Het zit in de familie

In mijn dromen heb ik een grote voetbalcarriere achter de rug met veel doelpunten en nog meer vrouwen. Toen ik zestien jaar was kwam Kim Wilde spontaan na een van mijn weergaloze acties van haar poster af om met mij de liefde te bedrijven. Maar zoals dat altijd gaat: hoe meer de dromen jeuken, des te harder schrijnt de werkelijkheid. Mijn techniek was nog slechter ontwikkeld dan mijn spelinzicht en voor mij bleef er dan ook geen andere rol over dan die van harde werker, degene die een beuk uitdeelt en er een stuk of wat incasseert. Nu valt dat niet mee als je het fysiek hebt van een schiel uitgevallen Harry Potter. Als je bovendien nog een bril draagt met jampotglazen, en van nature liever lui dan moe bent, dan schop je het als harde werker niet verder dan een carriere van D5 via C7 en B6 tot een negatief advies om door te gaan.
Tegenwoordig laat ik me graag vernederen door mijn neefje van dertien, een puber die ondanks het halve witbrood en de kilo aardappelen die hij per dag wegwerkt, twee spillebenen heeft die samen in een scheenbeschermer passen. Als we hier op een veldje een balletje gaan trappen kan ik na tien minuten aan het zuurstof en hij komt niet meer bij van de lach: gemiddeld 1,8 panna per minuut, een nieuw record. Tussen het gieren door vertelt hij dat ‘ie geselecteerd is voor de jeugdopleiding van een profclub. Ha, zit het toch nog in de familie!
Afgelopen weekend was er een tournooi en dat leek me een uitgelezen gelegenheid om eens te gaan kijken. Daar stond hij in de middencircel, de diepe spits, terwijl zijn ploeggenootjes ver weg met man en macht een verweer trachtten te vinden tegen de vijandelijke overmacht. In die eerste wedstrijd is mijn oogappel vier keer aan de bal geweest, steeds om af te trappen als de tegenpartij gescoord had. Daarna werd hij gewisseld, en daar stond ‘ie langs de kant: een verregende ooievaar met een voetbalbroekje en heel erg dertien jaar. De overige wedstrijden heb ik maar aan me voorbij laten gaan, er is een grens aan wat een mens kan verdragen. Voor zijn veertiende verjaardag geef ik hem een poster van de Sugar Babes, ik denk wel dat dat helpt.