Het overlijden van mijn muis

Het was vrijdag 9 december 2005. Een koude winterse dag, die bij mij voor altijd te boek zal staan als de dag dat het leven van mijn lieve muisje hem ontnomen werd. De dag die mijn geschiedenis in zal gaan als een dag die drastische veranderingen met zich meebracht. Het leven kan zomaar plotseling veranderen bij een groot verlies. Nu was mijn muis maar klein, maar zijn dood was de oorzaak van de oorlog. Achteraf hoorde ik wat er was gebeurd. Het deed me geen deugd te horen dat mijn arme muisje mee was genomen door twee van die rechtse ratten, waarna hij genadeloos gemarteld werd tot ze zijn staartje eraf zaagden en het arme beestje het begaf. Hij bloedde niet, nee mijn trouwe muisje was een held en hield zijn ijzer binnen.

Door de dood van het beestje lag mijn hele systeem in de war. Deze muis was een onderdeel van mijn dagelijkse dingen geweest en ik had hem ook nodig om op bepaalde plekken te kunnen komen. Nu moest ik alles handmatig gaan doen. Een hele omschakeling. Maar een andere muis kon ik niet vinden plus daar zou ik dan weer aan moet wennen en hij aan mij. Die ratten bleven ook loeren. Ze hadden al vaker dieren van mij meegenomen en naar god geholpen. Die ratten he, iedereen liet zich erdoor misleiden, die lieve maar toch guitige kopjes, die mooie ogen, die nu ik er over na denk totaal geen emotie toonden, de slanke lijven. Iedere andere vrouw was jaloers op ze. Ongetwijfeld. Ratten die bij mij om de haverklap aan de deur kwamen. Een blonde en een donkere. Eerst had ik het maar voor lief genomen, maar na het afnemen van mijn dierbaarste bezit, mijn muisje die MUS9JN heette en uit China kwam, besloot ik de oorlog te verklaren. Maar hoe, ik verklaarde oorlog, maar het deed de dames niets. Hun emotieloze ogen staarden me maar wat aan zonder ook maar een teken van schuld of iets. Ik zou nog eerder zeggen dat ze onschuld uitstraalden. Ik kon het niet handhaven de oorlog, niet als de vijand niet ten strijde trok. Daarom begroef ik de strijdbijl, naast mijn muisje en realiseerde ik me dat ik echt op zoek moest gaan naar een andere muis. Misschien dit maal eentje uit Japan of Taiwan, en eentje met een leukere naam misschien. Ik zou er aan moeten geloven en me opnieuw moeten hechten aan een ander beestje. Ik denk ook wel dat MUS9JN dat zo gewild had, dat ik weer gelukkig zou worden met een andere muis..Ik zal wel moeten..