Ik Ben Jarig En Verward!

Vandaag geen slingers en bezoek, geen kaarten of  whatsapp berichten. Omdat ik pas op 6 november mijn 66^e levensjaar -bij leven en welzijn- ga beleven.

Vandaag is het  zondag 1 maart 2020 , de losse pagina’s van een weekend editie, liggen naast mij de bank, hoor ik buiten vogelgeluiden, zie ontluikende roze bloesem aan de takken bewegen door de wind. Ik hoor de wind en een lichtgrijze wolk staat stil, zo lijkt het.  Wandelweer!

Ik las voordat ik ging slapen, 5 bladzijden uit Rutger’s Bregman ‘De Meeste Mensen Deugen‘, een nieuwe geschiedenis van de mens’ en  wat ik lees prikkelt mij met het gevolg dat ik het tegengestelde in mijn dromen vannacht beleefde en verward wakker werd.

Natuurlijk zijn er meer mensen die deugen, daar twijfel ik niet aan, wil ik niet aan twijfelen door eenzijdige en gekleurde berichtgeving in de media.

‘Corona virus’, dat is door de farma industrie ontwikkeld!. Vaccinatie, kom nou zeg, wij laten onze kinderen niet inenten.. allemaal gif. Klimaat verandering?, dat is fake nieuws, want dat staat in onze krant. Ja, Thierry heeft gelijk we moeten de instroom van vluchtelingen een halt toe roepen. Leve Alexander en Maxima. Ik snap niet dat jij een socialist en voorstander van een republiek bent, je bent een kapitalist..toch?’ 

Mijn slaap werd nog onrustiger, ik stap uit bed, bezoek het toilet, loop stilletjes naar beneden en zit op de bank en zie alles wazig. Mijn bril ligt nog boven op het tafeltje aan mijn bed.

Ik heb een broer, 1 jaar jonger,  die niet deugt. Dat vind ik! Hij heeft een echtgenote en 2 zonen, die niet deugen. Ik heb hun verbannen uit mijn leven, maar zij zullen verrast zijn een brief te ontvangen van een deurwaarder. Is het wraak?. Nee, ik ben gewond en mijn wond zal nooit helen. Vergeven dan? Nee! Vergeten?, Nee!

Ben ik nu een mens dat niet deugt?

Het is 07.43 op de wekker, ik stap uit bed en onder de douche spoelt het water mijn nachtzweet het putje in. Weg!