In de huid van …

Ja, in de huid van wie zit ik nu? Of onder de huid van? Het voelt in ieder geval als een gegoten jas. Wel zo handig in de bijna winter. Ik ga het maar eens op zijn Miens proberen. Als dat überhaupt kan. Die schrijft namelijk zo idioot goed dat het bijna niet te doen is. Met een geheel eigen stijl en soms onnavolgbaar. Even kijken. Een beetje plechtig taalgebruik moet ik

er ingooien natuurlijk. Edoch en zulks dat zijn bijvoorbeeld termen die hij graag gebruikt. Bezigt moet ik dan zeggen. En flipperen moet ik ook. Associatief flipperen zogezegd. Van de tak op de hak. Gelijk in een foute discotheek. Danshuis zal Mien ervan maken. Het is ook wel wat onwennig om op zijn Miens te schrijven merk ik. Doet hij of zij het vanuit een mannen- of vrouwenrol? Ik weet het niet. Ik durf bijna stellig te zeggen dat Mien hier zo door zou prikken. Of schrijft ie dit zelf misschien. Dat zou natuurlijk ook nog kunnen. Echt Miens. Moet ik lang of kort uitwijden. Wijds of weids of beiden. Met wijdse benen of gesloten? Wijdse benen weids gesloten, kan dat ook? Kijk nu heb ik het te pakken. Associatief gedwaald. Ik kan het dus ook. Van wijds naar weids. Breedsprakerig oflanghorig, het is maar wat je verkiest. Proefmatig voel ik de bui al hangen. En net als Mien ben ik natuurlijk retenieuwsgierig naar de reacties. Als die al überhaupt komen. Ook al zo’n prachtig Mienwoord, überhaupt. En ik zeg het geen vier keer. Ik zeg, gokken maar. Mien of Mien? Of is het Harry wellicht? Hi, hi.