Het geluid van stilte

In de verte hoor ik een vliegtuig en een tractor. Het maakt dat ik denk: wat stil is het hier.
Bestaat stilte bij de gratie van geluid zoals schaduw bij de gratie van zon?
Er bestaan waarschijnlijk net zoveel verschillende stiltes als er geluiden zijn. De stilte van verdriet is veel stiller dan die van boosheid.
De stilte van verdriet is ingehouden, durft niet goed doorbroken te worden.
Het geluid van de wereld glijdt ongemerkt langs je heen. Je oren zijn uitgeschakeld omdat je in een cocon zit.
Over wat je ziet ligt matglas. Een diffuse stilte.

De stilte van woede stampt oorverdovend in je hersenpan.
Die moet naar buiten met geweld . Een soort geluidsbarrière die doet opschrikken. Het klassieke kopje met een klap kapot gooien verlicht het lawaai in je hoofd .
De stilte erna is oorverdovend.
Die verscheur je door te schreeuwen of hard te huilen.
Je vindt troost in je eigen schorre onherkenbare geluid.

De harmonische stilte ziet twee mensen met een boek op zondagmiddag.
Alleen vogelgeluiden op een zomeravond in de tuin.
‘s Nachts zwijgend in de auto met je geliefde in het licht van de tellerklokjes.
De stilte van de zoemende motor op asfalt.
Lantaarns die ritmisch strepend de gezichten verlichten.
De gotische bogen van verlichte bomen.

De gewijde stilte van een lege kerk waar het gezang nog met de wierook in de banken hangt.
De afgesleten stenen vloer die eeuwen stilte ademt.
Kaarsvlammen die niet durven knetteren bij die biddende vrouw, nog bewegingslozer dan het glimlachende beeld waar ze naar opkijkt.

De stilte van een ruisende beek, een zachte bries.
Golvend landschap met bos.
Een heldere sterrenhemel zonder kunstmatig licht in de buurt.
De blaffende hond ver in het dal. Ze bezorgen je een droomloze onschuldige kampeerslaap.
Verkwikt en nieuw wordt je daarna s’morgens wakker .

De bedreiging van volledige stilte. Ben ik doof? Verlaten?
Is de wereld om me heen verdwenen? Ik wacht op geruststellende geluiden.
Waar zijn alle anderen?
Waar is ik?
Een kettingzaag in de verte.
Goddank, ik ben er.
De angst bezworen.

Ik houd van alle stiltes, maar vooral van de zachte-geluid-stilte.