Ik heb een vriendje

Ik herinner me het nog goed. Ik ging met mijn moeder en grootmoeder de toog van de cafetaria verzorgen. Wat is er nu zo leuk aan pintjes tappen? Wel, er is meer dan dat…na een uurtje keek ik wat er in de zaal zat. Er kwam een knap ventje binnen. Met zulk schattige glimlach om eeuwig bij te houden. Hij liep in de zaal rond, zijn vader riep hem soms.

Het mysterie der horloges

Polshorloges en ik, het is een strijd apart. Op termijn verdraag ik de kunststof niet rond mijn pols en daarom verblijft mijn horloge al jaren aan mijn sleutelhanger. Na al die jaren is mijn sleutelbos een deel van mijn imago. Een viertal sleutels en een leuke sleutelhanger vergezeld met een horloge rond mijn hals met een houwtouw.
Maar als gevolg daarvan eisen soms de wiebelende dingen hun tol. Mijn horloge is nog nooit stuk geweest, doodgewoon omdat ik ze altijd verlies vooraleer ik ze kwijt ben.

De sterren – een nieuwe mythe

“Ik zie je graag.” zei Silke.
“Ik zie je ook graag, maar ik moet nu echt weg.” antwoordde Bart. Silke streek met haar handen door zijn haren. De sterrenhemel was verlicht.
“Jij bent mijn puntje licht, mijn ster aan de hemel, nooit wil ik je verlaten.” ging ze verder.
“Dat klinkt allemaal zeer prachtig maar ik moet nu echt weg.” hij gaf haar een afscheidskus en vertrok.

Avondje uit

Na lang aandringen en op een anderhalve dag plannen kreeg ik toch de toelating om naar de strandfuif te gaan. Het startte allemaal aan de inkom waar we stonden te wachten op nog enkele vrienden.
Sarina, de enigste vriendin die ik daar kende stelde me voor aan haar vriendengroepje. Wat me al onmiddellijk opviel dat het allemaal meisjes waren, buiten die ene jongen.

Mijn liefste Josh – Eindelijk aanspreken

Na dagenlang genieten van de subtiele signalen beloofde ik een vriendin om op hem af te stappen. Hem…Bij die woorden herinner ik me telkens de gevoelens die ik voor het eerst bij hem had.
Helaas was hij altijd al onbereikbaar, zijn gedrag in de bus was asociaal omdat hij zich telkens afschermde door een I pod. Zijn muziek was luider dan deze meisjesstem. Ik beloofde mijn vriendin om de oortjes van zijn muziek ‘af te pakken’ bij wijze van spreken.
De dinsdagmorgen zou het zover zijn…

Mijn liefste Josh

Je stapt wel elke dag bij me op de bus op weg naar school, glimlacht even maar zegt verder niets. Waarom doe ik de moeite om op te vallen?
Je luistert naar gesprekken onder mij en mijn vrienden, lacht mee met de grappige momenten, voelt mee met gevoelige dingen…

Tot ziens

Daar lag ze dan. Met haar kleine lichaampje in het grote bed. Haar zware adem verraadde dat ze moeilijk kon ademen. Ook al was het ondertussen half twee ’s nachts, haar zoon met zijn vrouw, haar kleindochter en haar achterkleindochter waren op post. Iedereen besefte dat het niet lang meer ging duren, de tijd kortte af.

Tweede auditie

Na twee maand en een half een tweede auditie voor deze kleine meid! Pas drie dagen geleden wist ik dat ik vandaag mocht komen. Ze gingen me ook een tekst toesturen die ik vandaag vanbuiten moest kennen. Maar helaas, ik heb geen enkele tekst gezien.

Goede auditie? Slechte auditie?

Goedemorgen! Nuja, goed? Deze avond ken ik mijn uitslag van mijn examens en dat is ofwel de officiële start van de vakantie ofwel de start van weken opnieuw blokken. Het is iets voor elf uur, in de vakantie ben ik altijd de langslaper, ik ben een eeuwige sylvester*!

Spiektechnieken

Het is niet langer geheim. Studenten die het niet zien zitten om een hoop tekst van buiten te leren proberen te spieken. Tachtig procent van de studenten heeft ooit al eens gespiekt. Maar veelspiekers hebben wel vijftig procent kans om gepakt te worden. De truc bestaat er dus in om subtiel te zijn.