Het zijn tijden om in de war te raken. Misschien is de ‘war’ op dit moment al begonnen. En soms weet ik niet of ik vóór of tegen moet zijn. Daardoor raak ik ook in de war, want meestal weet ik dat wel. Maar nu even niet.

Zeker, Saddam Hoessein is een door grootheidswaanzin gedreven dictator. Zijn regime overleeft door mensen de mond te snoeren met onderdrukking, marteling en moord. Daar ben ik tegen. Maar is het regime van Bush jr. wel zo koosjer? De VS hebben ook atoomwapens en vermoedelijk ook biologische wapens. Deze ‘redders’ van de Westerse wereld gedragen zich op zijn minst arrogant. Nee, ik weet het zeker: ik ben tegen. Ik wil niet kijken naar live beelden van bommen en granaten op Bagdad of waar dan ook via CNN. Ik wil niet dat Tom Kleijn van NOVA vanaf een hotelkamer met uitzicht op het front laat zien dat er duizenden onschuldige oorlogsslachtoffers vallen. En honderdduizenden mannen, vrouwen en kinderen moeten vluchten. COA, houdt die centra op Ameland nog maar even open. Ondertussen zet Jaap zijn koperen fotolijstje nog eens goed in het zicht op het bureau van zijn kamer in Den Haag. Blij als een kind dat hij via de Telegraaf die zwart/wit foto heeft kunnen nabestellen. Hij, De Hoop Scheffer, samen met Powell voor het Witte Huis. Het kost wat Patriots en je moet er wat soldaatjes voor uitlenen maar je houd er wel wat aan over.

Waar ik ook van in de war raak zijn al die verhalen over fraude. Iedereen schijnt hét te doen. Soms is het wel grappig zoals al die studentjes van de Fontys Hogescholen. Die eten gratis frikadellen in de kantine omdat ze de betaalkaarten van Fontys met behulp van wat software zelf op kunnen waarderen. Ik weet wel dat je dat niet grappig mag vinden maar zoals voorspeld is de storm van normen en waarden alweer verworden tot een gematigd briesje. Dus mag je om zoiets best weer even gniffelen. Tussen de fraudezaken door weet een actualiteitenrubriek te melden dat er een nieuw voorbehoedsmiddel is om de pil te vervangen. Een plastic ring met hormonen. Die moet tot achter in de vagina geschoven worden (nee niet dwars, je moet het even in de vingers hebben) en spuugt daar drie weken lang hormonen uit. Tegen 70 eurocent p.o.b. krijg je om de drie weken netjes een sms-je dat het de hoogste tijd is voor vissen en wisselen. Vrouwen in de ban van de ring?
In de war raak je ook van al die berichten over de ‘slechte’ economie. Gezinnen raken in de problemen. “Doordat ze niet goed met euro’s kunnen omgaan” beweren sommigen. Volgens mij omdat er simpelweg nauwelijks nog verschil is tussen de waarde van een euro en die van de oude gulden. En dan die hogere premies voor ziektenkosten. In de zorg wordt al jarenlang gefraudeerd. Patiënten, artsen, paramedici, apothekers en andere hulpverleners zouden grabbelen en graaien. Stelen uit de zorgruif. Geschat wordt dat het gaat om minstens enkele honderden miljoenen euro’s. Maar het zou ook een paar miljard euro kunnen zijn. Een paar miljard…niet te geloven. En dat al jarenlang. De Geus van Volksgezondheid, die van heel veel een heel klein beetje lijkt te weten, werd zelfs voorgelogen door zijn topambtenaar. Die schreef ruim een jaar geleden aan zijn baas dat er niks aan de hand was. Nu er stront aan de knikker is beweert hij dat hij die brief al een jaar eerder schreef. Hij bleek te liegen. De Geus stond voor schut. Als die fraude op tijd was aangepakt, hadden de premies dan omhoog gemoeten? Waren de wachtlijsten wat korter geweest? Was er dan wat meer geld voor ontwikkelingen in de traumazorg? En voor oefencentra voor de brandweer? O, haal ik zaken door elkaar…zijn dat andere potjes. Nou, al die potjes maken mij ook in de war, misschien moeten we die maar eens afschaffen. Dat is een manier van verdeel en heers. Uiteindelijk is er maar één bron van waaruit die bodemloze potjes gevuld worden: onze eigen portemonnee. Maar ik zal wel in de war zijn.

-G@P


2 reacties

Kees Schilder · 11 maart 2003 op 21:36

Ben onder de indruk van je column.Ben het ook eens met de inhoud.Ben bang dat het wel altijd zo zal blijven of ben ik nu wel erg pessimistisch?
groet
paco

Kobus · 12 maart 2003 op 15:16

Sterke column. Wel goed dat er op columnX ineens zoveel over de gezondheidszorg naar voren komt.
En toch… Als je tussen de regels doorleest is het allemaal hetzelfde. We weten van de ellende.
Maar juist als het gaat om de gezondheidszorg blijkt er een soort erecode te zijn, bij families, verplegend personeel, artsen. En mede daardoor verandert er zo weinig. Want als de fraudezaakjes weer vergeten zijn, dan gaat iedereen weer gewoon verder. Op de oude manier. Nieuwe regels of niet.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder