Thomas bezoekt zijn vriend Tobias op Curaçao. Deze heeft daar een succesvol bedrijf opgebouwd, en woont in een prachtig huis met zijn nieuwe vriendin Jenny.  Thomas kan het goed met Jenny vinden en kan meteen bij Tobias blijven overnachten.

Tobias is al naar kantoor als Thomas ‘s morgens opstaat en er ligt een briefje van Jenny: Ben even weg, over 2 uur terug. Even later belt Jenny op. Ze heeft een aanrijding gehad en is gewond geraakt. Ze vraagt Thomas of deze een pakketje wil ophalen bij een oom van haar in Willemstad en afgeven bij haar broer John. Thomas stemt toe, haalt het pakketje op en rijdt naar John’s adres. Daar aangekomen ziet hij een auto voor het huis stoppen en twee mannen Jenny’s broer ontvoeren.  Thomas achtervolgt ze, tot aan Tobias’ huis!

De mannen gaan naar binnen terwijl Thomas afwacht. Daar komt Tobias aangereden, stopt en verdwijnt in het huis. Enkele minuten later arriveert Jenny en ook zij haast zich naar binnen. Thomas hoort mensen schreeuwen en een schot. Hij gaat naar binnen, treft in de kelder een zwaargewonde John aan met Jenny, Tobias en zijn twee handlangers om hem heen. Tobias schrikt en legt uit: “Die kloothommel hier, heeft een partij coke geript en nu kan ik het schudden.” En tegen zijn knechten: “Afvoeren die twee!” Jenny en John worden meegenomen. Tobias zet Thomas met handboeien vast en laat hem achter in de kelder.

Na een uur is hij terug. “Sorry jongen, maar zo gaan we het doen: Je krijgt een shot en als je wakker wordt lig je in je eigen appartement. Er is een chick aanwezig die, indien nodig, zal verklaren dat ze al die tijd bij jou is geweest. Tegenover de politie zal ik alles ontkennen en hier vinden ze geen spoor terug.” Hij pakt een injectiespuitje. “Je weet wat dit betekent?” vraagt Thomas. “Jawel. Geloof me kerel, ik heb geen enkele keus.” zegt Tobias, “Vaarwel.” Dan verdwijnt de naald in Thomas’ arm. Alles wordt zwart.


Thomas Splinter

Verhalen zijn splinters uit mijn onderbewustzijn.

11 reacties

Mien · 19 mei 2015 op 13:32

Een fictief verhaal dat zo maar waar kan zijn. Tot het eind geboeid. Net als de hoofdpersoon. Wel jammer dat nonkel Bob uit het verhaal geschreven is. Grrrr … die 300 … :yes:

Esther Suzanna · 19 mei 2015 op 21:10

Spannend! Leuk dat je in je eigen film speelt… wil ik eigenlijk ook wel. 🙂

Mosje · 19 mei 2015 op 21:56

En aan het eind Peter R. de Vries als deus ex machina 😉

arta · 20 mei 2015 op 12:24

Cool!
Spannend verhaal!

g.van stipdonk · 20 mei 2015 op 19:02

Ah! Dushi Curaçao, heerlijk decor voor een film. Zon, zee, muziek en Antilliaanse schoonheden bij de vleet.

Dees · 21 mei 2015 op 10:15

Ah, toeters en bellen en spanning en sensatie. Geen film die ik zou willen zien, maar in zijn soort een prima idee!

Thomas Splinter · 21 mei 2015 op 19:30

Bedankt voor alle reacties. Een Splinter uit de oude doos, wederom tot leven gewekt voor deze uitdaging van de maand. De volgende stap: de verfilming???? :laugh:

Chris · 21 mei 2015 op 23:23

Had je deze een jaar geledem of zo niet sl gepost?

Thomas Splinter · 21 mei 2015 op 23:35

Inderdaad!. Dan heeft het toch enige indruk gemaakt! :yes: Dat geeft de burger moed.

pally · 22 mei 2015 op 17:25

Spannend verhaal!

Thomas Splinter · 23 mei 2015 op 09:48

Thks. Mission accomplished.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder