wacht nog maar even, het komt echt”, spreek je de lezer direct aan.
In mindere mate gebruik je ook nog keuzes 12 en 4.
Keuze 12: Begin met jezelf. Veel mensen lezen graag persoonlijke verhalen. Vooral bruikbaar wanneer je als columnist bereid bent je te laten kennen.
Door meteen na de opening te verwijzen naar jezelf: “want ik hou helemaal niet van plastische chirurgie”, leg je naast humor (Keuze 4: Grap) ook een deel van jezelf bloot.
Luuk’s Tip 4: Hoe maak je je column ‘rond’?
Het ‘rondschrijven’ van een column, waarbij je aan het eind weer terugkomt op een detail van het prille begin. Kort door de bocht gezegd: de laatste zin van de column sluit weer aan op de eerste zin.
Dit doe je door op een subtiele manier de laatste zin: “Elke ochtend staren elf schurftige laden mij grijnzend aan” te laten verwijzen naar de zin in de openingsalinea: “want ik hou helemaal niet van plastische chirurgie”.
Onbewust of bewust zijn Luuk’s tips toegepast.
Het kan natuurlijk ook zo zijn dat je de tips al automatisch in je schrijven toepast. Als dat zo is dan heb ik nog grotere bewondering voor je schrijven.
Sowieso ook credits aan Luuk voor het aanreiken van deze tips. Heb er sowieso wat van geleerd. Getuige deze columnbeschrijving van een VC.
pally · 15 mei 2013 op 11:35
Mien, sorry, ik ziet dit nu pas. Leuk en goed hoe je mijn column hebt geanalyseerd n.a.v. de tips van Luuk. Dat de punten kloppen komt misschien omdat het mijn 200e column al is, en hebben ervaring en reacties mij veel geleerd. Enne, wellicht ook een tikkie schrijfaanleg. :blush:
In elk geval: dank je wel!
Mien · 15 mei 2013 op 11:45
[quote]Het kan natuurlijk ook zo zijn dat je de tips al automatisch in je schrijven toepast. Als dat zo is dan heb ik nog grotere bewondering voor je schrijven.[/quote]
200 columns, wauw, da’s veel !!!
Oefening, talent en feedback baren kunst !!! :yes:
Libelle · 1 mei 2013 op 13:47
Ik vond het ook een prima column. Mede omdat ik ook van hergebruik houd en als iemand het dan zo mooi opschrijft…
SIMBA · 1 mei 2013 op 17:35
Leuk nieuw werkwoord 😀 Ik denk Piet Hein hier wel mee kan lachen, ik in elk geval wel!
Meralixe · 2 mei 2013 op 09:38
Pally, koningin van de nieuwe woorden… :yes:
Yfs · 2 mei 2013 op 11:19
Geweldig weer Pally.
Eigenlijk gebeurt er niet eens zo gek veel in deze column, maar de heerlijk relaxte manier waarop het zich laat lezen, bewijst dat dat ook helemaal niet persé hoeft.
Correctie, er gebeurt wél veel. Er zijn verdorie twee nieuwe werkwoorden zijn in het leven geroepen.
Ik wangzoen, jij wangzoent, wij wangzoenen….
Ik Eek, jij Eekt, wij Eeken….
:yes: 🙂
Ferrara · 2 mei 2013 op 16:35
Genoten van deze verbouwing, vooral omdat het niet onder mijn dak is. Begrijpelijk dat je de schurft in hebt over die laden, hoewel er natuurlijk niets boven eerlijk hout gaat.
Prlwytskovsky · 2 mei 2013 op 18:46
Dat belonen in natura ja, kan ik mij wel in vinden. Leuke inkijk in huize Pally. Toppie. :yes:
arta · 7 mei 2013 op 11:25
Heerlijk om te lezen, dit -schijnbaar- huis-tuin-keukenverhaal, dat ondertussen zóveel meer is… 😉
Harrie · 7 mei 2013 op 11:53
Ik zou die husband in huis van het kastje naar de muur blijven sturen. Gewoon voor de lol. Voor de jouwe en de zijne. Niks zo lollig als verbouwen. Vooral in teamwork, met een leuke workmate? Groetjes Harrie.
vanlidt · 7 mei 2013 op 20:40
Ach wat, over een paar jaar vind je het rustiek. :-))
Een dijkhuis, hoe Hollands… .
Met veel plezier gelezen
WritersBlocq · 10 mei 2013 op 13:21
Hihi wat een lekkere column, Pally! Smullen, dit 🙂
embee · 10 mei 2013 op 17:31
Pal, ik ben er eerder niet aan toegekomen, maar wat een diamant is dit weer. Heerlijk om te lezen!! Wij waren deze middag in een doehetzelfmaarmetmaterialenvanonswinkel alwaar ook (sloop)steigerhout lag. Dat was ook echt eekhout!!
(Gelukkig vond mijn klusman het te duur!!!!!) PFFFFF.. Ik voel met je mee.
:kissing: Embee
pally · 15 mei 2013 op 11:42
Allemaal erg bedankt voor de leuke reacties! xxx