Fietsbel

Vandaag een nieuwe fietsbel gekocht. Ik had er al eentje, zo’n gewone zeg maar. Zo’n ring-ringggg…..Eerst een “ring” op de heenweg als je het hendeltje met je duim wegduwt en dan “ringgggg” (met zo’n prachtige nagalm) als je hem loslaat en daarmee is de bel ook weer terug in de beginstand, klaar voor de volgende ring-ringggg..
Draai het kapje van de bel niet te strak aan en laat de bel ook niet roesten van binnen want dan verpest je zowel de “ring” als de “ringggg”. Het enige dat je dan nog hoort is iets van een gesmoord “rng-rng” en soms zelfs alleen maar “rng” omdat het hendeltje blijft hangen.

Goed, niets aan de hand zou je zou denken. Ik leefde in de veronderstelling dat ik een man was met een bel en dat de buitenwereld direct in de gaten had van:”Daar gaat een man die zijn leven op orde heeft!”.
Helaas wilde het lot anders….
Het bleek namelijk dat mijn oude bel dat hendeltje helemaal niet nodig had om zijn functie uit te oefenen en in plaats daarvan op bobbelige fietspaden maar te pas en te onpas lukraak wat begon te ringen. Het was niet een volwaardige “ring-ring” en ook niet eens een echte “ring” maar toch wel een soort ringetje dat de mensen die voor je fietsen denken dat je de hele tijd een kort signaal geeft om ze te waarschuwen of te verwijten dat ze in de weg fietsen, maar dat je daar uit beleefdheid geen volledige “ring-ring” voor wilt gebruiken. Dat komt immers best wel opdringerig of overdreven over….
Meerdere malen keken mensen mij bij het passeren aan van:”wat moet je nou van me? Ik fiets toch al aan de kant?”
Of iets van:”Wat ben jij nou weer voor een irritant mannetje?!” Hoewel ze met die laatste gedachte niet eens zo gek ver uit de buurt van de waarheid zitten was vandaag voor mij toch de maat vol! Er fietste namelijk een leuke vrouw voor me en ik bereide me voor om haar langzaam in te halen en haar dan zelfverzekerd en met een ontspannen glimlach “goede morgen” te wensen. De meeste relaties beginnen immers met een groet en een glimlach. Nog voor ik haar ook maar in kon halen om dit plan uit te voeren, had mijn bel er al voor gezorgd dat haar eerste indruk van mij wat haar betreft ook meteen de laatste was! Ik zag de irritatie op haar gezicht. Genoeg is genoeg! Heb dat ding er ter plekke afgesloopt en in de plomp gegooid! Wel meteen een nieuwe gehaald want de politie is hier erg streng. Niet meer een “ring-ringggg” want die heb ik voor altijd afgezworen! Ik heb nu een “PLINGGGGG” bel. Je moet zelf een klein kunststof hamertje eerst helemaal naar achter trekken en vervolgens loslaten. In ontspannen toestand zit er minstens 3 millimeter ruimte tussen het hamertje en de bel. Laat die bobbelige fietspaden nu maar komen!