Er was eens een topman met een dienstmeisje

Het is een drukte van belang voor de rechtbank in New York. Een grote verzameling kamermeisjes staat Dominique Strauss-Kahn op te wachten. “Shame on you, shame on you!” schreeuwen ze als hij uit een dure bolide stapt. Het doet DSK niets. Stoïcijns loopt hij de schorten voorbij met een vrouw aan zijn arm. Eenmaal binnen verklaart de Franse charmeur gedecideerd onschuldig te zijn in de zaak van het verkrachte kamermeisje. Slechts weinigen lijken de gevallen IMF-topman nog te geloven, maar niemand die precies weet wát er gebeurd is in de bewuste hotelkamer. Het is met Strauss-Kahn eigenlijk net als met Duitse groenten. Je twijfelt of het de komkommer, de rucolamelange of de taugé is, maar dat er iets niet in de haak is, weet je zeker. En daarbij: het staat vast dat zowel de Duitse als de Franse bacterie uiteindelijk door de mand valt. De vraag is wanneer.

Dominique Strauss-Kahn. Een man met status. Met geld bovendien. Die kent mensen, belangrijke mensen. Maar is dat genoeg om hem uit de gevangenis te houden? De verdediging staat te popelen om de zaak op seks ‘met wederzijdse goedkeuring’ te gooien. Denk daar eens over na. Daar sta je dan als nietsvermoedend, arm kamermeisje. Een pluisje van de spiegel te poetsen in een willekeurige hotelkamer. Komt er plots een gerimpelde grijsaard uit de badkamer. Met alleen een handdoek om zijn middel. Een woest aantrekkelijk beeld. Je mond valt open. “DSK! Mon amour!” stamel je en teder friemel je aan de knoop van zijn handdoek. “Je te veux! Maintenant” bromt Dominique zacht in je oor en begint met zijn grote handen wat te rommelen onder je schort. Heerlijk vind je het. Als je je handen op zijn harige billen legt, voel je DSK’s macht door je hele lijf. Kippenvel.

Ik benijd de jury, die het vonnis mag gaan vellen over Strauss-Kahn. Alle smeuïge details van deze hotelromance tussen de degelijke dienstmeid en de Franse versie van Ruud Lubbers krijgen ze onder ogen. Het verhaal van DSK’s verdediging klinkt hen als een mooi sprookje in de oren. Blijft de vraag of zij Dominique en zijn kamermeisje nog lang en gelukkig zullen laten leven.