In Augustus 2018 ben ik getrouwd met wie ik dacht dat de liefde van mijn leven was. Helaas is hij een jaar tijd ontzettend veranderd dit kwam onder andere doordat we schulden kregen en het niet goed ging op zijn werk. Maar alles wat niet goed ging reageerde hij af op mij, hij heeft me geslagen, met mokken gegooid, met een controller van de xbox gegooid, met zijn mobiel gegooid. Zelfs heeft hij me geestelijk misbruikt en ik had het zelf niet eens door.

Gelukkig kwam de liefde van mijn leven in beeld door het ongeluk wat ik had op mijn werk. Mijn vriend is er mee geboren en heeft alles al meegemaakt ook depressies en trauma’s. Dus zocht ik omdat ik alleen was overdag hulp bij hem, we vormden een band en die band werd vriendschap. Ook heb ik in 3,5 jaar tijd dat ik samen was met mijn ex man geen seks gehad. Ik was er altijd bang voor maar de laatste 8 maanden had ik er wel behoefte aan, maar.bij mijn ex man lukt het maar niet. De vriendschap die ik met mijn vriend had bloeide uit tot liefde. En met.hem lukte het wel ook moest het theoretisch gezien met zijn medicatie en ook zonder niet lukken. Ik ben toen in mijn behoefte met hem in bed gegaan, ik weet hoe erg dat is en ik schaamde zo enorm. Maar ik heb het meteen eerlijk verteld tegen mijn ex man. Dit is in 3,5 jaar tijd de enige fout die ik gemaakt heb, terwijl hij veel meer dingen heeft gedaan die niet kunnen. En toch ben ik degene die volgens de meeste het meeste fout heb gedaan en alles mijn schuld is.

Gelukkig heb ik nu mijn nieuwe vriend. En merk ik nu echt wat ware liefde is. We zijn ontzettend verbonden aan elkaar, komen voor elkaar op, vertrouwen elkaar blindelings, spelen op elkaar in en we houden zielsveel van elkaar. Ik kan me echt geen leven zonder hem voorstellen.

Of alles dus mijn schuld is geweest weet ik niet zo goed. Ik zit in een depressie en heb ptts en nog meer. Dus hoe moet ik mezelf beoordelen. Gelukkig staat mijn hele lieve vriend volledig achter me en al mijn echte vriendinnen ook.

Inmiddels zijn we druk bezig met verhuizen, want ik ga bij mijn nieuwe vriend wonen. En we hebben allebei een nieuwe start want mijn ex man wou niets liever dan terug naar zijn geboorte plaats. En dat gaat hij nu ook doen.

Intussen wordt het huis van mijn vriend beetje bij beetje ons huis. En voel ik me er straks zeker helemaal thuis.

Categorieën: Overig

Schrijversmeisje

Een 23 jarige vrouw geboren op twee kerstdag in 1996. Ik ben een emotioneel persoon en leef enorm met mensen mee. Soms wel eens te veel, maar ik ben nog jong, en je bent nooit te oud om te leren. ik hoop hier mooie columns op te zetten over mijn eigen leven maar ook over ander onderwerpen.

2 reacties

Nummer 22 · 29 januari 2020 op 21:06

Geniet samen! Knap verwoord. Xwijg soms en luister met elkaar naar jullie ademhaling als jullie ineengestengeld samen liggen. Gewoon.. samen!

Mien · 29 januari 2020 op 21:36

Waar ik aan denk? Op ieder potje past een deksel. Alleen moet je er af en toe deksels lang naar zoeken. En als je zo’n goede deksel vindt, met of zonder deuken, dan zeg ik, koesteren en verder hard werken. Want liefde, die iedereen zoekt en nodig heeft, is en blijft een werkwoord.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder