Hart, hersens en hormonen

Wat is erger dan een vrouw die onderneemt? Een moeder die onderneemt! Waarom? Omdat ze tijdens een seminar bij de KvK naar buiten wijst en roept: “Kijk jongens, een brandweerauto!” En donderdags komt ze pas na tienen voor de briefing, want dan is ze eerst leesmoeder op school. Persoonlijk teken ik voor dit leven. Keivolle dagen waarin ik afwissel tussen zorg en ondernemen. Het een maakt mij beter in het ander. Onlangs las ik hierover als zakendoen met de 3 H’s: hart, hersens en hormonen.
Als vrouw heb ik een pré, want de leer van Darwin liet de meesten van ons al denken met het hart. Wij gingen al voor relaties in plaats van klanten (Calimeromarketing!).
Onze hersens leerden ons al plannen bij het bevoorraden van de eerste luiertas. Want owee als je melkpoeder – of natte doekjes! – vergat.
En zijn wij te lief? Ha, pas op voor de hormonen! Die laatste week voor de menstruatie bestuur ik mijn auto als een vent, vloek als een kerel bij elke tegenslag en klinkt mijn telefoontaal stukken gespierder.
‘Mevrouw, bel ik op een slecht moment?’
‘Ja verdomme!’ want ik heb het druk en moet om half vier bij school staan…
Mijn bioritme heeft ook een goede kant. Het zevende vakje nà de grote M op de kalender, reserveer ik voor overtuigende gesprekken. Dan krijgt mijn zonnige stem alles voor elkaar.

Over stem gesproken, wel eens gemerkt op hoeveel verschillende manieren je eenwoords kan groeten? ’s Morgens op weg naar school krijgt iedereen een ander toontje van mij.
‘Hallo-oh’ zeg ik tegen de vrolijke buurvrouw.
‘Môge’ is voor die vader die altijd over mijn tenen – of over mijn kinderen – heenrijdt met z’n buggy.
‘Haaaai,’ naar de moeder van zoonliefs beste vriendje.
Een kort ‘hoi’ richting de hulpmoeder die altijd verstek laat gaan.
Dan een autoritje en een luid ‘goedemorgen!’ tegen de nieuwe opdrachtgever.

O, dat vergeet ik bijna…
‘Hallo-oh! Ik ben Leeuwtje, een bedrijvige moeder. Voorlopig wil ik jullie verblijden met mijn stukjes.’
Wat denk je nu? ‘Ja… hàllo!?’