Generaal Pardonk

Mijn kennis van de diverse rangen en klassen heb ik niet in “dienst” geleerd. Dat kon ook niet daar ik op keuringsleeftijd andere zaken aan mijn hoofd had. Ik zou artiest worden en had het druk met belangrijke afspraken met sleutelfiguren in artistieke dranklokalen. Ik kende mensen en kwam op plekken… Het behoeft dan ook geen betoog dat ik uitermate opgelucht was toen ik prima hoorde, dat ik afgekeurd was op mijn gehoor. Ik had me zo ingeleefd in mijn rol als man-met-helaas-een gehoorbeschadiging, dat zelf mijn moeder nog weken daarna buitengewoon luid tegen me sprak.

De enige rangenstructuur die ik mij uiteindelijk eigen heb gemaakt, is die van Stratego. De Maarschalk heeft in dit spel de hoogste rang, maar deze functie maakte op mij nooit zo’n indruk, niet in het rood nog in het blauw. Misschien komt het wel door de in mijn ogen lullige afbeelding op het stratego-stuk. Ik ken ook helemaal niemand die de rang maarschalk heeft. Daarbij klinkt de naam mij in de oren alsof je uitgescholden wordt door iemand met een zachte G. Ik krijg er ook een beeld bij van een steeds om de feiten heen pratend schandknaapje, een zogenaamd ja-maar schalkje.

De blauwe Generaal daarentegen, de rang direct onder de maarschalk, raakt mij veel meer. Hij heeft 4 sterren en draagt duidelijk zorg voor zijn eigen leger en houdt vreemdelingen buiten het fort. Hij straalt iets uit. Hij is niet laf, hij is niet stoer, maar vecht wel mee. Zelfs in het heetst van de strijd wijkt hij niet van zijn voetstuk en blijft op zijn post. Zolang de vlag niet is verovert, blijft hij ook in uitgeklede versie, voor zijn sympathisanten staan. De Generaal is dapper maar gaat er keihard aan. De vlag wordt verdonkermaand door Rood, hij stond iets links van de Generaal. “Niet zijn voorkeur maar als je ergens voor gaat moet je het afmaken”, lijkt de generaal te willen zeggen…
Whatever, het spel kan nu opnieuw gespeeld worden, Rood mag beginnen!

www.haringenvanes.nl