Als er 100 selfies nodig zijn om 1 acceptabele profielfoto te plaatsen dan is een ding zeker: Ik ben geen fotomodel. Er is iets raars met mijn mond. Mijn tanden lijken reusachtig, en als ik dat terug zie op een foto, trek ik mijn bovenlip bij de volgende sessie wat meer naar onder. Het wordt er niet beter op. Er is ook iets raars met mijn ogen op een foto. Met mijn linker-oog kijk ik of ik ga slapen terwijl het rechts lijkt of ik een pilletje heb geslikt. In de spiegel zie ik geen verschil.

Ik heb deze week deelgenomen aan een workshop “Selfies maken”. Tja, wat zal ik er van zeggen? Bij aanvang moesten we aangeven wat we vandaag wilden leren. Het voelde alsof ik bijscholing had via mijn werk. We kregen een selfiestick in bruikleen. Hoe hoger en langer hoe beter. Het gaat ook om de omgeving. Het lukte voor geen meter. Ik ben de Chandler Bing qua fotografie. Kortom, Ik ben gezakt.

Op het evaluatieformulier heb ik geschreven dat mijn achterkant geslaagd is.

Categorieën: #Weekopdracht

Suus

Huis, tuin en keuken typiste. Meer een blogster dan columniste, schrijf graag over dagelijkse sores in Jip en Janneke taal. Regelmatig met een kat op mijn toetsenbord die hfgrts;s;saa;llal;kk sas typt.

1 reactie

Nummer 22 · 15 januari 2019 op 08:21

Aha… Self ie… elke dag 1x voor de spiegel is her beste selfie moment om de dag te beginnen… uh.. wie staat er naast me? Leuk geschreven Suus.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder