Het Faecaliïsme groet U

Ik ben bekeerd. In een naar Hollandse maatstaven relatief nieuw geloof denk ik het antwoord op de belangrijkere levensvragen gevonden te hebben. Want naarmate de shit in de wereld zoals wij die dagelijks om ons heen en verder, veel verder waar kunnen nemen, toeneemt, neemt ook de behoefte aan antwoorden toe. Antwoorden die ik in het Faecaliïsme gevonden heb. De eerste geuren van het Faecaliïsme zijn oorspronkelijk over komen waaien van de Faecale eilandengroep, verre gelegen in de oceaan ten westen van Zuid-Amerika. Op één van die eilanden groeide een jongeman op die letterlijk schijt aan alles en iedereen had. Hij had dit omdat God hem gezegd had dit te doen en aldus geschiedde. Die jongeman zou later vele anderen inspireren om net als hij, schijt aan alles en iedereen te hebben en dat is hoe hij de Grote Leider werd. Zijn annalen werden opgetekend door enkele van zijn trouwste volgelingen waarbij de Grote Leider zelf steeds liet aantekenen dat het hier, in de beschrijving van zijn leven en zijn daden, ging om Gods eigenste wil die hij, als een nederig dienaar en profeet van God, slechts ten uitvoer bracht.

In Nederland heeft het Faecaliïsme pas sinds de laatste jaren echt voet aan de grond gekregen maar de rijen van aangeslotenen, van bekeerden, is groeiende. Er worden bijeenkomsten gehouden in Arnhem waar het Faecaliïsme met overheidssubsidie een eigen kerkgebouw heeft kunnen bouwen, een zogenaamde ‘WC’, wat een afkorting is van Worshit Centre. Hier komen wij elke week samen en aanbidden wij God en de Grote Leider.

In de Nederlandse samenleving ervaren wij soms weerstanden tegen onze ideeën en opvattingen maar toch voelen wij ons gesteund door onder meer de betreffende wetsartikelen over vrijheid van meningsuiting en vrijheid van godsdienst en vergadering. Als geloofsgemeenschap prijzen wij ons in dit land kortom gelukkig met al die vrijheden en wij pogen dan ook volop deel te nemen aan de Nederlandse samenleving, ook al merken wij dat er door buitenstaanders van het Faecaliïsme soms raar tegen onze gebruiken en gewoonten wordt aangekeken. Neem bijvoorbeeld ons begroetingsritueel.

Binnen het Faecaliïsme is het een goede gewoonte om, wanneer je elkaar ontmoet, de middelvinger anaal bij elkaar in te brengen en daarna aan je vinger te ruiken en te proeven ten teken van het feit dat je je graag in elkaar wilt verdiepen en dat je elkaar neemt zoals je bent. Het is een teken van het enorme wederzijdse respect van gast en gastheer ten opzichte van elkaar. Tot mijn grote spijt moet ik bekennen dat niet iedereen respect voor deze goede, oude gewoonte van ons op kan brengen. Sommigen veroordelen het zelfs ronduit. Dit tezamen met andere voorbeelden die ik in dit kader zou kunnen noemen, maakt dat wij ons niet altijd even opgenomen voelen in de Nederlandse samenleving. Soms voelen wij ons botweg afgewezen kan ik u zeggen en dat doet ons groot verdriet. Dat is namelijk niet wat ons geloof zegt en evenmin is het wat de Grote Leider voor ons en alle andere mensen beoogd heeft. Want het Faecaliïsme is zo’n mooi geloof moet u weten.

Toch zijn er ook wel degelijk lichtpuntjes voor wat betreft onze positie in de samenleving. Zo komt volgende week Hare Majesteit de Koningin op bezoek. Neemt u van mij aan, wij zullen haar op ons allerhartelijkst begroeten in de hoop ten leste eenzelfde tolerantie van Nederland te mogen ontvangen als wij haar zelf ook zo graag willen geven.