Een wildplasser

Ik maakte vanmiddag een mooie wandeling door natuurpark ‘De Rotte Meente’ bij Nijetrijne; niet te verwarren met Rotte Gemeente. Dat is wat anders. Als je weet waar Nijetrijne ligt, dan heb je een geheel onverzorgde voetreis naar Munnikeburen gewonnen. Aangezien je weet waar dat ligt, kunt u direct op pad. Wat heeft een wandeling door een schitterend natuurgebied met veel water, ribben, riet en idyllische huisjes te maken met de titel van deze column? Niet veel, denk ik. Wel illustreert het de emotionele schok die ik onderging toen ik, vanuit die natuurbeleving, in de auto radio 1 aanzette. Daar vertelde een Belgische professor dat hij vanaf 1988 heeft gewerkt aan het onderzoek van teksten op WC-deuren en – wanden. Een grotere overgang is nauwelijks denkbaar. Mijn God, wat een idioot.

Emeritus Hoogleraar psychologie Stephan Lievens (66 jaar) besteedde maar liefst 22 jaar van zijn kostbare leven aan teksten die zijn medemens tijdens de stoelgang heeft geschreven op voor hem bereikbare wc-schrijfvlakken. Gedachten die opkomen als kakken, zo gezegd. De Professor vulde een deel van mijn thuisreis op wetenschappelijke toon met verhalen over zijn onderzoekswerk en concrete resultaten. De goede man bezocht tienduizenden toiletten; frisse en onfrisse. Hij besteedde een vermogen aan mondkapjes. Damestoiletten bezocht hij soms stiekem, maar meestal liet hij dit over aan kennissen of vrienden. Het werkte echt op mijn lachspieren toen ik hoorde hoe de Professor bloedserieus sprak van ‘uitlaatklep’ en ‘kruisbestuiving’, als hij het had over de producties binnen toiletmuren.

Ik weet het lezer, je zit al klaar voor wat sappige citaten. Maar, hoor eens hier, het gaat in dezen om wetenschappelijk werk en niet om ‘poepie, piesie’ . Dat haal je maar bij een andere columnist. Ik ga onverkort door met de belangwekkende wetenschappelijke mededelingen van Lievens: Vrouwen kalken voornamelijk roddels op de muren. Geen schuttingtaal, maar gewoon walgelijke roddels over sexegenoten. Mannen hebben het meer over sexegenieten.

De Professor vertelde ronduit geschokt te zijn over de geschriften van mannen, bah. Wat te denken van ‘ Wie wil poepen met schuim, stopt OMO in de pruim’ ? Daar valt absoluut niet om te lachen. Nog erger is de minachting voor vrouwen. De professor citeert van de plémuur: ‘Vrouwen zijn koteletten. Hoe meer je ze slaat, hoe malser ze worden’. Te bar voor woorden. Gelukkig kreeg die Lievens nog een laatste, wat vrolijker vraag: ‘Wat vond u het leukste dat u ooit op een toilet hebt gelezen?’. De Prof dacht even na …….en toen kwam het: ‘Luie man zoekt zwangere vrouw!’.

Die Professor Lievens toch! Zijn boek wordt vast een even groot succes als zijn wetenschappelijk werk over ongewenste intimiteiten. Dat boek is al eerder verschenen.

Ik dacht toch nog even terug aan de wandeling door de Rottige Meente van hedenmiddag. Ach, had ik maar een zakmes meegenomen…….dan had de Professor nu op de wilg kunnen lezen: Niets maakt mij zo mild, als een plasje in het wild.