“F*ck the world, cause she will live!”
Man, ik kreeg dit op mijn bord en wat moest ik er aan doen? Wat kon ik er mee! Niets maar toch bleef het in mijn hoofd hangen. Elke ziel is opzoek naar die verlichting ja toch. Althans ik neem aan van wel. Ik kijk om me heen en ik zie mensen die er mee bezig zijn. Als ik soms bij een vriend van mij ben en we hebben gesprekken van die aard dan zegt hij gelijk dat het niet logisch is dat er een hogere wereld is. Maar neemt dat een vraag weg of plaatst het een vraag? Persoonlijk denk ik dat het wel een vraag plaatst. Maar was ik dan liever terug in de pre historie waar alles anders was. Waar eerst jagen kwam en overleven en misschien als je tijd had kon vragen waarom de sterren stralen? Het neemt waarschijnlijk niet de vraag weg maar verplaatste het alleen maar.

We liepen op een avond over straat. Ik had behoefte om te kijken of hij inderdaad nooit dacht over het hiernamaals en de zin van het leven. Hij beweerde altijd dat het leegte was in zijn hoofd die dan overheerste. Hij dacht de leegte van niks en ik dacht de leegte van een onbeantwoord verlangen naar zekerheid.

We liepen over de straten ik wist in geen geval wat ik nu moest zeggen om het te openen en hij wist niet wat ik van hem opdat moment wou. Ik begon nog maar een peuk te roken. Ik begon over de oer knal en een nieuwe theorie. Dat was de zet, hij kwam los. Hij vertelde dat hij niets zag in de theorie en hij bracht weer een antwoord ter val.
Terwijl wij aan het lopen waren en over het ontstaan aan het praten waren bedacht ik me dat mijn religie geen enkel antwoord bied. Dat opdat moment ik eigenlijk geen redenering mocht geven ik was door mijn punten heen.

Ik keek hem onderzoekend aan. Hij verwachte een sterk antwoord van mij waardoor ik hem verlichting kon geven. Ik had er geen. Ik had er geen, slechts een lullig verhaaltje wat dit hele gesprek deed in storten het was tijd om de magie van inis witrin tot zijn recht te laten komen. Wat betekent tijd er overheen gieten.

Ik kwam thuis. Moe en vol met antwoorden ik begon te lezen in mijn dag boek en ik las: Fuck the world, cause she will live. En inderdaad. Er is een antwoord. Alles is opgebouwd uit atomische stoffen en al die zooi. De tekst Ik ben in alles en alles is in mij klopt. Ik ben verbonden en alles en dat alles zit in mij! Heb ik daar een antwoord? Voor mijzelf wel. De aarde leeft hoe je het went of keert We moeten haar verzorgen naar alles wat we kunnen en zij zal ons dan voeden en bescherming bieden. Kan ik hem dat vertellen en heeft hij daar een vrede mee. Of zou hij weer antwoord gaan zoeken. Want hoe kan alles nou in iets zijn. Het zijn legendarische woorden voor mij. Ik sprak ze op het moment dat ik mezelf compleet voelde. Dat gevoel ging snel weg.

Soms moet je je neerleggen bij dat er geen antwoord is maar om je heen kijken. Dan vind je een antwoord in alles wat leeft en alles wat leeft beantwoord je vraag. Dat neemt een klein plekje op in die leegte. Maar het is een opvulling!!

Categorieën: Maatschappij

2 reacties

melady · 21 januari 2005 op 23:16

[quote]De aarde leeft hoe je het went of keert[/quote]

De aarde went of keert zichzelf en dat went wel.

Kon me niet concentreren tijdens het lezen en dacht steeds aan die reclame van dat kind dat steeds zegt: waarom.. waarom?

Melady:-)

Ma3anne · 22 januari 2005 op 16:24

Niet iedereen stelt zich dit soort vragen en dan is het moeilijk een gesprek aanknopen. De behoefte om te zoeken is niet bij iedereen aanwezig.

Ik wil wel een keer een blokje met je om hoor. Vragen genoeg. Misschien heb jij antwoorden? 🙂

Dit soort vage gesprekken heb ik vaak met mijn zoon. Niemand snapt dan meer waar we het over hebben, maar wij laven ons aan elkaars gedachtenspinsels. Heerlijk!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder