Haagse zelfreflectie

Van een politicus verwacht je dat hij standvastig is. Niet dat ie omvalt bij het eerste het beste zuchtje tegenwind van links of rechts. Betrouwbare mensen, met beide benen op de grond. Steeds meer Haagse lieden lijken daar moeite mee te hebben. Neem Tineke “Ticket” Huizinga van de ChristenUnie. Laat zich voor een fortuin naar Den Haag vliegen om een vergadering bij te wonen over bezuinigingen. Over bezuinigingen! De naïeve schat begrijpt alle ophef over haar dure tripje totaal niet. Ze moest toch gewoon bij dat overleg zijn? Huizinga is inmiddels door Hogerhand ingefluisterd dat het publiciteitstechnisch slimmer is als ze het ticket zelf betaalt. En dat doet ze dan ook braaf, zoals het een christelijke politica betaamt. Misschien hoopt Tineke wel dat haar boetedoening haar de opbrengst van de zondagse collecte oplevert. Als pleister op de financiële wond. Iemand die ook wel wat positieve publiciteit kan gebruiken is Hero Brinkman. Die is het een beetje te hoog in zijn bol geslagen.

Bolleboos Brinkman vindt dat het te formeren kabinet ook het gedachtegoed van de PVV in het buitenland uit moet dragen. Ambtenaren aldaar moeten in de ogen van Brinkman als soort moderne missionarissen de standpunten van zijn partij positief propageren. Zonde om al het moois van het PVV-partijprogramma binnen Nederland te houden. Zulke pareltjes van opvattingen moeten de wijde wereld in! Ik stel me voor hoe dat gaat in de praktijk. Nederlandse ambassadeurs die de politie in New York voorstellen om stadscommando’s in te zetten in The Bronx om zo het geweld terug te dringen. Of een diplomaat die aan imams in Pakistan uitlegt, dat de PVV in de Netherlands van mening is dat al het goede van de Koran in een blad past ter grootte van de Donald Duck. Als Brinkman iets commerciëler denkt, zorgt hij ook voor een voorraadje Wilders-pruiken op de buitenlandse ambassades. Als relatiegeschenk voor lokale overheden.

Ik moet plots denken aan de Nederlandse mevrouw, die in een Iraanse gevangenis zit. Zij wil graag vrijkomen met hulp van het Nederlandse consulaat. Maar wat nou als dat consulaat tegelijkertijd aan de bewindvoerders uitlegt dat zij volgens de PVV flink kunnen cashen als ze in Iran de kopvoddentax introduceren? Komt ze dan ooit nog vrij? Helpt het haar als een Nederlandse ambassadeur onder het avondeten Ahmadinejad toefluistert dat de Dutch PVV de islam een gewelddadige en wrede religie vindt? Ik denk van niet. Haar laatste sprankje hoop zal verdwijnen als sneeuw voor de hete Iraanse zon, zodra de PVV-denkbeelden Teheran binnen sijpelen.

Het lange zomerreces van politiek Den Haag is bijna ten einde. Ik dacht altijd dat politici die periode gebruikten om tot bezinning te komen of prakkizeren hoe ze Nederland beter kunnen dienen. Of om hun eigen optreden in de Kamer te reflecteren. Niets blijkt minder waar.