Help, het postkantoor verdwijnt

[i]Een voorbeeld hoe moeilijk het is om als burger in te spelen op veranderingen in je omgeving.[/i] Onze wijk heeft al heel wat voor zijn kiezen gehad. De zuigelingenzorg verdween, de bibliotheek rijdt nog uitsluitend eens per week door de wijk. Een bank verdween, het aantal leegstaande winkelpanden neemt toe. En nu moest het postkantoor, gevestigd in de plaatselijke boekenwinkel ook maar dicht. Direct werd er door een aantal bewoners actie gevoerd en handtekeningen verzameld om sluiting tegen te gaan. Artikel in de krant. Zelfs de locale omroep wijdde er aandacht aan. Ook de winkelierster liet zich gelden. Want het postkantoortje was een ontmoetingsplek van vooral ouderen. En die waren bang voor pinautomaten. En hun stortings- en betaalopdrachten konden dus beter via het postkantoortje lopen. En om al die oudjes nu met hun pakketten helemaal naar het centrum te sturen ?

[i][b]Maar wat was er nu werkelijk aan de hand ?[/b][/i]

Het postkantoortje werd omgezet in een servicepunt. Het postagentschap had twee functies : financiële handelingen (Postbank) en de posthandelingen (postkantoren b.v.)Geldhandelingen besloegen 75% van de tijd. Posthandelingen waren er dus belangrijk minder.
De overheid heeft geen invloed op de geldhandelingen binnen een postagentschap. Tot dan toe werd dit verzorgd door de Postbank, maar dit verdwijnt op veel plaatsen. Wrang in dit verband is, dat de Postbank een nieuw beleggingsfonds heeft geïntroduceerd, waarbij bedrijven worden geselecteerd die milieu en samenleving hoog in het vaandel hebben staan.
Jammer dat men het met het eigen beleid blijkbaar niet zo nauw neemt. En hoewel de winkelier deze dienst op eigen kosten en risico mag blijven uitvoeren, blijkt dit in de praktijk niet haalbaar. Alle geldhandelingen komen nu te vervallen bij het nieuwe servicepunt.
De pinautomaat (Geldnet) blijft echter aanwezig, en ook bij de supermarkten Boni en Super de Boer kunnen de mensen extra pinnen. Geld brengen maakt maar een klein gedeelte uit van de geldhandelingen, en kan nu (nog) bij de RABO in het winkelcentrum, wanneer men daar een rekening heeft lopen.

Ik heb ook nog wat onderzoek gedaan en wat belletjes gepleegd. Uit een gesprekje met een van de managers van Postbank werd duidelijk, dat de Postbank best wilde praten over de gang van zaken. Sloop en afschrijving van apparatuur kon wel eens duurder uitvallen dan gewoon verder gaan op een simpele wijze. De max. uitbetaling zou dan 300 gulden kunnen bedragen. Bovendien waren ze niet op de hoogte van de bouw van een nieuwe wijk tegen die van ons aan. Ze zouden contact opnemen met Postkantoren b.v. voor een onderzoek.

De omschrijving ‘servicepunt’ betreft een uitdrukking die staat in een overeenkomst tussen Postkantoren b.v. en de Overheid (concessie). In die overeenkomst is exact vastgelegd wat een servicepunt kan inhouden.
De meeste handelingen voor wat betreft ‘post’ blijven hetzelfde. Alleen braillestukken en pakketten boven de 10 kg naar het buitenland komen te vervallen.
Het werkelijke pakket aan voorzieningen dat aangeboden wordt hangt af van de besprekingen tussen winkelier en regiomanager van Postkantoren b.v. De winkelier tekent een contract waarin vermeld de aangeboden diensten en de vergoeding die daar tegenover staat.

De winkelierster in onze wijk was al bezig met een verbouwing en de benodigde ruimte voor geld- en posthandelingen kon wel beter gebruikt worden. Bovendien kon zij ook niet financieel uit de voeten met het aanbod van Postkantoren b.v. Dus alle inzet van bewoners en winkelierster (?) ten spijt kwam er dus een uitgekleed servicepunt.

Wat betreft de kleine bankvestigingen :
De banken zijn tegenwoordig verplicht dat minimaal 3 medewerkers op de vestigingsplaats aanwezig zijn (ARBO ?). Bij ons hebben ze het pand nu verkocht en weer teruggehuurd, om zo toch nog enigszins uit de voeten te kunnen. Maar hoe lang dit nog zo doorgaat ?
De banken zijn er nu wel achter dat m.n. het platte land de dupe wordt van al de ontwikkelingen. Inmiddels hebben de meeste banken al hun oude ideeën in een modern jasje gestoken. Zo rijden er bijv. weer mobiele banken om toch vooral de eigen kas te spekken. Met of zonder lokroep.