‘Madre di notte. Ti chiama, ti chiama dove sei, dove sei adesso? Ora che non riesco a ricordare che bisogno di te più che mai’ (Blondie, Mother)

‘Mother in the night. Calling you, calling you Where are you, where are you now? Now that I can’t remember. I need you more than ever (Blondie, Mother)

Papa! Gianfredo ziet de geveinsde boze blik van zijn vader en zijn wapperende rechterhand dat het vaste gebaar is om te moeten verdwijnen. Gianfredo draait zich om de eerste traptrede kraakt. Door het open raam komen de restjes zomerwarmte. Het laat zijn opkomende woede verdwijnen.

Even wappert de vitrage door de beweging van de lucht. Gianfredo schrikt. Opa is toch al jaren geleden dood? Vermoord door Gabrio, de oudste van de Cuccaro’s.

Ongewild getuige toen hij zich had verstopt achter de oude versleten sofa. Op deze sofa hadden vele mannen uit het dorp gezeten met hun angsten  om vermoord te worden. Urenlang hadden ze, met de rijkelijk vloeiende wijn en anti pasti op een zilveren schaal, moeten luisteren naar de zalvende woorden ‘su base annua sono tutti stupidi vicchi, dimenticare il passato sguardo al futuro. Se non stai uccidendo voi non sarebbe stato ucciso troppo. Capito!’

De mannen verlieten de kamer, maar Gianfredo kon nog niet weg. Hij plaste in zijn broek.

De duisternis overwon het licht toen opa Luca in zijn schommelstoel zijn late middagdutje deed en een stipje rood licht op zijn gerimpelde voorhoofd verscheen. Een enkel schot klonk en het straaltje bloed langs zijn haviksneus de witte boord van zijn overhemd, besmeurde. In het dorp kwamen de geruchten op gang dat Gabrio de oudste van Jacopo de dader moest zijn. Gianfredo wist wat hij zou gaan doen, later!

Gianfredo raakte het beeld van zijn vermoordde opa nooit meer kwijt, soms moest hij, tussen de olijfbomen op de berg ver buiten het dorp, even hard gillen. Zo hard dat een verdwaalde geit luid mekkerend uit het zicht verdween. In de boomgaard schoot hij op de stapels blikjes en op verdwaalde geiten. Het vloeken, na het missen, verdween langzaam met het gerichter schieten. Brood met ham, kaas en wat olijven was zijn moment van rust. Bij elk raak schot glimlachte Gianfredo. ‘mijn tijd komt nog, Cuccaro’.De enige geit die hij raakte liep jarenlang, tot aan zijn dood, mank met zijn linkerpoot. Gianfredo riep, als de geit tussen de bomen verscheen ‘ kom maar Gabriootje, kom maar’. De geit kwam om het restje brood te eten. Gianfredo streelde geit maar zijn gedachten waren ergens anders.

Massimo, luister! Ik ben er klaar mee. Finito! Davide is een vetzak, bruut en zuiplap. Moet je me daarvoor bellen? Nee, het gaat over Rocco! Wat is er met Rocco?Massimo, je bent niet alleen! ik hoor een krassende vrouwenstem.Dat is de stem van Maria Callas, je hoort de grammofoonplaat. Ik wist niet dat je van opera houdt Massimo. Nee, je weet nog zoveel niet van mij ‘Dimmi che cosa si vuole dirmi ora o gridare la bocca’  Gaia. Massimo hield even de telefoon in de lucht, zuchtte diep. Gaia, rustig blijven, wat is er met Rocco?

Rocco voelde de warmte uit zijn lendenen omhoog komen. Het verlangen naar Sofia werd oncontroleerbaar Hij voelde zijn stijfheid. Kom op, niet meer nadenken! Hij liet zich meetrekken door Sofia. De schrammen werden vergeten. Nee, niet hier, niet in de keuken Sofia! Het zachte matras gaf zijn pijnlijke rug nog meer pijn. Hij hield zijn handen vast aan de spijlen achter hem toen Sofia hem beklom en hij de tepels met zijn tong licht beroerde. Sofia keek hem met klein geworden waterige ogen aan en het leek wel of zij boven zichzelf gestegen was. Ze schokte bij elke beweging die hij maakte.

Alleen het laken bedekte hun naakte vermoeide lichamen. Hij streelde haar welvingen, hoorde haar zuchten en fluisterende verleidelijke woordjes. De woorden van opgelaaide verlangens hoorde zij alleen. Sofia, resta con me! non mi lasciare! Ti amo!  Sofia sliep.

Hij keek naar Sofia en haar rustig geworden ademhaling. Wat is ze mooi!

Alleen het zout op zijn lippen van een langzaam vloeiende traan hield hem wakker. Een traan voor zijn opa.

In de verte klonk een geweerschot.


Nummer 22

Verwarde, inmiddels (na alle jaren hiervoor) Anno 2022- Juli 3 minder verward, en mede oprichter van het Absurdistisch Verbond met als mede lid en co oprichter Kees Schilder "Paco Painter"en zijn andere alter ego's. (De inmiddels emeritus) Prof.dr.mr.ir. R. Leijdecker (1955) van het O.I.L. Onderzoeks Instituut Leijdecker waarnemer, beschouwer en publicist over maatschappelijke ontwikkelingen met een knipoog. Een flinke knipoog! Reiziger over onze aarde (4 x helemaal rond ) kijker en luisteraar naar anderen. Eigenlijk, de Eigenheimer onder de eigenheimers, maar dat alles geheel terzijde.

6 reacties

Karen.2.0 · 31 december 2017 op 13:13

Molto bene, 22! Raak wel een beetje de draad kwijt door al die namen. Jij ook? 😀
Is Rocco een broer van Gianfredo (ze huilen allebei om hun opa)?
Hoog tijd om de hele serie weer even terug te lezen 😉 , ergens in januari 😀

Aan alle schrijvers van dit verhaal: zullen we de familia zo klein mogelijk houden? Er is anders geen touw meer aan vast te knopen….

Nummer 22 · 31 december 2017 op 14:27

Si, Grazie per complimenti della uit al die namen een vervolg te schrijven. Ontrafelen is de opdracht of Capi di Capo laat wat namen omkomen in een Osteria zo omstreeks 17.15 uur tijdens het mangare di anti pasti… of draaf ik door in galoppi caveleri columnixistie Olanda?

Mien · 31 december 2017 op 16:09

Mooi nieuw deel Ruud. Je hebt een uitstekend vervolg geschreven waarmee Arta verder kan in het nieuwe jaar. Iedereen de beste alvast voor het nieuwe jaar. Tot in 2018.

Speciaal voor Karen:

Personages:
Angelo (eigenaar restaurant / pizzeria)
Mama (van Angelo)
Maria (vrouw van Angelo)
Paolo (oudste zoon Angelo)
Matteo (de postbode)
Luigi (de bakker)
Gabriele (de metselaar)
Gaia (de barvrouw)
Davide de uitbater van Il Truffatore
Macello (de slager)
Rocco Fagioli Sacri (crimineel van amper 16)
Gianfredo Fagioli Sacri (oudere broer van Rocco)
Feroce Faglioli Sacri (nog op te voeren broer van Rocco)
Massimo Fagioli Sacri (papa van Rocco en Gianfredo)
Violetta Vinci – Fagioli Sacri (oudere zus van Rocco)
Roberto Vinci (rijke man van Violetta, zouthandelaar)
Tuinman familie Fagioli Sacri

Locaties:
Savoca (dorp)
Il Truffatore (stamkroeg bovenop heuvel naast kerk)
Steengroeve
Restaurant / pizzeria
Borgo Morfia
Villa van Roberto en Violetta Vinci – Fagioli Sacri
Villa van familie Fagioli Sacri
Slachterij Macello

… en dan nog verder aanvullen met de plaatsen en nieuwe personen uit dit stuk (I Trufatori – 7).

Nummer 22 · 1 januari 2018 op 10:23

Dank! Met de personages kan ik ook verder werken aan andere delen tenminste als dat mag?

Nummer 22 · 1 januari 2018 op 10:26

ALLEN EEN GEWELDIG VREEDZAAM GEZOND LIEFDEVOL COMPASSIERIJK KLIMAAT NEUTRAAL SOCIAAL COHESIEVOL INSPIRATIE COLUMNC WOORDENRIJK, ENZ.ENZ.ENZ. 2018!?

Mien · 7 maart 2018 op 09:33

Komt er nog een vervolg op deze mooie serie?
Of sterven de Truffatori’s een stille dood?

Geef een reactie

Avatar plaatshouder