Heel Holland Zuipt? IkPas!

Heel Holland Zuipt, zo lijkt het. Iedereen doet of laat het juist bij de start van het nieuwe jaar. Hoera, we hebben een nieuwe traditie! Ik lees blogs op internet en Facebook van mensen die het met veel moeite volhouden, snakken naar een glas en elkaar online steunen met een dosis empathie waar de wereld echt mooier van wordt. Is het niet bezopen dat dit normaal niet gebeurt, maar nu pas?

Ook ik doe mee met IkPas, dit jaar voor het eerst. Ontwenningsverschijnselen heb ik niet, hoewel ik door de griep ben geveld en het daar op gooi. Zo veeg ik lekker mijn straatje schoon. Te warm, te koud? Griep. Niet in slaap kunnen komen of alleen maar slapen? Griep. Betere concentratie dus bijvoorbeeld kunnen onthouden waar mijn sleutels liggen? Een makkie, want ik zit al dagen binnen vanwege de griep. Duurt die trouwens echt drie weken?! Hoe dan ook: zodra ik helemaal ben opgeknapt zal ik pas echt kunnen meten of ik in de hoek van de ontkenners zit, of dat het mij werkelijk zo gemakkelijk af gaat. IkPas en ik lust wel een glas, dus een interessante cocktail van ervaringen zal ik deze periode opdoen.

Je kent me, dus als ik iets doe, dan ga ik er ook voor. Ik heb de IkPas app, volg ze op Facebook en de dagelijkse nieuwsbrief wordt ingevlogen in mijn digitale brievenbus. Zo verneem ik dat er een podcast is geplaatst van een uitzending vannacht op Radio 1. IkPas komt uitgebreid aan het woord en de spreker heeft een prettige stem. Ik hang aan zijn lippen en luister aandachtig. Inmiddels ben ik aan de beterende hand; wellicht krijg ik tips om de kater der ontwenning alsnog het hoofd te kunnen bieden als die zich aandient?

Lang hoef ik niet te wachten op dit neveneffect. Na een leuke kennismaking stijgt de aangename mannenstem een paar octaven. Er wordt gesteld dat alcoholvrije dranken absoluut geen goed alternatief zijn in deze periode. Je moet áf van die gewoonte. Het klinkt als dezelfde felle ‘áf!’ die ik tegen onze honden blaf als zij het verdommen om te gaan liggen. Woest en met mijn kaken op elkaar geklemd sis ik de stem toe dat dit echt niet oké is. Maar hij luistert niet en maakt het nog erger: ‘Drink Japanse thee mensen. Pionier!’ Nou ben ik een theeleut en geen fan van alcoholvrij bier, maar nu-móet-ik-aan-de Ja-pàn-se thee?! Ik pleeg nog liever Harakiri dan dat ik aan de Ja-pàn-se thee ga, alleen al omdat deze kwezel het wil. Het is potdomme net zoiets als een veganist die het een vegetariër kwalijk neemt dat ie niet effe doorpakt. Het interview werkt ontnuchterend. Ik wil niet enorm gaan zitten zwartepieten en deze traditie compleet afbranden, maar of ik daarin slaag?

Ik stop de podcast en stel mij een naar alcohol smachtende luisteraar voor die niet kon slapen vannacht en even Radio 1 aanzette. Na een paar minuten wordt de radio van het balkon gepleurd, de koelkast open gerukt en klinkt het ondeugende het bevrijdende ‘tsssjjjtttt…’ gevolgd door een slaperig ‘fuck Ja-pan-se-thee!’