Gewoon zoals het is

Een moeder likt het bloed van haar dochter. Ze kan het zelf immers nog niet. Met onnozele doch lieve ogen kijkt ze om zich heen. Zich niet bewust van de hel waarin ze is beland. Ze groeit op zoals elk ander levend wezen en leert dat je lot al vaststaat nog voordat je geboren bent. Wat maanden later ligt ze tussen twee stukken brood, mayonaise, komkommer, tomaat en sla. Heerlijk, zo’n mals stukje vlees. Net zoals elk ander dier, zijn wij ook al gedoemd om te sterven wanneer we voor het eerst onze ogen openen. Wat heeft het leven voor zin als je na zoveel jaar toch weer van de aarde verdwijnt. Geboorte, studeren, werken, pensioen en dood. De kindertijd is nog altijd de meest mooie tijd, omdat je dan nog zorgeloos het leven door kan gaan. Geen rekeningen, geen belasting, geen klagende buren, geen geluidsoverlast, geen scheidingen, geen rechtzaken, geen rijlessen, geen getreur over vroeger, nog geen gekke taferelen in de kroeg en nog geen rimpels van het vele nadenken.

De kerven komen later pas wanneer je een verleden hebt opgebouwd vol ervaringen, leermomenten en jank momenten. Wanneer je levenservaring hebt vergaard en zelf- en mensenkennis hebt opgedaan. De meest weerzinwekkende verplichtingen komen op je af. Boodschappen doen, rekeningen betalen, jehova’s weg schoppen, verjaardagen, feestdagen, verkeerregels onthouden, benzine tanken, rente, hypotheek, dingen die stuk gaan, zenuwen die worden getest, wachtrijen, 0900 nummers, auto ongevallen, ziekenbezoek, huishouding, een stupide werkgever, gasten, normen en waarden, collega’s, loonstrookjes, vakantie boeken, files, relaties, bedrog, geboorte, trouwen en weer scheiden, auto wassen, je reet afvegen, je minnaar neuken en zoveel mogelijk roken en drinken om je voet van het gas te halen, omdat alles veel te snel gaat in je hoofd.

Een moeder geeft haar dochter de borst. Een baby kan het zelf immers nog niet. Met onnozele doch lieve ogen kijkt ze om zich heen. Zich bewust van de hel waarin ze is beland. Ze groeit op zoals elk ander levend wezen en leert dat je lot al vaststaat nog voordat je geboren bent. Heel wat jaren later ligt ze tussen zes planken diep onder de grond. Heerlijk, zo’n nietszeggend mensenleven.