Fa. List & Bedrog

Dertien en een half is ze, bijna veertien dus, als ze naar me toe komt lopen met de vraag of ik mee wil werken aan een interview. Het gaat om een schoolopdracht. ‘Waar gaat het over?’ vraag ik als altijd op mijn hoede. Dat wordt als je een ouder bent, een tweede natuur. ‘Ik moet een roker en een ex-roker interviewen’, roept ze, alweer onderweg naar de keuken. Ik ben de roker. Die vraag komt natuurlijk net drie seconden voordat we aan tafel kunnen. Valt nog mee, had ook rond bedtijd kunnen zijn, míjn bedtijd. Met mijn memorecorder, en met een snelle uitleg over de werking van het apparaatje, lukt het me nog net mijn eten nog warm naar binnen te schuiven.

Tijdens de afwas, is ze al bezig met een rokende vriendin. Kom ik weer mooi mee weg. Tegen koffietijd schuift er nog een vriend aan, die even de tondeuse door zijn haar gegooid wil hebben. Met het warme klimaat ideaal, en ik kan hem lekker buiten helpen. Hij wordt gebombardeerd tot ex-roker. Het interview verloopt vlot, er is aan gewerkt, hoor ik. ‘Vindt u het goed, als ik het interview opneem’, vraagt ze. Vooral dat ‘u’ doet het goed, en als afsluiting een beleefd bedanken voor de medewerking. Ik word aangewezen als controleur, beluister het geheel, en kan mijn trots, als ik dat al zou willen, niet verbergen, ik sta te groeien.

Dan hoor ik een vertrouwd geluid op de recorder, het uitblazen van rook. Dat moet dus over. ‘Shit ma, goed dat je dat hoorde, ja ik zou buurman interviewen, maar die moest overwerken’, zegt oudste.

Ik ben dus medeplichtig aan dit bedrog, en vraag me af waar de tijd gebleven is, dat dertien en een half, drie en half was, en nog geen flauw benul had van list en bedrog. Ik ben veertig en een beetje, maar voel me plots ouder dan ik waarschijnlijk ooit ga worden. Ik rook er nog maar een, voordat ik stop.