[b][size=small][color=660099][font=Arial]eindelijk[/font][/color][/size][/b]

ZO!
Gelukt!
Eindelijk!
Dit begint al goed!
Damn!
Grrr!
Enkele bewuste, dan wel onbewuste reacties van onze forenzen. Ik was er ooit ook een. Wij hebben haast. Correctie zij hebben haast.
Jullie hebben haast!
Wie staat er wel eens bij stil. Dat er altijd gehaast moet worden. Het moet sneller, beter, eerder, harder, korter.
Is er wel een kwestie van moeten…Ik heb het over treinreizend Nederland, dan wel OV gebruikers in het algemeen, en in het bijzonder in de spits. Want mensen kinderen, wat wordt er geduwd, omver gelopen, onder de voet gelopen, gevloekt en sjachrijnig gekeken. En dat minstens twee keer per dag!
Tussen 8 en 9 en tussen 17 en 18.
Kan dat allemaal niet wat gemoedelijker!Wat humaner zou ik bijna zeggen. Mensen, we zijn allemaal mensen.
Ik heb het aan den lijve ondervonden.
Maanden lang heb ik de intercity Utrecht-Amsterdam Amstel en vice versa genomen om naar mijn werk te komen.
En maanden lang is dat een gevecht geweest, voor anderen. Ik deed daar niet aan mee. Althans, ongewild wel es. Vaker poogde men door mij heen te lopen, of struikelde men over mijn misschien wel met opzet uitgestrekte benen. ‘Zo, ff uitkijken ja!Hier staan ook nog mensen!’.
Hoe begint zo’n dag op het perron:Zodra de trein er aan komt lopen we eerst meters mee. En wel iedere dag dezelfde meters. Ik zou zeggen, als je dat een week lang doet, weet je wel waar de deuren stoppen. Want daar gaat t blijkbaar om mensen.
Vervolgens lijkt het alsof we netjes in de rij voor de deuren staan te wachten tot het uitgaand publiek zijn weg heeft gevonden, maar niks is minder waar.
De laatste 3 hebben altijd problemen zich tussen de dringende mensenmassa een weg naar buiten te banen vanwege het spontane rugby tesam dat zich vormt, opeens zijn we allemaal een team. En er is altijd een leider.
Waarom? Waarom is het iedere dag zo’n gevecht om als eerste die trein in te komen. Je wil er toch weer als eerste uit ook!
Dat geeft dus 20 minuten later weer hetzelfde gevecht. We zijn Nederlanders, we zijn mensen en mensen houden van regelmaat. Dat blijkt!
Mijn illusie deze 20 tot misschien een half uur durende rit te moeten zitten heb ik al tijden opgegeven. 9 van de 10 functies vinden plaats op kantoor. Laat ik het zo zeggen, ik ben blij als ik ff kan staan.
We kunnen wat leren van onze vrienden de Aziaten. Daar mag je blij zijn als er een trein rijdt op een dag.
Mensen, lieve mensen. Maak u niet druk. Relax en geniet. U komt er wel!
ZO!
Gelukt!
Eindelijk!
Dit begint al goed!
Damn!

Categorieën: Maatschappij

4 reacties

Dees · 14 februari 2007 op 12:51

Nou… Geen reacties is natuurlijk ook niks. Het is best een leuk stukje. Alleen de eerste alinea pakt niet zo. Teveel kreten te weinig prikkeling. Verder heb je leuke ideeen en leuke zinnen ertussen zitten. De manier van schrijven is alleen een beetje een opsomming. Ook zinnen hebben cement nodig. Ben benieuwd naar je volgende. En ook al is dit niet mijn huiskamer, welkom hier 😉

mswriter · 14 februari 2007 op 22:58

hardstikke bedankt, leuke reactie :wave: .
daar kan ik wat mee. daarom heb ik me ook aangemeld. Super goede oefening. Zou graag columniste willen worden.
gr Samira

DriekOplopers · 14 februari 2007 op 23:41

Voor een eerste poging niet slecht, hoor. Zeker niet! En je verhaal is in ieder geval erg herkenbaar.

Blijven oefenen, en veel lezen van anderen (ook de commentaren).

Enne, welkom dus!

Driek

mswriter · 19 februari 2007 op 22:53

THANKS:)
NIEUWE IS ONDERWEG:)

Geef een reactie

Avatar plaatshouder