Een nieuw seizoen

Heus, ik heb het geprobeerd. Me open stellen voor al het nieuwe dat de televisie ons dit seizoen voorschotelt. En ik ben allesbehalve een verstokte chaggerijn, beroepsmopperpot, vileine afzeiker, of iemand die van cynisme zijn ‘raison d’être’ heeft gemaakt.Integendeel, altijd goed gemutst en positief treed ik de wereld om mij heen tegemoet. Graag bereid me met van alles en nog wat te laten verrassen. Maar mensenlief wat een bagger!
Want zeg nou zelf, wat was er mis met NOVA zoals het was. Lekker decortje, mooie letters, warme kleuren, elke dag een ander verkeerd leren jasje voor Clairy en de moeizame, door hartelijke lachjes begeleide schakeling naar Den Haag.
‘Ben je daar Ferry’. ‘ Jazeker, hallo Clairy’. ‘Hallo Ferry’.
Voorbij, voorgoed voorbij. Elke avond voor het slapen gaan word ik geteisterd door de natte droom van een stagiaire decorbouw uit Hilversum, die er voor zijn MBO opleiding figuurzagen een afstudeeropdracht van gemaakt heeft.

Nieuwsuur!
Op mijn vertrouwde tijdstip bevind ik mij plotseling in een ruimteschip, schetterend hagelwit en helblauw gekalkt, met overal niet terzake doende futuristische elementen.
Een regelrechte cultuurshock na al die maanden afzondering in onze medialoze zomerrresidentie.
Mariëlle Tweebeeke – ze kijkt wél lief hoor- ontbeert de bite van haar voorgangster die haar gasten zo genadeloos klem kon zetten dat ze wanhopig om hun moeder riepen.
Ferry is er nog wel, maar heeft er ook zichtbaar moeite mee. Hij verschijnt als een geest uit de fles op een Star Trek navigatiescherm dat zomaar uit de desk verrijst en breekt avond aan avond zijn eigen hakkelrecords. En dan ook nog integraal sport, nieuws en het weer, alleen Patty ontbreekt nog met het shownieuws.
Waarom moet alles altijd anders en nieuw.
Waarom krijgen we bij Een Vandaag ineens een zekere Bram of Bart, het gemankeerde neefje van Han Pekel, die mij toespreekt alsof ik in de peuterspeelzaal nu eindelijk eens aan mijn fruithapje moet beginnen en wiens dubbelgevulde gestalte voortdurend uit de breedbeeld barst. Waar is Sonja Bakker als je haar bij de Publieke Omroep nodig hebt.
En wat moet ik met de ranzige flauwiteiten van die dekselse krullebol van Powned, het slaapverwekkende gemummel van Jan Tromp bij Uitgesproken VARA, de MADIWODOVRIJDAG chaos van Paul de Leeuw?
Er zit niets anders op ik zal gedógen!