Ik heb vandaag gelogen. Het uitspreken van de leugen gaf me een lekker gevoel. Dat kwam in de eerste plaats omdat ik je iets op de mouw speldde dat ik maar al te graag eens in de realiteit zou meemaken. Maar het gezicht dat jij erbij trok (opengesperde ogen, openhangende mond) speelde natuurlijk ook mee. Ik kan nu wel zeggen dat ik je niet wilde kwetsen, maar dan zou ik weer liegen. Dat wilde ik wel degelijk! Ik wilde je keihard onderuit halen. Ik wilde je huilend aan mijn voeten zien liggen. Ik wilde je hart gewoon hóren breken. Zoiets.
Maar toen dit ook daadwerkelijk lukte, schrok ik enorm. Met je koele berekenbaarheid in mijn achterhoofd had ik niet verwacht dat je zó zou toehappen.
Nu weet ik niet of jij dat ook doet, maar in emotionele situaties als deze speel ik van tevoren in mijn hoofd keer op keer een soort ideaal scenario af. En jij zei vandaag alle dingen die ik graag wilde horen. Dat ik nog steeds een beetje van jou was. Dat ik je onmiddellijk moest bellen als hij aan me zat. Dat je me nooit zou kunnen vergeten.
Op dat moment werd het al wat minder met het lekkere gevoel. Ik begon al bijna richting medelijden te neigen tot je het opeens over de nobele boeg gooide. Je zei dit alles omdat je alleen maar wilde dat ik niet gekwetst zou worden. Pardon??! Bedoelde je dat je niet wilde dat ik keihard onderuit zou worden gehaald, huilend aan zijn voeten zou liggen en hij mijn hart zou kunnen hóren breken? Zoals jij het met me deed.
Voor alle duidelijkheid: van het lekkere gevoel was toen niets meer over. Weggespoeld door een golf van machteloze woede.
Ik kan me herinneren dat je altijd erg tevreden was met jezelf. Ik citeer: ? Ik ben gewoon góed in heel veel dingen. In sommige dingen de beste. En er zal altijd wel iets te vinden zijn waarin ik beter ben dan jij?. Hiertegen ging ik natuurlijk keer op keer luidkeels in protest; je was heus niet in alles de beste.
Maar toch is vandaag de dag aangebroken dat ik mijn mening hierover enigszins zal moeten nuanceren. Er is namelijk inderdaad iets waarin jij beter bent dan ik. Ik kan niet zomaar iemand met opzet kwetsen. Ik voelde me rot en hoe langer ik erover nadenk des te zekerder ik het weet: ik ben daar niet eens zo rouwig om.
En dat is een lekker gevoel.
Maaike Schauer
13 reacties
Shitonya · 25 juli 2004 op 17:55
Dit is eerder een mailtje naar je vriend dan een column. Gewoontjes, niet echt bijzonder…
Tasz · 25 juli 2004 op 17:56
Hoi Maaike,
Ik heb net jouw ingezonden stuk gelezen. Ik vond het niet echt een column. Op zich begon je sterk, maar je gaf net te weinig weg in het verhaal om het echt te snappen. Ik begreep dat er een leugen werd verteld, maar ik begreep niet echt het hoe, waar, wie en waarom. In een verhaal is het belangrijk om het WAT, HOE, WAAR, WIE en WAAROM te beschrijven voor de lezer. Jammer want je kunt zeker schrijven. Nu kwam het een beetje vaag en onsamenhangend over.
Cheers
Tasz
Mosje · 25 juli 2004 op 19:36
Ben het met Tasz eens. Beetje lastig te snappen wat je nou precies wilt zeggen. Maar ja, als een relatie eindigt is dat natuurlijk ook een heel verwarrende situatie.
Louise · 25 juli 2004 op 20:08
Ik heb je stukje een paar keer opnieuw gelezen en volgens mij begrijp ik wel wat je bedoelt.
Jij wilt hem kwetsen en liegt dat je niet meer van hem houdt.
Hij lijkt in te storten en dan krijg je medelijden. Geen fijn gevoel.
Dan blijkt het ego trippertje weer een spelletje met je te spelen.
Uiteindelijk kom je erachter dat hij als de beste kan kwetsen, beter, veel beter dan jij en voor het eerst snap je dat het in sommige gevallen veel fijner is iets niet te kunnen…
Klopt dit een beetje? 😕
Dees · 25 juli 2004 op 21:53
Lekker manipulatief type die ex van jou.
Ik begrijp wel wat je bedoelt. Maar we hebben waarschijnlijk dezelfde ex.
Ik vind het wel een goede column. Alleen rammelt hij wel een beetje. Sommige stukken kloppen niet helemaal, zoals:
[quote]Hiertegen ging ik natuurlijk keer op keer luidkeels in protest; je was heus niet in alles de beste. Maar toch is vandaag de dag aangebroken dat ik mijn mening hierover enigszins zal moeten nuanceren. Er is namelijk inderdaad iets waarin jij beter bent dan ik.[/quote]
Niet in alles, of in niets, behalve dat ene?
Berekenbaar kun je mss beter vervangen door berekenend….
Toch vond ik het een mooie column met je verwarring vanwege zijn emotie, je twijfel, de omslag, je ingehouden woede en de manier waarop je je zelfrespect deze keer weer terugkrijgt.
Tot de volgende.
Desa.
gast · 25 juli 2004 op 23:26
Je had beter een gedicht kunnen schrijven.
Ma3anne · 26 juli 2004 op 01:44
Ik vind het geen slechte tekst. Je kunt schrijven, dat is zeker. Maar misschien is het handig bij het nalezen van je tekst ‘in de lezer’ te kruipen. Wil ook wel eens helpen. Ik kan het in grote lijnen wel volgen, maar er mist ergens iets, zodat ik aan het eind de draad kwijt ben.
Op naar de volgende! 🙂
KingArthur · 26 juli 2004 op 09:48
Ik heb weinig toe te voegen aan de reacties van de anderen.
Wat ik je wel op het hart wil drukken is, blijf schrijven. Ook ik heb de overtuiging dat je het kan.
Maai · 26 juli 2004 op 13:54
Hallo Iedereen!
Bedankt voor jullie reacties. Al met al ben ik dan toch een wel enigszins tevreden voor een eerste keer. Jullie zijn namelijk van mening dat ik wel een beetje kan schrijven en schrijven is dat wat ik het liefste doe:). Jullie hebben gelijk dat dit niet helemaal een column is. Ik ben eigenlijk ook nog niet zo ontzéttend ervaren in het schrijven van columns (heb enkele keren gepubliceerd in whY magazine maar dan heb je het ook gehad) maar ik heb zojuist het leerforum ontdekt dus we gaan ervoor! 😀
Louise heeft het trouwens helemaal goed! Ik heb bewust geen waarom, hoe en wat uitgelegd omdat ik van mening ben dat niet alles hoeft te worden toegelicht. Ik vind het leuk om de lezer zelf te laten interpreteren. Op die manier kunnen ook meer mensen zich waarschijnlijk identificeren met mijn stukje tekst.
Ik ga jullie tips allemaal onthouden mensen. hartelijk bedankt en tot een volgende keer :).
Groetjes Maaike
Hans · 27 juli 2004 op 01:03
Alle begin schijnt moeilijk te zijn. Maar ik kon me in tegenstelling tot veel anderen wel in je verplaatsen. 😉
Maai · 27 juli 2004 op 10:01
Hee Hans, na het lezen van je profiel dacht ik meteen aan Jef Geraedts 😀
Maai · 27 juli 2004 op 10:01
Hee Hans, na het lezen van je profiel dacht ik meteen aan Jef Geraedts 😀
Hans · 30 juli 2004 op 00:39
Lijkt die op mij!? 😮 😕 😆