De amuse van op de rug gepocheerde slakkenborst gezet in drie geplette korrels witte arboria rijst vormt geen enkel probleem. Alle deelnemers aan de nieuwe MasterChef Holland reeks staan er zelfverzekerd bij. De onvermijdelijke Robert Kranenborg is ervoor overgestapt naar SBS6. Zijn vorige kookmaatje Julius Jaspers werd, om het programma op gewicht te houden, ingeruild voor een krullenbol en een knotje. De deelnemers aan de kookwedstrijd klessebessen de reclameblokken gezellig aan elkaar. Van het uur beschikbare zendtijd blijft voor koken en jureren maar weinig over. Sinds ik tijdens een teambuilding activiteit, onder toeziend oog van een ongetwijfeld in een echt restaurant ergens mislukte chef, een stuk kalfsfricandeau moest ontvliezen, heb ik de koksmuts aan de ongeknipte wilgentenen gehangen. In een poging mezelf van de mij opgedrongen taak te ontheffen vroeg ik de brigadegeneraal of ik misschien mijn handen eerst had moeten wassen. Ik kon meteen aan de bar plaatsnemen. Desondanks vind ik kookprogramma’s fascinerend. Op lauw waterbedje van getrokken maanviszaad geserveerde labia van nuchter Drents zeug geflambeerd in hertenflatulentie op basis van een consommé van Leids ui en geblancheerde polderprei. Eitje. Tijdens de gedetailleerde determinering van elk gerechtje, waaraan steevast wel een zuurtje, zoetje, bittertje of zoutje ontbreekt, staan de amateur kookgasten gewoonlijk te trillen van spanning. Tot ze er een moesten bakken. Hun dedain voor een op het oog simpel oeuf sur le plat brak ze ongenadig op. Wat zelfs daar allemaal mee mis blijkt te kunnen gaan! Het was op maandag al de uitsmijter van de week.

18 april 2015 #BinnenDoorDenken

Categorieën: Algemeen

Robert

Robert Beernink auteur van verhalen, #binnendoordenkers en lichtgedichten. Zijn motto: elk verhaal is waar, elke waarheid slechts geloof.

8 reacties

Pierken · 21 april 2015 op 18:09

Kijk, hier word ik nou vrolijk van (Rob G.). De juiste woorden voor dit zelf bevlekkende format. Goed gedoseerde sambalbij (het pitje), zeg maar. Wat veel bijvoeglijkheden, maar die passen wel in deze context.

Laatst was de biologische bospeen in de bonus. De kookonzin begint dus al in de winkel. Is dat vrije uitlooppeen, dan? Ofwel scharrelpeen? Staan er minder bomen in het bos waar de peen is opgegroeid?

Graag gelezen. :yes:

troubadour · 21 april 2015 op 19:22

Ja, ik vermoed ook wel dat dit kostje is voor de fijnproevers.

Frans · 21 april 2015 op 20:39

Arboria, nooit van gehoord. Je zult Arborio bedoelen, maar ikzelf zou voor een gepocheerde slak Oishii Yamato rijst gebruiken, misschien Nishiki, maar zeker geen Arborio. Verder een perfecte column.

Mien · 21 april 2015 op 21:59

Half uurtje kijken en dan snel naar DWDD. Het lukt SBS6 maar niet om zendtijd van NPO af te snoepen.
Het niveau is erg Hollands. Koken, met een ei, koken met melk, koken met een aardappel. Zeer culinair en hoogstaand. Cuisine Hollandaise.
Het enthousiasme van de deelnemers en chefkoks bij de buitenlandse voorgangers, Australie, Canada, Nieuw Zeeland was nog boeiend. Zo ook de wetenswaardigheden en de leermomenten.
Je zet het in deze column goed neer. De platheid en de gemaaktheid.

    Mien · 24 april 2015 op 08:57

    Nog eens terug gelezen. Jammer dat de column zo weinig reacties krijgt. Ik vind hem erg goed geschreven. Voor mij dan ook op de nominatie voor CvdM.

arta · 21 april 2015 op 22:00

Dit leest als een trein, Streeksteek. Wel ben ik bij dit soort schrijven altijd benieuwd of het kunst of een trucje is, maar dat zal de tijd uitwijzen.
Graag gelezen!

Esther Suzanna · 21 april 2015 op 22:41

Taalvaardig en ‘gelikt’ natuurlijk, hoge amusementwaarde, aansluitend bij de beleving van de doorsnee Nederlander. Ik doe het je niet na…

:-))

Sagita · 24 april 2015 op 10:24

Genoten!
groet Sa

Geef een reactie

Avatar plaatshouder