[i]Examens zijn weer overal te vinden. Leerkrachten vertellen openlijk over hun examenbloopers.[/i]

Zo doet de leerkracht Nederlands haar uitleg. Ze heeft eens een examen van een jongen gehad die zeer creatief was. De trappen van vergelijking waren bij hem: de positief, de comparatief en de aperitief. Maar daar bleef het niet bij. Dezelfde jongen kreeg een heel pak woorden voorgeschoteld die hij moest uitleggen. Eén daarvan was polygamie. Volgens hem was dat schrik hebben in kleine ruimten. Tijdens het examen spreken wordt het pas lachen. Improvisatie met een zo pas opgelegd onderwerp. Sommige moeten het doen met de bergen in Oostenrijk maar een andere krijgt een half uur vol en moet zelfs gestopt worden met het onderwerp van Paulus de Crosskabouter!

De leerkracht engels krijgt echte pareltjes tijdens het verbeteren. Allerlei zinnen worden vertaalt en ook al weten de leerlingen niet altijd hoe ze het juist moeten zeggen, ze verdraaien het gewoon tot iets wat ze wel kennen. Zo wordt een vleermuis a floddermouse en een mooie vrouw a bediful woman. Maar ook tijdens het examen spreken is het haast niet te verkroppen. Wanneer leerlingen hun tekst kwijt zijn roepen ze open en bloot fuck. Ook materialen worden zeer geïmproviseerd gebruikt. Een MP3-speler wordt gebruikt als een stethoscoop en een thermometer, de batterijen worden dan weer gebruikt als pillen. Ook bij de vertaling van een apotheker wordt er terug gedraaid naar het verleden, dit werd de medicenman! Een zin maken met het woord pregnant blijkt ook moeilijk te zijn. Zo maakte mijn buur eens de flater met de zin: He goes pregnant to his parents.

De leerkracht Frans dan maar. In de tijd van Bob de bouwer was het zinnetje Nou en of! populair. Ook dit is een examenvraag om te vertalen. Dit wordt dan: Maintenant et ou! Een woordenboek wordt over het algemeen vertaalt door un prisma en een vijand door la viande.

Maar ook de leerkracht geschiedenis amuseert zich nog met het verleden. Bouillon is een stad van bouillonblokjes en de reisroute van Christoffel Colombus ging via het kanaal, het overwinnen van de Alemannen deed Clovis dan weer door het middel van vechten en een dode koning in Egypte noemen we een Mammie. Soms lijken de vakken wat door elkaar te vloeien. Want wat zou jij antwoorden op deze vraag: Sinds wanneer kan de mens rechtop lopen? Het is immers geschiedenis maar toch slagen leerlingen erin om te antwoorden: ongeveer één jaar na de geboorte. Je moet hen gelijk geven, het is de waarheid.

En ook al lijkt godsdienst voor sommige een saai vak, de leerkracht amuseert zich er wel mee. De twee populairste vreemde godsdiensten zijn de bamboes en de hondas, de hoogste rang bij de hindoes zijn dan weer de barmannen in plaats van de brahmanen. Maar hoe komt men dan weer bij de stad Babylon? De leerlingen hun fantasie slaat er haast van op hol, hun antwoordt is vaak: daar is een belangrijke baby geboren. Hun logisch denken is ook vaak niet zo slecht. Waar is de vorige koning begraven? In de grond. Waarom de meeste missionarissen dan weer uit Ierland komen is dan omdat ze er daar teveel hadden.

Ook aardrijkskunde is een lachertje voor de leerkrachten. Landen en zeeën op hun plaats houden is blijkbaar niet de specialiteit van de leerlingen. Zo zijn de drie zeeën rond Italië de Ionische zee, de linkse zee en de ander zee. Het produceren van voedingsstoffen gebeurt voornamelijk in China, ooit schreef een leerling dit antwoord over op zijn blad.

Leerkrachten zouden haast meer testen willen doen. Kijk maar eens hoeveel amusement je ermee kunt bij elkaar brengen? Zoiets van een 607 woorden!

Categorieën: Algemeen

16 reacties

Troy · 18 juni 2005 op 13:18

Je maakt wel een progressie door Merel. Ik vind deze column weer een stuk beter dan je vorige schrijfsels 🙂

Grt Troy

Kees Schilder · 18 juni 2005 op 14:10

Dit is humor.Klasse Merel

champagne · 18 juni 2005 op 15:03

Inderdaad Merel, je gaat vooruit…

WritersBlocq · 18 juni 2005 op 15:35

Heeee Merel, je zit onder mijn duiven te schieten! Ik heb vandaag examen Management Assistent gedaan en het was geslaagd, maar waarom… daarover ga ik meer vertellen. Ik ben wel blij dat ik deze column pas na het examen lees, anders had ik er een leuk zooitje van gemaakt hahaha, je barst van de inspiratie, gek mens!

[quote]Eén daarvan was polygamie. Volgens hem was dat schrik hebben in kleine ruimten.[/quote]
Tsja, kleine ruimten… het kán kloppen natuurlijk 😆 En dan is het wel iemand die het blijft proberen natuurlijk, om over die “angst” heen te komen.

Merel · 18 juni 2005 op 16:13

Ik ben blij dat ik eens een goed column kan schrijven. Misschien zijn er sommige geïnteresseerd in een remedie tegen de examenbloopers, de spiektechnieken!

KawaSutra · 18 juni 2005 op 16:50

[quote]Misschien zijn er sommige geïnteresseerd in een remedie tegen de examenbloopers, de spiektechnieken![/quote]
Gooi het maar in een column hoor, je kan het! 🙂

WritersBlocq · 18 juni 2005 op 17:18

[quote]Ik ben blij dat ik eens een goed column kan schrijven.[/quote]
Ik ben blij om van jou een reactie te lezen dat je, heel terecht, blij bent!
Kom maar op met die spiektechniek, voor mijn evt. her-examen in september 😮

Eddy Kielema · 18 juni 2005 op 17:48

[quote]Kom maar op met die spiektechniek, voor mijn evt. her-examen in september[/quote]
Niet zo pessimestisch, WB!

melady · 18 juni 2005 op 20:43

Je hele column uitgelezen en vond um waarempel best leuk.

Ben ik nu geslaagd voor mijn examen? 😀

Dees · 18 juni 2005 op 20:47

😀

Good gedone Merel

😉

bert · 18 juni 2005 op 21:33

Merel, de meeste mensen vrezen een examen, maar jij, jij weet er een groot feest van te maken, mijn complimenten.

sally · 19 juni 2005 op 00:22

Erg leuk Merel!

Ben heel benieuwd naar je volgende column

groet
Sally

Mosje · 19 juni 2005 op 00:25

Onze Merel begint te fluiten!
😉

Louise · 19 juni 2005 op 10:10

Hij gaat als een speer, Merel. Ik heb je stukje met plezier gelezen 🙂

Wright · 19 juni 2005 op 22:41

Leuk geschreven, Merel!
Echt stukken beter dan je vorige schrijfsels. 😉

Ma3anne · 20 juni 2005 op 10:48

Eindexamen 1971: Vertaling Frans-Nederlands. Titel: ‘L’Hotel de Ville’. Wist ik veel dat dat een gemeentehuis was. Alle woorden die ik niet kende heb ik logischerwijs (voor mij dan) in de horecasfeer vertaald. Kamermeisjes en obers laveerden door het Hotel De Ville met allerlei paperassen waarvan ik ook niet begreep wat die daar deden.

Jammer, want ik had de vertaling niet eens echt slecht gemaakt verder. Maar omdat ik er een heel ander verhaal van gemaakt had, kreeg ik een 5. Dat had me bijna mijn papiertje gekost. Ben op het nippertje geslaagd.

Andere blooper in dat jaar: vertaling Duits HBS: ‘Numerus Clausus’: het nummertje van Claus. Dit was ik niet, maar een andere leerling op onze school.

Enig onderwerp en leuk geschreven! Op de basisschool noemen we het prietpraatjes, bij het eindexamen bloopers. Ik ben gek op dit soort humor. Verfrissende kijk van jongeren op de wereld.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder