Vanaf de pubertijd gieren de hormonen door je lijf. Bij de een wat heftiger dan bij de ander, maar gieren doen ze, de rot dingen! Als je eenmaal het puberhormoon hebt overwonnen, denk je eindelijk rust te hebben, maar niets is minder waar. Je wordt verliefd en weer fladderen hormonen als vlinders door je buik en hart. Eenmaal door je verliefdheid heen, wordt er gehokt of getrouwd. Dan verwacht je eindelijk die rust, maar helaas dan wordt de vrouw “broeds”. Het broedhormoon, daar wil ik het dus over hebben, wat maakt het dat je kinderen wilt en wat als je kinderen hebt, dan eindelijk die rust? Nee, nee door het broedhormoon zie je de dingen niet meer in het juiste perspectief. Je moet en zal kinderen krijgen, nemen is er al lang niet meer bij. Krijgen vind ik zelf ook ietwat overdreven, eigenlijk is het een soort lease plan. Je least ze voor een jaar of twintig om ze daarna af te staan aan een lease plan van een ander.
Goed, lease plan één was geboren en laat ik eerlijk zijn, het was een heerlijkheid. Jullie kennen ze wel die kindertjes die in de veel gelezen en besproken Dr. Spock-boeken worden beschreven. Zo kun je mijn lease plan het beste omschrijven. Het jochie was een knap ventje, hij rolde eruit met een coupe alsof hij die dag daarvoor nog even snel naar de kapper was geweest, wenkbrauwen geëpileerd, al een echt mini-metro-mannetje. Ook qua gedrag niets te klagen, met zes weken sliep hij door, met vier maanden at het met de pot mee en met een jaar liep het mini-metro-mannetje lachend door de tuin. Na een jaar of drie het lease plan eens goed bekeken te hebben begonnen de broedhormonen weer op te spelen. We waren er zo verguld mee dat we besloten om een nieuw lease plan af te sluiten.
Al tijdens de voorbereidingen van het afsluiten van het contract voelde het anders, maar niets kon ons voorbereiden op wat er zou gaan komen. Dit soort foto’s stonden er niet in babyboeken en al helemaal niet in de dr. Spock-boeken. Het eerste wat ik tegen hem zei was “Mijn God, wat ben jij lelijk.” De dagen na de bevalling was ik eigenlijk alleen maar bezig met het kraambezoek te waarschuwen dat ze niet moesten schrikken. Het voordeel van zo’n kindje krijgen is, dat de hormonen in je lichaam wederom zo werken dat je moederinstinct honderd keer heftiger is dan bij een mooi kindje. Want zo’n lelijkerd zou nooit op eigen benen kunnen staan, denk je stiekem. Het mindere van mijn middelste zoon was, dat zijn uiterlijk ook bij zijn humeur paste. Het kind heeft alleen maar gehuild en boos gekeken tot aan zijn peutertijd. De enige keer dat hij het eerste jaar heeft gelachen, was die keer dat ik de uitputting nabij, om drie uur ’s nachts de trap afstrompelde, snikkend van ellende. Dat vond hij schijnbaar zo grappig dat hij niets anders kon doen dan breed uit lachen naar me. Vanaf die tijd begreep ik ook de moeders die zich vergrepen aan een kind.
Als toetje diende het derde lease plan zich aan. Vol goede moed en ons terdege voorbereid kwam hij ter wereld. Wat schetste onze verbazing, niks geen lelijk kind, maar een leuk kaal koppie en een paar prachtige blauwe kijkers. Wat kun je je als ouders vergissen. Ook hij had een verrassing voor ons in petto. Als hij vrolijk was, was hij echt vrolijk, maar als hij sjaggie was, zette hij alles en iedereen op zijn kop. Als snel noemden wij hem een “ander soort kind”. Hij deed alles tegendraads. Hij bepaalde zelf waar hij mee speelde, zeker geen lego of auto’s. Hij was wel de heldhaftigste van de drie. Hij was nergens bang voor. Hij liep voorop als iemand iets niet durfde. Alleen net als zijn oudere broertje had hij een hekel aan slapen. En geloof me, er is niets om te lachen als je je jongste twee kinderen van drie en vier jaar op het schoolplein hoort zingen “06 49932444, de lekkerste seks vind je hier”. Met andere woorden de nachtreclames werden door de twee uitbundig bekeken.
Ik zal niet verder uitweiden over de pubertijd van mijn drie lease plannen. Ik ben blij dat mijn contracten er bijna opzitten. Nee, kinderen verruïneren eigenlijk alles, je lichaam, je financiën, je sociale leven en niet te vergeten je seksleven.
Hormonen laten je de meest vreemde dingen doen, zelfs deze column laten ze me schrijven, want had ik het al gehad over het hormoon waar je mee lastig wordt gevallen als je kinderen bijna de pubertijd uit zijn?
10 reacties
Neuskleuter · 2 december 2008 op 17:22
[quote]Het eerste wat ik tegen hem zei was “Mijn God, wat ben jij lelijk.” De dagen na de bevalling was ik eigenlijk alleen maar bezig met het kraambezoek te waarschuwen dat ze niet moesten schrikken.[/quote]
Ik lag helemaal blauw. Weet hij het zelf ook? 😀 En is het nog goedgekomen? 😉
Heerlijke… ja, zelfspot kan ik het net niet noemen, euh… kroostspot!
SIMBA · 2 december 2008 op 18:31
[quote]want had ik het al gehad over het hormoon waar je mee lastig wordt gevallen als je kinderen bijna de pubertijd uit zijn? [/quote]
Nee, maar hou je vooral niet in! 😀
Mup · 2 december 2008 op 20:01
Krijgen? Leasen? Ik heb ze zonder het van te voren te weten gekocht :oeps:
Sterke uitsmijter, en in tegenstelling tot mijn voorgangster in een reactie, :toeter: ik wil het niet weten,
Groet Mup.
Ma3anne · 2 december 2008 op 22:34
:[quote]het hormoon waar je mee lastig wordt gevallen als je kinderen bijna de pubertijd uit zijn? [/quote]
Bedoel je het ik-schop-ze-de-deur-uit-hormoon of het jammer-dat-ze-de-deur-uit-zijn-hormoon? Allebei ook knap lastig kan ik je vertellen. :aai:
Mien · 2 december 2008 op 22:37
Smullen Bitchy.
Ik kan je helaas geen schrale troost bieden.
En het ergste moet nog komen.
De 40, 50, en 60 fase van aankomende gebreken, haperende hormonen, langzame aftakeling en nog meer puberale om- en tegenslagen als gevolg van midlife-, vijftiger- en zestiger-jaren crisissen.
Kortom raap jezelf bij elkaar en train je energie.
Een geluk bij een ongeluk.
Je kunt altijd een beroep doen en terugvallen op het resultaat van drie lease-plannen.
Koesteren dus die handel!
Ook die lelijkerd! :hammer:
Mien Hormoonhuishouding Rammelt Ook Wel Eens Van Alle Kanten
KawaSutra · 3 december 2008 op 01:32
Had je deze column niet 10 jaar eerder kunnen schrijven? Nu kan ik er over meepraten! 😀
Gelukkig is de jongste een schatje, dat maakt weer een hoop goed.
Prima column Bitchy!
pally · 3 december 2008 op 12:35
Je drijft op een grappige manier de spot, met de fases uit je leven, Bitchy. Of middelste het erg leuk zal vinden zo aan de wereld getoond te worden, is wel de vraag. Misschien heb ik overgevoelig broedsel, dat overigens al tegen -en over de veertig is. Maar zelfs nu nog. Ik weet het niet. En jij denkt dat na 20 jaar het leaseplan overgaat naar een ander? Ha, ha, naief. Ik weet wel beter…. 😀
Zeker leuk geschreven column.
groet van Pally
klapdoos · 4 december 2008 op 10:02
Zelf heb ik geen kids, wel de dochter van mijn overleden zus opgevoed dus sommige moederlijke instincten zijn mij niet onbekend, maar dat heeft iedere vrouw. Als je dacht dat je van die hormoonaanvallen af was moet ik je teleurstellen, leve de overgang, hoed u voor stemmingswisselingen ennz…Maar dat is voor iedereen anders hoor, dus gewoon verder leven en genieten…Heerlijke column en heerlijk gelachen,
groet van leny 😆
Bitchy · 4 december 2008 op 13:40
Mijn middelste *leaseplan* was na een jaar het aankijken meer dan waard. Lekker opgedroogd en nu een leuke puber van 17. En ontkennen dat ik dat gezegd heb (mijn God wat ben jij lelijk) is heel moeilijk als dat op video staat 😉
Over mijn jongste zou ik boeken vol kunnen schrijven, zowel negatief als positief maar altijd verrassend.
De oudste is nu een echte metroman.
Dank jullie wel!
LouisP · 1 maart 2009 op 21:25
Hoi Bitchy, een wat late reactie.
Wat mij betreft een van de leukste columns die ik heb gelezen bij CX. Ik heb er nog veel te lezen in de archieven maar deze staat tot nu toe bij mijn aan kop.
Niet alleen leuk, maar zo mooi opgebouwd. precies leuk genoeg.
Echt heel goed!
L.