Een tasje met een bloederig verhaal

Gisteren ook Pauw en Witteman gezien? De gast die de meeste ophef maakte was Katinka Simonse, alias Tinkebell. P&W was het zoveelste in de rij programma’s waarin Katinka/Tinkebell haar opwindende verhaal mocht vertellen. Nova had ze al gehad en ook Matthijs. Het was griezelen geblazen, ondanks of juist dankzij het feit dat Katinka een onschuldig en fris uitziend meisje is. Vrolijk babbelend en onaangedaan deed ze uit de doeken wat er gebeurd was. Hoe ze haar eigen kat doodde door het nekje te breken, hoe ze het beestje eigenhandig vilde en een tasje maakte van de huid. Dat ze vervolgens verkocht. Geïllustreerd met foto’s die niets aan duidelijkheid te wensen overlieten. Hoe onbegrijpelijker een daad is hoe fascinerender, moet ze gedacht hebben. Denk nu niet dat Tinkebell het deed ter meerdere eer en glorie voor zichzelf. Ze is een meisje dat aan kunst doet. Niet zomaar kunst maar compleet met een heuse moraal. De moraal was keurig en verantwoord, alleen niet zo origineel, weinig opmerkelijk en vooral niet zo mediageniek. Voor de volledigheid zal ik hem straks even vermelden.

Het middel dat Katinka had bedacht om haar boodschap over te brengen is veel mediagenieker dan de boodschap zelf. Op zich niet erger dan wat er in abattoirs gebeurt, dat geef ik toe. Maar in abattoirs wordt dom geweld gepleegd door mensen die niet beter kunnen en niet beter weten. Een kunstmeisje denkt na, laat haar creativiteit de vrije loop, wikt, weegt en maakt daarna pas haar kat dood. Gruweldaden waar een idee achter zit, dat is pas eng. Het geeft de pleger de kans om er met een schoon geweten en zelfs een goed gevoel van af te komen. De geschiedenis is er van vergeven, van doelen die middelen heiligen. Het is makkelijker dan je denkt om gewone mensen hun geweten en hun gezonde verstand even opzij te laten zetten zodat ze flink tekeer kunnen gaan. Daar is een beroemd experiment van dat laatst overgedaan is door het programma Horizon op de BBC. Doodnormale aardige vriendelijke mensen geven andere even lieve onschuldige mensen dodelijke stroomschokken alleen maar omdat ze verteld is dat het voor een goed doel is. Ze geloven het graag en dienen schokken toe van 450 volt, het dubbele van de spanning op je stopcontact. Dat dachten ze tenminste. Dat er geen doden vielen kwam omdat de bedenkers van het experiment al wisten dat gewone mensen niet te vertrouwen zijn en de potentiële slachtoffers tegen ze beschermden.

Het BBC-experiment had als doel om te laten zien hoe simpel het is om gewone mensen alle grenzen te laten overschrijden. De programmamaker van de BBC maakte de boodschap duidelijk zonder verdere slachtoffers te maken. Katinka vond dat maar teergevoelige onzin. Ze is dan ook geen tv-maker maar kunstenaar, een scheppend genie, een beetje God dus. Creativiteit bestaat alleen zonder beperkingen. O ja, beloofd is beloofd, voor de volledigheid nog even de boodschap van Katinka Simonse. Ze wilde laten zien dat dieren in deze maatschappij niet meer dan een product zijn. Die boodschap kwam bij mij niet helemaal over. Ik haalde er iets anders uit. Dat katten zorgvuldig degene moeten uitkiezen bij wie ze gaan wonen. Als Katinka een vriendje heeft, hoe zou die zich voelen? Stel dat ze met een volgend project aandacht wil genereren voor het onverdoofd castreren van biggetjes. Word zo’n jongen op een kwade dag wakker in Katinka’s bed met een naar gevoel tussen zijn benen. Gelukkig brengt Katinka ontbijt op bed. Op een bordje liggen een paar bloederige ballen. De camera’s van de tv ploegen snorren. Pauw en Witteman, De wereld draait door, Nova, 1vandaag, Netwerk, Hart van Nederland.

Meer verhalen op http://wizzkaz.web-log.nl/foute_teksten/