Feeling good

Ken je dat? Er zijn van die dagen dan voel je, je de hele dag lekker. Niet een beetje lekker gewoon echt lekker. Soort vanaf de helling suizen gevoel. Het go with the flow gevoel. Reden nul, maar dat geeft niet. Je loopt in dat gevoel dan ook de hele dag uit te delen. Glimlach, praatje, babbeltje, flirtje. Je straalt. Verliefd op het leven. Op zo’n dag tel je al je zegeningen, ben je gewoon even helemaal blij met jezelf. Wat je aantrekt voelt goed, zit goed. Je haar wil zoals jij het wil. En zodra je buiten op straat loopt heb je direct sjans. Een nog beter gevoel maakt zich van je meester. Weer sjans. Je koopt nooit bloemen voor jezelf, maar vandaag wel. Geen krijg bosje, maar een hele grote bos. Een droom bosbloemen. Natuurlijk rozen. Je gaat verder met de rozen door de winkelstraat. Sjans. Nu voel je, je tien jaar jonger. Veerkracht, adrenaline, spanning. Je besluit nog even te blijven hangen, terras, je pakt een terras. Jee, wat voelt dit goed. Drinken, wat, fris? Nee, een borrel, gevoel versterken. Je nipt ten teken van het intense genieten. Je gooit je haren los en zet je zonnebril op. This is it man.

Een sms-je komt binnen op je mobiel. ‘Ik heb aan je gedacht’ lees je. Je schrikt en denkt ik niet. Het gevoel wil je niet kwijt. Hoofd achterover en even de zon voelen op je huid. De ogen half gesloten de wijn nog op je lippen. Gewoon even genieten. Tot je grote vreugde komt er iemand aanlopen met een gitaar en begint voor het terras te spelen. ‘Blowin in the wind’. Herinnering pakt je vast, je voelt de emotie opkomen. Je probeert het te ontkennen. Je wilt het niet, niet nu. De bevlogen stem pakt je vervoert je, neemt je mee. De verspoeling van feeling good en de opgeroepen herinnering smelten samen. Dit is geen toeval. Je laat beiden toe en ze komen en vloeien in elkaar over. Het is goed zo.

Een zekere loomheid maakt zich van je meester. Je ondergaat het en het geeft je voldoening. Je betaalt pakt de rozen en verlaat het terras. Niemand, niemand, niemand weet wie jij was. Je kijkt nog een keer over je schouder, op weg naar huis ben je toch echt tien jaar ouder.