‘U heeft een bericht ontvangen van PhilipV’.
Het bericht in haar mailbox was afkomstig van een datingsite voor hoger opgeleiden waar ze sinds twee weken stond ingeschreven. Ze was zelf helemaal geen hoger opgeleide maar had zich toch aangemeld. Ze had ontdekt dat het taalniveau van deze kandidaten duidelijk hoger lag dan op alle andere datingsites waar ze tot nu in de vitrine had gestaan. Ze genoot ervan om de uitgebreide en goed geschreven profielteksten te lezen. Profielteksten waarin je geen dooddoeners tegenkwam zoals ‘Een dag niet gelachen is een dag niet geleefT’. Op deze site stonden mannen midden in het leven, hadden een bourgondische inslag, speelden golf en hadden vaak een zeiljacht.
Haar oog was gevallen op PhilipV. Professor PhilipV wel te verstaan. Hoogleraar aan de universiteit. Iets met neuro-economie. Hij schreef toonaangevende literatuur en gaf lezingen over de hele wereld. In haar berichtje aan hem schreef ze hoe ze onder de indruk was van zijn profiel. Ze had hem eerlijk opgebiecht dat ze geen hoger opgeleide was maar dat ze als jong meisje naar Spanje was vertrokken waar ze volwassen was geworden. Ze vertelde hem trots dat ze Chopin en Rachmaninoff op de piano speelde en als tolk fungeerde op haar werk wanneer er klanten op bezoek waren uit Cuba, Venezuela of Colombia. Tot slot gaf ze aan dat ze hem heel graag wilde leren kennen. Voorzichtig bood ze hem daarom in al haar bescheidenheid (en onzekerheid) haar vriendschap aan. Het woord relatie durfde ze nog niet te noemen. Na het versturen van haar bericht fantaseerde ze hoe hij tijdens hun eerste kop koffie zou schaterlachen om haar grapjes en zou genieten van haar eenvoud en haar oprechtheid.
Met ingehouden adem opende ze zijn bericht.
Er stond maar één regel .
‘Sorry, we zijn geen match’.
13 reacties
troubadour · 11 april 2015 op 10:09
Prachtig! Uit het leven gegrepen. De huid zo duur mogelijk verkopen betekent soms dat hij nog langer kan plooien..
Frans · 11 april 2015 op 12:02
Om me niet helemaal bij Troubadour aan te sluiten, noem ik de column dan maar schitterend. De pseudo wetenschapper is zich wild geschrokken van het bourgondische blondje. Ontwikkelde van het leven genietende vrouwen daar zitten hoogopgeleide mannen niet op te wachten.
trawant · 11 april 2015 op 12:47
Ach, alleen al uit de kille arrogante reactie kan het blondje opmaken dat ze blij mag zijn dat het oog van deze Philip niet op haar gevallen is.
Dat was een waste of time geweest. Wat een woestenij die datingwereld.
Mooi compact geschreven helemaal in de geest van deze uitdaging!
Pierken · 11 april 2015 op 14:52
Gefeliciteerd, Yfs! Wat moest juist jij met iq zonder eq? Dit hoger opgeleide neuro economische exemplaar had vast een onvoldoende voor beleefdheid. Vrolijk en eerlijk beschreven blauwtje. Toffe titel ook.
Deze datingverhalen lees ik altijd graag van je. Hopelijk ook ooit eens één die je afsluit met ‘En we leefden nog lang en….’ (Voor jou dan 😉 )
Suzanna · 11 april 2015 op 16:47
Het abrupte einde van een soort dagdroom…leuk. Dag droom…snik. :weep:
Het is echt zo’n momentopname waar je met 1 korte zin weer in de werkelijkheid staat. :laugh:
D's · 11 april 2015 op 21:16
In een bouquetreeks komt het blondje de neuro-econoom in real life nog tegen en wordt het met nog een paar hoogopgeleide sexy kinken in de kabel uiteindelijk toch trouwen geblazen. Maar ja. Grappig geschreven, maar opleiding mag dan iets zeggen over tekstuele vaardigheden, het zegt minder over of een persoonlijkheid al dan niet deugt. En dat blijkt maar weer. Vreselijke naam ook, Philip.
Mien · 12 april 2015 op 00:16
Een troost, Philip I t/m IV zullen waarschijnlijk ook niet fijnbesnaard zijn geweest in het daten. Ik moet alleen maar denken aan het witte ondergoed dat ze dragen. Of de spijkerbroek, die ze in het dagelijks leven never nooit aan hebben. Misleidend, zowel de datingsites als de reclames. Maar het moet gezegd, heel, heel, af en toe zal er ongetwijfeld een aangenaam momentje tussen zitten. Pluk die momenten. Goede invulling van de UvdM.
Yfs · 12 april 2015 op 12:31
Hartelijk dank voor de positieve reacties.
@ Troubadour : Dank vooral voor jouw weerspiegelende, originele versie in het café. :rose:
@ Frans : leuk je reactie, dank je wel! 🙂
@ Trawant : blij met een compliment van jou!! :yes:
@ Pierken : Dank voor je aanmoedigende woorden. En om maar een dooddoener te noemen : beter een blauwtje gelopen dan een groentje gebleven. :sweat:
@ Suzanna : Goed gelezen. Het was inderdaad mijn bedoeling dat hét moment verscholen zou liggen in die ene zin! 🙂
@ D’s : Ik wilde uiteraard niet de echte naam noemen van de professor en heb daarom gegoogeld op “chique namen”. Daar komt Philip dus vandaan! 😎
@ Mien : Spijkerbroeken dragen “ze”wel degelijk. maar dan wel eentje waar een vouw in is gestreken waar je je vingers aan snijdt! 😉
Nachtzuster · 12 april 2015 op 12:58
Yfs toch! Een neuro-econoom met humor? Die bestaan toch helemaal niet! Die lachen alleen als ze hun salarisstrookje zien! Heel fijn jou weer hier te zien. Lief, aandoenlijk en mooi geschreven. Sterke, mooie titel!
Kijk maar uit op die site, daar zitten ook de mannen met zo’n eng sjaaltje op een groot jacht die achteraf niet van hun blijken te zijn. Enne, je weet waar je goed kunt scoren hè! 😉
Goed gedaan vrouw! :rose:
Ferrara · 12 april 2015 op 13:00
Een neuro-econoom op een datingsite, die zit daar vast om research te doen, laat hem de zenuwen krijgen.
Me rot gelachen om die vouw in de spijkerbroek.
Yfs · 12 april 2015 op 13:43
@ Nachtzuster : zo’n eng zijden sjaaltje ja, ik weet precies wat je bedoelt. :rotfl: Dank voor je warme, lieve reactie! :rose:
@ Ferrara : haha mooie combi ; de zenuwen krijgen en neuro-dinges!! Tjakka!! :yes:
arta · 13 april 2015 op 14:26
Gelukkig zit het met zijn sociale kwaliteiten ook helemaal goed… Not.
Heel kwetsbaar, deze uitdaging. Ik vind em errug mooi!
Meralixe · 14 april 2015 op 18:56
Datingsites, zo ongeveer het delirium wat betreft ontmoetingen met…Dat heb je mooi in beeld gebracht. :rose: