Al eerder vertelde ik over die collega-columnist, wiens galblaas eruit moest. Dat is inmiddels gebeurd. Zonder complicaties. Binnen de groep ‘galblaasoperaties’van afgelopen woensdag is het succespercentage dus 100. Prima. Kijk, dat is dus het verneukeratieve van statistiek. Want wat ik hierboven schrijf is geheel waar. Een prachtig resultaat. Dus waar hebben we het nog over? Wel jammer dat in dit fraaie cijferwerk totaal niet is terug te vinden dat hij weken heeft lopen kreperen van de pijn en barsten van de honger. Dat ‘ie voorlopig nog krom loopt van de napijn en de conditie heeft van een ouwe krant. Nee, daar praten de heren statistici niet over. Het succespercentage was 100, dus basta. Dat soort statistisch gerotzooi is in de politiek natuurlijk aan de orde van de dag. En dan heb ik het niet over de flauwekulpeilingen van Maurice de Hond, zoals over de coalitiewensen van de burger, of hoe de verkiezingen vandaag waren afgelopen. Er zíjn vandaag geen verkiezingen, dus waar hebben we het over? Nee, ik heb het over het cijferwerk van door de Staat op de been gehouden onderzoeksinstellingen. Ik heb geprobeerd om de Monitor Rassendiscriminatie eens van A tot Z door te lezen. Onbegonnen werk: 263 pagina’s. Nee, daar heb ik geen tijd voor. Maar wat stelt het rapport, blijkens de berichten in de media? Het religieus geweld tegen Joden is afgenomen, het religieus geweld tegen Moslims nam toe. Hoe moet ik dat rijmen met al die berichten in de media over de criminaliteit op straat?

De redactie van de Wereldomroep legde de vinger op de zere plek. Geweld is pas geweld als er werkelijk klappen vallen. Dus pure intimidatie, zoals mensen uitschelden voor kankerjood, mensen de weg versperren, hun vrouwen uitmaken voor hoer en dat soort grappen worden gewoon niet meegeteld. Dat is netzoiets als het verklaren dat de operatie van die collega voor 100% is geslaagd. Z’n enorme buikpijn, die kilo morfine en andere narigheid tellen niet mee. Die traditionele Jood die ’s nachts niet meer kan slapen omdat hij om zijn geloof is uitgescholden en beledigd telt evenmin mee. Sterker nog, zodra iets niet op verantwoorde wijze statistisch is vastgelegd, kan het gewoon glashard worden ontkend. Vorige week beschreef ik hoe een scootermarokkaan een meisje aanrandde. Een van mijn achterlijkste lezers users had de moed, te suggereren dat dat niet was gebeurd. Het was “verzonnen”. Ik heb het met mijn eigen ogen gezien, maar inderdaad, het CBS kent het geval waarschijnlijk niet. Dus is het niet gebeurd.

Maar die Monitor Rassendiscriminatie rammelt nog veel erger. Even los van de vraag of het nou zo nuttig is om geweld te verdelen naar etnische of religieuze groep, moet je dingen wel consequent doen. Als je de slachtoffers van geweld indeelt naar etniciteit of religie, moet je ook naar de afkomst en het geloof van daders kijken.

Hoeveel Joodse geestelijken roepen in de synagoge op tot het vermoorden van andersdenkenden in het algemeen, en homo’s in het bijzonder? Hoeveel Moslim-geestelijken roepen in de moskee op tot het vermoorden van andersdenkenden in het algemeen, en homo’s in het bijzonder? Ik vermoed een significant verschil tussen deze twee groepen.

Hoeveel jonge mannen met een tamelijk bleke huid, zwarte krullen en een relatief forse neus plegen straatroven, vernielingen en geweld-voor-de-lol? Hoeveel jonge mannen met een koffiebruine huid, diepliggende ogen, zwart opgeschoren haar en een sportjack-met-bontkraag plegen straatroven, vernielingen en geweld-voor-de-lol? Ik vermoed wederom een significant verschil tussen deze twee groepen.

Inderdaad, statistiek. Je kunt er alles mee doen. Wat je ook maar wilt aantonen: het kan. Zolang je de respondenten maar de juiste vragen stelt, en zolang je de gegevens die de door jou te bewijzen stelling dwarsbomen maar links laat liggen.

Nogmaals, je kunt je het nut afvragen van registratie naar etniciteit. Zowel van slachtoffers als van daders. Maar de Monitor Rassendiscriminatie heeft een eind gemaakt aan alle twijfel. We registreren de etniciteit van slachtoffers (en iedereen vindt dat normaal, althans, ik heb in het publieke debat niemand bezwaar horen maken tegen deze registratie), en dus ook van daders, wat mij betreft (want dat is precies net zo normaal). De PVV, die door de wens om naar etniciteit te registreren wordt verketterd, heeft gewoon gelijk. Slachtoffers naar etniciteit registreren? Dan de daders ook. Punt uit. Dat maakt ook een einde aan het geneuzel van lieden die geen etnische daderregistratie willen, maar tegelijkertijd wel roepen dat verhoogde criminaliteit onder bepaalde bevolkingsgroepen niet kan worden aangetoond. Want wat waar is, moet ook mogen worden gezegd. Dat heeft niets te maken met somberte, frustratie, teleurstelling, angst of haat. Eerlijkheid, dát is het argument.

En dat leidt tot een heel mooi nieuw begrip. Per etnische groep het dader/slachtofferquotiënt. Zolang binnen een bepaalde etnische groep deze verhouding nog aangeeft dat het aantal door deze groep gepleegde misdrijven groter is dan het aantal door deze groep ondergane misdrijven, dan dient deze groep niet te worden verwend met bescherming, maar aangepakt met repressie.

Wereldvreemde statistici zouden over de groepen Marokkanen en Moslims dan een uitspraak moeten doen die ik -toch een liefhebber van gepeperde uitspraken- niet eens in mijn mond zou willen nemen. Maar om het cijferwerk van alle bevolkingsgroepen op één lijn te krijgen, zouden die studeerkamergeleerden niets anders kunnen zeggen dan: “Graag meer geweld tegen Marokkanen.”

Kijk, zo laten we ons allemaal gek maken door die hordes wereldvreemde statistici. Treurig toch?


DriekOplopers

Driek Oplopers is het pseudoniem van veelschrijver Rikus Spithorst. Rikus is actief als voorzitter en woordvoerder van de Maatschappij Voor Beter OV en is hoofdredacteur bij stevigestukkies.nl

3 reacties

Mien · 7 juli 2010 op 08:20

Recentelijk is onderzoek gedaan naar de ontlasting van zowel daders als slachtoffers van verbale diarree.

Wat bleek. De kleurstellingen van de uitwerpselen toonden nauwelijks verschillen. Iedereen schijt zo ongeveer dezelfde kleur stront.

Mien rioolstatistiek

lisa-marie · 7 juli 2010 op 09:26

En ze zeggen tegenwoordig ook ; “Onderzocht onder een zeer representatieve groep”.
Tja daar zet ik dan mijn vraagtekens bij of ben ik alleen de uitzondering?

@Mien
[quote] Iedereen schijt dezelfde kleur stront.[/quote]
he jammer daar gaat mijn hoop dat ik nog errrrgens van blauwbloedige afkomst ben 😉

lambertus · 10 juli 2010 op 13:50

Nou ik heb 5 jaar op Schiphol gewerkt bij de KLM.
Bij de toilet en water servicedienst
En ik kan je vertellen dat er zeker wel hele grote kleurverschillen zijn.
De toiletinhoud van een vliegtuig uit zuidoost Azië heeft een heel andere kleur dan dat van een vliegtuig uit het midden oosten.
En het gaat altijd om een mengsel van enige honderden mensen dus zelfs Maurice de Hond zou tevreden zijn met de representativiteit van het mengsel

Geef een reactie

Avatar plaatshouder