Ieder zijn tic

Onderweg naar zijn afspraak vertraagde hij zijn pas en was zich er plotseling van bewust dat hij dat deed.
Hij wist wel dat ie het altijd deed, maar hij stond er nooit bij stil. Tot nu. Niet dat hij er wakker van lag, of zich er zorgen over maakte, het viel hem gewoon op dat hij het deed.
En dat terwijl hij het meestal alleen deed in gezelschap, nooit lopend onderweg naar een afspraak toe.

Het was begonnen als een geintje toen hij nog op school zat. In zijn geval kon je gerust spreken van vroeger. Samen met Frank verveelde hij zich weer eens dood onder Duitse les, en toen zijn ze begonnen met het in het Nederlands vertalen van liedjes. Meest engelse liedjes, logischer onder een Duitse les. Daar kwamen echt lachwekkende teksten van. En alle klasgenoten die zo afgaven op de zogeheten Nederlandstalige smartlappen jenden ze er ook mee. Want het bleek dat de meeste Engelse nummers op dat moment in de favoriete hitlijsten staand, ook gewoon gezemel waren na hun vertaling.

Het moeilijkst was nog om hun vertaling ook binnen de melodie van het nummer te krijgen.
Zo hadden ze ‘I Want To Braek Free’ van Queen ook vertaald. ‘Ik wil vrij breken’, hadden ze er van gemaakt, en de klemtoon van breken leek in het nummer helemaal nergens op.
‘Living Doll’ van Cliff Richard was ook een leuke om te doen. Ze gingen helemaal los met hun levende pop.
En nu deed hij het weer, alleen nu andersom, zonder gezelschap en hij was er zich van bewust. Hij vertaalde nu een tekst van Het Klein Orkest, met de titel ‘Ik kom terug als-ie gaar is’.

Toptekst was dat, hij had de lp nog ergens liggen. ‘I’ll be back when its well-done’.
In gezelschap deed hij het wanneer het gespreksonderwerp hem niet aanstond, dan ontsnapte hij aan het moeten luisteren naar verhalen die hem niet boeiden. Of tijdens vergaderingen die hem verveelden.
Een keer was hij zijn gesprekspartner zo beu geworden dat hij het hardop had gedaan. De arme kerel had het komisch gevonden. Dus het beoogde effect was er voor hem snel af toen.

Terwijl hij zo zijn gedachten over zijn tic had laten gaan, zag hij aan de overkant van de straat op het terras waar hij had afgesproken zijn afspraak al zitten. Verdiept in de krant. Op die manier had hij nog even de tijd om onopgemerkt te blijven staan en zich te realiseren dat het tegenover degene die daar zat niet eerlijk was om te doen alsof hij nog interesse in de persoon had. Daarvoor hadden ze al een te lang verleden samen. Hij draaide zich om en liep terug in de richting waar hij vandaan kwam, en liet zijn afspraak op het terras zitten.
Het was zijn vrouw.