Hi ha hondelul

Voor je tegenwoordig een beetje voetbalstadion binnen kunt komen, wordt er eerst DNA bij je afgenomen, een oogscan gemaakt en wordt je een keer of vijf hardhandig getoucheerd op zeer intieme plekken waarmee ze bekijken of je geen vlaggenstok of handgranaten verstopt hebt in bepaalde holtes. Mijn hele leven ben ik al een ADO Den Haag supporter, vroeger zelfs een hele fanatieke die naar elke wedstrijd ging tegen wie dan ook al was het tegen Schuppekutteveen, maar de laatste 15 jaar ben ik niet meer in een stadion geweest omdat ik daar geen tijd of zin meer voor had.
Maar vandaag ben ik dus uitgenodigd door mijn bankier om mee te gaan naar de wedstrijd van Ajax – Ado Den Haag in hun Luchtdoos (sky box). Hij neemt me mee als dank dat ik nu precies tien jaar gebruik maak van hun financiële diensten zonder medebrengen van mijn bivakmuts.
Bij binnenkomst in de Arena hoor ik de vrolijke jongelingen van Ado Den Haag de Ajax keeper al vrolijk luidkeels toezingen, dit gaat als volgt: Kankâh keipeâh je moedeâh is un hoeâh, je moedeâh is un hoeâhr. Nu ken ik toevallig persoonlijk de moeder van desbetreffende Ajax keeper en inderdaad ik weet uit goede bron dat als men de gemiddelde lengte van 12 cm aan zou houden, deze dame al een kleine anderhalf miljard kilometer pretpaal in haar doos heeft gehad. En dat alleen al in de regio Den Haag. Maar om dit nu meteen aan de grote (Ajax) klok te hangen, nee dat is niet echt netjes van de Den Haag supporters.

Dan barsten de spreekkoren los. Vroeger was het van Olé, olé,oleólé of als hard ingrijpen gewenst was grepen we naar beledigingen zoals hi ha hondenlul e.d. Maar tegenwoordig wordt er vanaf de tribunes met zoveel ziektes gegooid, dat als alleen al de kanker stichting voor elke keer als deze ziekte genoemd wordt een eurocent krijgt, zij helemaal geen collectes meer hoeven te houden want dan is er genoeg geld binnengehaald voor de komende 50 jaar onderzoek. Nu kan ik best wel lachen om gevatte opmerkingen van wat supporters naar elkaar toe roepen, maar als mijn stadsgenoten de leus: Hamas, hamas alle joden aan het gas gaan scanderen, een sissend geluid na gaan bootsen en een “vuurwerkbom” in het vak waar ook kinderen zitten gooien kan ik als Hagenees wel door de grond zakken van schaamte.
Den Haag supporters begrijpen niet waarom er geen grote shirtsponsor opstaat voor een eredivisie club uit een van de grootste steden van dit land. Ik kan ze dat nu wel uitleggen, welk bedrijf zou nu op een shirt gedrukt willen staan, waar dat soort neukfouten in rond lopen. Die het continue verpesten voor hun club en de andere (normale) supporters. De enige instantie c.q shirtsponsor die ik me voor zou kunnen stellen die zich niet zou hoeven schamen voor hun debiele acties is de Josti Band. Maar ook deze mensen zijn veeeeeele malen intelligenter en je zou hen hiermee dan ook diep beledigen.

Maar zoals ik al zei, ik houd van supporters die tegen elkaar leuzen scanderen of uitdagen mits het “normaal” gaat. Nu kom ik na de wedstrijd toevallig naast twee oude harde kern supporters van Ajax te zitten die ook inmiddels ondernemer zijn geworden en door die zelfde bank zijn uitgenodigd. Met deze twee heren Arend en Nico ben ik vroeger menigmaal op de vuist gegaan, maar dat was toen. En nu, nu zijn we wat ouder en een stuk wijzer geworden. “Wel godverdegodver, kijk Nico, de R@@F. Dat ik jou ooit nog zou zien had ik nooit verwacht. Nog steeds hooligan bij die drollenclub zie ik”. En wijst met een vies gezicht op mijn groen gele sjaal.
“Ach daar heb je Herma en Sperma, nog steeds een stel samen zie ik? Maar wat vroeger was is nu niet meer heren we zijn nu 18 jaar ouder en een stuk wijzer niet waar. Dus willen jullie wat drinken van me? “
“Nou R@@F doe maar een paar biertjes”.
Ik zet mijn glas neer en loop naar de bar en bestel twee flesjes bier. Op het moment dat ik aan de bar sta zie ik in de grote spiegel boven de bar Arend grijnzend een grote fluim in mijn glas spugen. Even later loop ik terug met de twee biertjes.
“Waar bleef je nou zo lang R@@F, of wilde ze geen Hagenezen helpen?”
“Nee joh het was druk” Snel stoot ik per “ongeluk” mijn glas om. “Hé shit, klootzak die ik ben” roep ik schijnheilig. Ik haal even wat nieuws te drinken.
“Neem voor ons nog twee biertjes mee R@@F, grijnst Nico”.
”Natuurlijk kerel” roep ik terug! Dit ritueel van biertjes halen herhaalt zich zo nog een keer of drie.
“R@@F kerel”, zegt Arend licht aangeschoten “het is toch eigenlijk te gek waar wij mee bezig waren en zijn nietwaar”.
“Tja je hebt eigenlijk wel gelijk Arend”.
“Ja R@@F, die absurde haat naar elkaar toe dat getreiter en gescheld dat kan niet meer op onze leeftijd kerel”.
“Inderdaad Arend dat kan niet meer het moet nu echt eens ophouden”.
“Ja ouwe Hagenees van me, we kappen ermee”
“Dus Arend en Nico bij deze spreken we af: jullie spugen nooit meer in mijn glas en ik zeik nooit meer in jullie flesje bier”…..
ToT Onzin
R@@F ©