Erg kort door de bocht

Ik heb het van horen vertellen en dan hoor je vaak liegen. Maar in dit bijzonder geval weet ik dat het waar is. Er was een dame van een jaar of vijftig en ze beeldde zich in dat ze god was. Maar niet een goede god, neen, eerder ééntje van het kwade soort. Elke week sprak ze de parochianen toe in onze plaatselijke kerk. Ze sprak van liefde en vergeving, ze preekte over uw naaste beminnen en bovenal sprak zij over goed doen voor de anderen. Kortom, ze was heiliger dan de paus en iedereen vond haar een goddelijk schepsel. Gezegend zijt gij boven alle vrouwen! (Vergeet niet dat ik misdienares was).

Bijna dagelijks zette ze zich in voor de rolstoel-medemensen van ziekenzorg. Wanneer je een kaartje van haar ontving, stonden er steevast beste wensen in, vergezeld van een sprankeltje hoop. Wanneer iemand een vrijwilliger zocht voor zijn of haar goede doel, stond het kleine dametje op de eerste rij. “Ik, ik, ik wil het doen!” riep zij dan uit volle borst (en ze had er een stevig paar).

Uit deze geschreven lofzang blijkt dat ze te mooi was om te geloven,…en dat was ze ook. Tijdens de vele uren die zij spendeerde met de ouderen, kwam zij ook te weten welk oudje nog een behoorlijk spaarcentje had. De brave sukkels lieten haar ook zien onder welke matras hun gouden sieraden staken. Zonder enige schroom vroeg ze of de juwelen nog nut hadden,…of de bijouterie niet beter rond haar hals pasten. En ja hoor, het merendeel liet zich verleiden door haar goedheid en haar verborgen sluwe trekken. Ze trok nog snel een weesgegroetje en de oudjes gingen volledig overstag. Net op het moment dat ze hun handtekening hadden gezet onder het testament, verbleekten hun handen. De avonden werden korter en de koude werd kouder. Het vrome predikantje had hen een injectie gegeven. Eentje dat op langere termijn werkte en de dood tot gevolg had,…langzaam.

Katholieken zijn zo mooi meneer, ze zijn zo eerlijk en oprecht meneer. De vromen vinden homoseksuelen fout maar ze kunnen hen wel genezen meneer. Er bestaan zo van die kampen voor. En die vieze ziekte, die zich overdraagt via bloed of sperma,….die ontkennen we even voor het gemak meneer. Ze moeten maar een rubbertje dragen, oeps, maar dat mag niet van de kerk. Over de ‘liefde’ voor de kinderen zal ik nog zwijgen, over de oorlogen in uw naam ook. Hé, maar we kunnen verder hoor, we doen lekker alsof. Tenslotte doen we dat al eeuwen,…zowel het vrome predikantje als de priester in zijn habijt. Beiden vragen centjes uit uw naam. Laat het mandje maar rammelen, laat de centjes maar rollen en sla het goud uit de gelovigen hun zakken.

Gezegend zijn de echte gelovigen meneer, diegenen die het niet van de daken schreeuwen en goed doen voor hun naasten. Mag ik dan nu een schietgebedje doen en de paternoster kussen? Ik val niet op mijn knieën en ik zal niet passeren langs uw toog.