Margootje is mijn favoriete uitlaatklep. Zij is prachtig geel van kleur, merk Golden Retriever, de Rolls-Royce onder de honden. Ze woont een paar straten verderop, en gisteravond werden wij tegelijkertijd uitgelaten. Dat komt omdat mijn baasje een oogje heeft op haar vrouwtje Tessa, de elite-eenheid van ons dorp. [i]”Het is me wat hè? Dat gedoe met ABN Amro.”
“Ja, maar Diederik zijn aandelen zijn er toch maar mooi door gestegen.”[/i]

Typisch voor Tessa, om alles direct op haar echtgenoot te betrekken. Diederik is opperste brulkikker bij een groothandel in kampeerartikelen. “Groot geworden door de tentharing,” zegt Tessa altijd vol ironie tegen haar vriendinnen, maar ondertussen doet zij wel op zaterdag de boodschappen met zijn blufbak, een Volvo type B52. Het gevaarte is zo breed dat, als ze bij Albert Heijn tussen de andere auto’s parkeert, ze de schietstoel moet gebruiken om eruit te komen.
Diederik bezet op kantoor de invalidenparkeerplaats.

[i]”Maar ik denk dat over een paar dagen de strijd wel gestreden is.”
“Ik hoop het, want Diederik wordt er helemaal door in beslag genomen, hij wil niets meer met me.”[/i]

Ik zie hoe mijn baasje naar Tessa kijkt, en durf er wat onder te verwedden dat hij plannen smeedt om haar vijandelijk over te nemen.
Margootje is trouwens klaar voor een vriendschappelijke overname. Ik besnuffel haar wat en ze ruikt zeer ontwapenend.

[i]”Besteedt Diederik dan helemaal geen aandacht meer aan jou?”
“Nee, sinds dat overnamegedoe zit hij voortdurend met zijn neus in de aandelenkoersen van het Financieel Dagblad, hij kijkt me niet meer aan.”[/i]

Tessa leunt wat richting mijn baasje. Troostend legt hij een hand op haar arm.
Op analoge wijze leg ik mijn poten op de rug van Margootje, en omdat ze een stukje groter is dan ik zakt ze vol overgave door haar onderstel.

[i]”Zeg Tes, heb jij zin om morgen samen naar het bos te rijden? Is leuk voor de honden.”
“Ja leuk, ik rijd wel met jou mee dan, want mijn auto heeft een plakband.”
“Een wat?”
“Sorry, ik bedoel een klapband.”[/i]

Tessa wordt er nerveus van. Mijn baasje gaat dan ook wel erg recht op zijn doel af. Ik herken de veroveringsblik in zijn ogen.
Mijn troetelteefje heeft ook weer die speciale blik, en als ze me ermee aankijkt vuur ik mijn kruisraket af.
Voltreffer! Margootje staat in vuur en vlam.

[i]”Onze honden kunnen het goed met elkaar vinden hè?”
“Zeker, wie weet wordt het nog wat met die twee.”[/i]

Ik weet zeker dat ze niet aan Margootje en mij denken als ze deze zinnen uitspreken, maar ach, dat kan zelfs de beste overkomen, meer met jezelf bezig zijn dan met je hond. Ik vind het niet erg. Van mij mag die ABN Amro-soap nog een eeuwigheid duren.

Categorieën: Thema column

Mosje

MOSje.iS van alles wat en zelfs dat niet helemaal

14 reacties

arta · 30 mei 2007 op 08:50

Wow!
Met al die rare verplichte woorden zo’n goede column neerzetten: petje af, hoor!
Ben wel benieuwd aan wie je je botje door gaat geven…
🙂

Bitchy · 30 mei 2007 op 09:22

Ik moet er echt om lachen. Leuk gedaan geschreven vanuit de hond!

😆

Mercurius · 30 mei 2007 op 11:38

Nou Mosje,

Dat heb je prima voor elkaar gekregen! Geen “je” gebruiken in een column valt niet mee en het is je toch gelukt. Ook het woord “plakband” heb je er creatief in verwerkt.
Een leuke dubbele soap vanuit een verrassend perspectief geschreven. Grappig om te zien wat iemand van zo’n opdracht maakt. Zelf had ik een heel ander verhaal in gedachten.

Bij de naam Margootje moest ik even terug denken aan mijn tijdelijke huisdier Maargootje het escargootje. Ze zat in Frankrijk op onze auto en is helemaal meegereisd naar Nederland. Helaas heeft ze me verlaten na 2 weken.

Goed gedaan!

Ciao Mercurius :kus:

WritersBlocq · 30 mei 2007 op 17:46

Echt onwijs gaaf Mosje, wat een verháál!!
[quote]een Volvo type B52.[/quote]
:lol::lol:

Aaibol, Pauline.

pally · 30 mei 2007 op 21:54

Leuk gedaan , deze column met handicaps, Mosje!
Grappig perspectief vanuit het hondje. Nou ja, ligt voor de hand voor jou.
Maar , toch…. :wave:

groet van Pally

Ma3anne · 30 mei 2007 op 22:24

[quote]Op analoge wijze leg ik mijn poten op de rug van Margootje[/quote] 😆

Strak geschreven vlechtwerk van drie verhalen. Het gaat helemaal nergens over en toch weer wel. Een waarachtig Mosjeriaans [i]hoog standje[/i].

@Mercurius: [quote]Margootje het escargootje[/quote] 😀

Trukie · 30 mei 2007 op 23:06

Het je-probleem heb je heel handig opgelost met een kleine uitleving in de laatsre alinea you naughty boy.
Twee verhalen door elkaar, een dialoog en de nodige grappen. Ik zou haast denken dat je lang vantevoren wist wat er vandaag in het financiële nieuws zou zijn.
Uit de kunst

KawaSutra · 31 mei 2007 op 00:26

Een perfect antwoord op een lastige klus. Knap gedaan Mosje.
En nu naar je mand.

Mosje · 31 mei 2007 op 00:37

Inderdaad Trukie, een kleine uitglijder in de laatste alinea. Er staat een “je” in.
Tja, dat kan natuurlijk alleen de beste overkomen.
😆

Mosje · 31 mei 2007 op 09:34

Nou geweldig, zelfs een reactie uit het buitenland.
Ik denk dat ik m’n stukkie ook maar een ga vertalen.
Mosje goes international.
:lach:

Ma3anne · 31 mei 2007 op 10:01

Mosje, daar heb je programma’s voor. Je gooit je stukje erin en het komt er in een mengelmoes van Engels en Italiaans uit. Handig joh! 😕

SIMBA · 31 mei 2007 op 13:40

@ Ma3: zou dat programma dat bovenstaande stukje dan ook kunnen vertalen in iets begrijpelijks?
😀

Mup · 31 mei 2007 op 17:06

[quote]opperste brulkikker [/quote] 😆

Jij hebt je extra ‘wandeling’ in het bos verdiend,

Groet Mup.

pepe · 31 mei 2007 op 22:22

Die ‘je’ in de laatste alinea hebben wij gewoon niet gelezen 😉

Creatief uitgewerkt deze lastige opdracht.
Maar het viel wel mee, voor een gehoorzaam hondje uit Z., zo te lezen. 😆

Geef een reactie

Avatar plaatshouder