Heb ik iets tegen het hogere wezen, in de volksmond ook wel God genoemd?
Geenszins! Wel tegen de God die de mensen van hem gemaakt hebben.
Tien was ik toen ik tijdens een Godsdienstles, gegeven door een “Mijnheer Pastoor”,
vroeg hoe het kon dat Maria nog maagd was terwijl ze zwanger van Jezus was omdat ik de dag ervoor tijdens de biologieles nog hoorde…. Mijn zin kon ik niet afmaken omdat “mijnheer pastoor” mij met grote geestkracht het berghok in smeet waar de ratten piepend alle kanten opvlogen.
Ik riep nog iets van ; ‘of God dit bedoelde toen hij zei ,heb u naaste lief als u zelf.’, maar hij hoorde mij al niet meer. De deur sloeg dicht en op slot.
Naast onze school stond een internaat voor kinderen van binnenschippers. Kostschool noemden wij het. Een van die kinderen, een jongen van mijn leeftijd, plaste van heimwee elke nacht in zijn bed.
Mijnheer pastoor bestond het toen om de jongen elke dag in zijn natte pyjamabroek naar school te sturen waar hij , staande voor het schoolbord, aan de hele klas mocht uitleggen waarom hij zo’n vies jongetje was. Daar had hij nog wel een paar uurtjes werk aan want wij hadden in totaal twaalf klassen en voor al die klassen mocht hij zijn bedplaspresentatie voordragen.
Ik vertelde mijn vader dit verhaal en deze waarschuwde mijnheer pastoor daar mee te stoppen omdat hij, mijn vader, anders op zondag tijdens de Hoogmis, ten overstaan van alle gelovigen deze wantoestanden aan de kaak zou stellen.
Mijnheer pastoor negeerde deze waarschuwing en ging gewoon door met het vernederen van de jongen.
Terwijl mijnheer pastoor de volgende zondag zijn preekstoel betrad, stond mijn vader op en vertelde met luide stem over de martelpraktijken van “Mijnheer Pastoor”.
Nog geen vijf minuten later werd mijn vader door twee politieagenten geboeid afgevoerd en daar was de kous mee af.
Het gevolg was dat ik door de leraren op school genegeerd werd en geen les meer kreeg.
Uiteindelijk moesten wij verhuizen naar Amsterdam, waar ik terecht kwam op een school waar ook een “Mijnheer Pastoor” zijn onfrisse praktijken bedreef ..Deze nam de uitspraak van Jezus: “laat de kindertjes tot mij komen” wel heel erg letterlijk.
Verder opgroeiende zag ik rampen, oorlogen, martelingen ,hebzucht en moordzucht aan mij voorbijtrekken en vroeg mij steeds vaker af waarom er mensen waren die een God bleven aanbidden die ooit had gezegd: “de mens is geschapen naar het beeld van God”
Want dat betekende dat God hetzelfde was als de mens. En gezien alle oorlogen, rampen en moordzucht ,had ik dus geen hoge pet op van die God.
De God die ik in gedachten had zou dergelijke calamiteiten niet toelaten.
Heb ik iets tegen het wezen, in de volksmond ook wel god genoemd?
Geenszins! Waar ik iets op tegen heb is “de God die geschapen is naar het beeld van de mens”
Daar heb ik wel iets tegen! Als diè God op aarde zou wonen dan zou ik onmiddellijk al zijn ramen in kegelen!
14 reacties
Anne · 9 september 2006 op 08:16
Uitstekend betoog. Volgens mij bestaan er heel wat van zulke verhalen. Het maakt het lastig om godsdienst neutraal te bezien. Terwijl er eigenlijk natuurlijk niks op tegen is om in God te geloven, ieder zijn ding.
pepe · 9 september 2006 op 08:27
Dit keer geen lach op mijn gezicht bij jouw column Kees.
Dit zijn zaken waar een gewoon mens met de pet niet bij kan. Geloven in God daar is niets mis mee, maar geloven in de pastoor lijkt me wat anders.
Goeie column!
Dees · 9 september 2006 op 08:40
Niets op God tegen, als ik me het Oude Testament nog goed kan herinneren is daar genoeg reden voor te vinden.
Een leuke site om eens te snuffelen, voor degenen die hem niet kennen, is de
[url=http://www.skepticsannotatedbible.com/]Skeptic’s annotated Bible[/url]
Vwb de rest van je verhaal, treurig.
Ook voor een (deels) gerefo jeugd van een paar decennia later denk ik, nog wel herkenbaar. Op het ‘laat de kinderen tot mij komen’ deel na dan. Maar wel het vernederen van kinderen.
En ook, hoe strenger gereformeerd de gezinnen in het dorp vroeger, hoe meer er mis was daarbinnen. Hoe minder er mag, hoe meer er gebeurt blijkbaar..
Je uitsmijter kan ik van genieten ik zie jou en de vrije radicaal Ab al helemaal voor me voor het goddelijke rijtjeshuis met stenen voor zijn ruiten.
DriekOplopers · 9 september 2006 op 09:05
Erger dan God zijn de mensen die zich uit Zijn naam als beesten gedragen. Ik begrijp niet dat God dat goed vindt!
Kees van een serieuzere kant. Mooi gedaan, erg mee eens.
Driek
Ma3anne · 9 september 2006 op 09:16
[quote]“de God die geschapen is naar het beeld van de mens”[/quote]
Daar zit hem preices de kneep. Die God die deugt niet. Vooral als mensen zich achter dit creatuur verschansen en uit zijn naam van alles lopen te verkondigen, waar ellende uit voorkomt.
Ik heb geen idee wie of wat God is, maar ik voel wel dat er ‘iets’ is wat mijn bevattingsvermogen te boven gaat en wat me inspireert om te proberen een goed mens te zijn. Een soort vlammetje diep in mezelf.
Ik heb het een eigen naam gegeven, omdat ik van het woord God alleen al niet goed word, door alle narigheid die eraan kleeft.
Martijn · 9 september 2006 op 10:01
Ahoera Mazda / Angra Mainyu also sprach Zarat….Martijn 😀
Laat ieder zijn eigen God zijn. Van grootheidswaanzin zijn de meesten immers al voorzien.
Scherp stuk, Kees en onthullender dan het verhulde mysterie vaak wil doen geloven.
Prlwytskovsky · 9 september 2006 op 10:48
Ja Kees, het is treurig dat het zo kan gebeuren. Geloof? Laatst heb ik zelfs de kruizen uit mijn broeken geknipt.
WritersBlocq · 9 september 2006 op 12:20
Ja, het is godsgeklaagd wat mensen er allemaal van maken onder de ‘paraplu Gods’. Als ik God was zou ik ook geen zoon meer hierheen sturen, want we weten hoe het met de vorige afliep die werd gezonden om onze wereld in orde te maken. Al is het maar symbolisch, of inderdaad iets hogers wat wij met onze biologielessen niet kunnen bevatten.
Klasse Kees, mooi rond geschreven met een afschuwelijk midden dat mij nog wel een tijdje bezighoudt.
Groetje, Pauline.
Li · 9 september 2006 op 12:33
[quote]Ik heb geen idee wie of wat God is, maar ik voel wel dat er ‘iets’ is wat mijn bevattingsvermogen te boven gaat en wat me inspireert om te proberen een goed mens te zijn. Een soort vlammetje diep in mezelf.[/quote]
Zo voel ik dat dus ook.
[quote]Terwijl mijnheer pastoor de volgende zondag zijn preekstoel betrad, stond mijn vader op en vertelde met luide stem over de martelpraktijken van “Mijnheer Pastoor”.[/quote]
Dat rechtvaardigheidsgevoel zit dus in jouw genen Kees.
Li
DreamOn · 9 september 2006 op 14:15
Kees, ik heb je column met interesse gelezen. Ik heb het even laten bezinken omdat ik goed wilde nadenken over mijn reactie.
De gebeurtenissen die plaats hebben gevonden op jouw school zijn afschuwelijk, die hakken er diep in, bij een kind die dit meemaakt, maar ook bij degene die dit leest. Ik kan me voorstellen, dat je godsbeeld wordt beinvloed, als een man die zo dicht bij God zou leven dit soort praktijken uitvoert.
Ik heb vaak gesprekken gehad met mensen die vroeger wel in God hebben geloofd, maar nu niet meer. Als zo’n gesprek wat dieper ging, dan bleek het negen van de tien keer zo te zijn, dat die mensen zo teleurgesteld waren in andere mensen, dat ze verbitterd de kerk de rug toekeerde en ook niets meer van God wilden weten. Mensen kunnen elkaar enorm veel verdriet aandoen. Ook binnen een kerkgemeenschap. God heeft de mens naar zijn beeld geschapen, je schrijft daar in je column over. Maar God heeft de mens ook vrijheid van denken gegeven en de keuze tussen goed en kwaad. En de mens kiest vaak voor het kwaad en doen God daarmee verdriet.
Als ik zeg: voetbal is een rotsport, want kijk eens naar al die vechtende supporters…dat zegt niets over het voetbal zélf, maar over het gedrag van de supporters.
Het is vreselijk wat mensen elkaar kunnen aandoen, gebeurt dat onder de naam van God dan is het nog veel erger. Want die mensen weten heel goed, hoe God het wil. En meteen worden andere mensen die in God geloven daar ook op aangekeken.
Dat is jammer, maar ook wel logisch.
Ann · 9 september 2006 op 15:13
Echt een sterke column!
Mensen gaan soms te ver in Godsdienst!
Allah, God of Boeddha in elke godsdienst zijn vershillende overeenkomsten. Ik geloof wel dat er iets hogers is maar ik geloof niet in de regels die je daar zogezegd naartoe brengen.
KingArthur · 9 september 2006 op 17:00
Goed betoog. Godsgeklaagd dat deze praktijken werkelijkheid zijn. Opknopen dat soort figuren.
melady · 10 september 2006 op 01:21
Een Godsgeklaagde mooie column Kees.
Fictie of werkelijkheid, het maakt niet uit. Het stemt mij tot nadenken.
KawaSutra · 11 september 2006 op 00:04
[quote]Waar ik iets op tegen heb is “de God die geschapen is naar het beeld van de mens”[/quote]
Die god daar zou ik ook zeker wat op tegen hebben.
Helaas is dat een zeker bestaande god, geschapen door de mens zelf en alom tegenwoordig, overal waar je kijkt. Het Oude Testament noemt dat een afgod.
Dankzij columns zoals deze kunnen we misschien een heel klein stapje zetten om afgoderij een halt toe te roepen.
Jammer genoeg komt het vaak voor dat daarmee het kind met het badwater wordt weggegooit.