Vanavond parkeerde ik mijn auto op de parkeerplaats naast de flat en moest door de regen naar huis rennen, op zich niets vreemds want ik schijn van nature altijd onheils regenbuien over mij af te roepen. Gezien de afstand parkeerplaats-huis had ik beter met de bus naar huis kunnen gaan maar ik zal mij niet aanstellen. Bij de ingang moet je met regen goed uitkijken want je glijdt daar zo op je reet op die gladde tegels. Met een koel berekende sliding kwam ik tot stilstand voor de automatische schuifdeuren die zich altijd net iets te traag openen waardoor ik, toen ik hier net woonde, nogal een paar keer met me bek tegen het pui aanliep. Maar alles went, zelfs een schuifdeur.

De deuren openden zich en ik liep de hal in direct in de armen van mijn buurvrouw. Ik omhelsde haar met de beste wensen voor het nieuwe jaar, want ik had haar dit jaar nog niet gezien. Het is wel aan de late kant buurvrouw maar toch wens ik het u. Nou Peet, zo mag jij mij wel elke dag iets goeds toewensen.

Maar wat een slecht weer he buurvrouw, het lijkt wel herfst. Hahaaa ja, en winter is het ook al niet, lachte zij. Volgens de weerberichten was de verwachting voor vandaag hier en daar een bui afgewisseld met regen maar er konden ook droge perioden voorkomen zonder neerslag van betekenis, lulde ik slapjes door. Nee vanmiddag, vanmiddag was het hier lekker joh, blauwe hemel en een lekker zonnetje maar nu is het niets. Vanmorgen vroeg regende het hier of de hemelpoorten open stonden, zo erg. Ohw nou, toen sliep ik nog hoor en op die tijd draaide ik mij nog een keertje lekker om.

Wat eet je straks Peet? Tja, ik heb nog een prakkie van gisteren staan. En wat had je gisteren dan, vroeg ze? Hetzelfde waar ik straks het restant van op eet, zei ik droog. Ach vent, het heeft alweer veel te lang geduurd he, dat jij eens serieus kan praten. Ga nou maar gauw naar binnen want dit leidt tot niets heb ik in de gaten.

Daar komt de lift zie ik, nou dag buurvrouw en nog bedankt voor het praten he? Ohw ja, alvast prettige paasdagen.
Ze heeft wel mooie ogen als ze haar kookpunt bereikt.

Categorieën: Mannen & Vrouwen

10 reacties

arta · 26 januari 2007 op 20:23

[quote]schuifdeuren die zich altijd net iets te traag openen waardoor ik, toen ik hier net woonde, nogal een paar keer met me bek tegen het pui aanliep.[/quote]
😆

SIMBA · 26 januari 2007 op 20:38

[quote]want dit leidt tot niets heb ik in de gaten[/quote]
De buurvrouw kent jou??? :lach:

Ma3anne · 26 januari 2007 op 20:49

Het gaat weer helemaal nergens over en toch leest het lekker weg. 😀

pally · 26 januari 2007 op 21:08

Een echte vette Prlwyts! 😆 😆

Dees · 27 januari 2007 op 09:33

Het is een grappig stukje, met een randje eenzaamheid en dat geeft het grappige gehalte net meer.

Mosje · 27 januari 2007 op 13:01

Leuk stukje Prezwalsky, maar ik word altijd een beetje bang als ik een cijfer achter de titel zie staan. Krijgen we weer een zesentachtigdelige serie?
:lach:

Li · 27 januari 2007 op 14:00

[quote]Maar alles went, zelfs een schuifdeur[/quote]
En een buur zoals jij!
😀

Li

DriekOplopers · 27 januari 2007 op 21:37

De kat kijkt verbaasd. Want ik maak een raar geluid. Ik lach!

En ja, ik hoop dat dit deel 1 is van een lang feuilleton! Want ik ben stapelgek op Franse woorden.

Driek

Prlwytskovsky · 27 januari 2007 op 22:46

@Mosje: geen nood, ik zal je sparen. Het worden er maar 59! :wave:

Bitchy · 28 januari 2007 op 19:16

Kan je niet naast mij komen wonen??? hahahaha leuk en ik wil er een heleboel van lezen!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder