Elke dag koninginnedag

Soms raak ik onderweg naar de schaakcoffeeshop in gesprek met de tramconductrice. Zij is blijkbaar gecharmeerd van mij, en vraagt wel eens: ‘Wat ga je doen, moet je werken?’. ‘Nee, ik heb elke dag koninginnedag’ antwoord ik dan, maar de woorden komen wat lullig uit mijn mond. Een andere keer zeg ik plagend: ‘Alleen maar omdat ik geen baantje heb, wil je niet met me trouwen’. Tot zover weinig problemen. Maar dan komt de euro.
Een strippenkaart kost 6 euro 20, een pakje shag bijna 4 euro, een kopje thee op zijn minst 1,35 (toch nog drie gulden) en een biertje in het schaakcafé doet twee [i]terreurootjes[/i]. Dan ben je dus snel door je duitjes heen. En hoewel het niets is vergeleken met de armoede in de Gazastrook -or for that matter- de armoede van iemand die leeft op een vuilnisbelt in Cairo, het is wel zwaar kut. Een paar arme dagen kan je nog wel overbruggen. Stap na drie weken koninginnedag tijdig op de rem en schooier de laatste dagen van de maand door het leven heen. Neem bijvoorbeeld een biologische paprika van Albert Heijn, haal het plasticje eraf, weeg het af als een “gewoon” exemplaar, en gebruik het voor Melkertnasi. Een eenvoudige maaltijd met slechts rijst, uitjes, doperwten, paprika, kruiden, boter, zout, en een lik pindakaas. Eet hier vervolgens twee dagen van. Steek voor vlees iets van je gading in je jaszak terwijl je door het gangpad loopt en weet dat – Oh ! hemelse balans – de doorgeschoten commercie weer maakt dat de reclameborden voor de beveiligingscamera’s hangen. Of wanneer de nood erg hoog gestegen is: rijd een stukje zwart met de trein, bluf de conducteur af met:’Evita Peron is mijn naam, is Melkert Baan soms familie van Pieter Baan, weet u dat misschien? U werkt op toch op de spoorbaan en ik ben net ingestapt op het perron, maar ik ben het perron zelf. Hoe kan dat nou?’. En ga na deze toch schaamtevolle ervaring eten in de hoofdstad bij al dan niet religieus bevlogen instellingen.

Maar waarde lezers, nou is mijn geld al na twee weken op. Je kunt dan wel gaan kankeren op Duisenberg, maar dat heeft zo weinig zin. Was Melkert er nog maar. Mijn beroemde grap; Poldemodel dat is, Ing.Leeghwater komt de polder leegmalen en dan komt Melkert je uitmelken, heeft achter de schermen meer teweeg gebracht dan de argeloze lezer kan vermoeden. Even heel serieus. Ik moet nú een keus maken. Doorgaan met roken of nieuwe schoenen kopen. Als ik beide doe, loopt mijn debetstand nog verder op dan mag van de bank en misschien moet ik volgende maand wel een bekeuring betalen. Mijn NS-kortingskaart loopt deze maand af, mijn bankstel is kapot, mijn winterjas al weer vier jaar oud en niet meer waterdicht. Dit brengt mij in niet zo’n goede stemming voor de verkiezingen. Ik zeg niet dat een kunstenmaker als ik, opererend op de grens van gek en geniaal, elke dag koninginnedag moet kunnen vieren, terwijl anderen krom liggen om hun hypotheek te kunnen betalen of erger creperen in Afrika. Ik zeg wel dat jullie, ja, jullie daar, onder die Haagse kaasstolp, die 6 en een half duizend euro per maand verdienen. Jullie mogen van mij bijna allemaal: ‘enkele reis euthanasieboot’. Ik heb nog een ruwe column klaarliggen over de verkiezingen. Reken maar dat deze spin doctor nog wel iets te melden heeft, maar het is zonde van mijn energie en (gratis) paarlen voor de zwijnen.

Voorwaar ik zeg u; ‘In die dagen zullen de leiders zijn als honden’ staat er in de boekjes van de rabbijnen geschreven. Eeuwen heeft men zich het hoofd gebroken over wat dit in godsnaam nou weer te betekenen had. Sinds enige jaren denkt men dat dit duidt op de opiniepeilingen. Als 51 procent van de mensen vindt dat de aarde plat is, dan is dat zo. Een kamerlid zal vragen stellen aan de minister waarom nog niet eerder in het regeringsbeleid tot uitdrukking is gekomen dat de aarde plat is. Men rent dus gelijk een roedel wilde honden jagend naar een weggeworpen stok, achter die peilingen aan. Deze bijzonder sneue politici maken zich dus door hun eigen dwaze gedrag kwetsbaar voor Maurice de Hond’s self fullfilling prophecy; ‘PVDA naar 38 zetels’. Als 51 procent van de mensen vindt dat ik geen honger lijd, dan…Dan mag de groenteboer om de hoek sarcastisch roepen op Eerste Kerstdag; ‘Hé moet je niet werken, je moest toch werken vandaag’. ‘God en de duivel houden niet van middenstanders, onthoudt dat maar’ waarschuw ik hem. Later gooi ik wat schrijfwerk door zijn brievenbus en roep wanneer ik hem weer zie: ‘Lezen, kan je ook lezen’.

😕 😕