In het begin…

In het begin zijn we allemaal op ons best. We doen er alles aan om zo goed mogelijk uit de kast te komen. Zoals naar de wc gaan, dat doen 1e daters niet. Vooral vrouwen hebben daar een handje van… Ik kijk naar jou tijdens onze eerste date. Ik zie niet iemand die ook op de wc zit. Te plassen of te poepen. Die in zijn neus pulkt of tijdens het staan in de file de ooghoeken schoonmaakt. Je snuit ook nooit je neus in de openlucht omdat de zeewind nou eenmaal zorgt voor veters uit je ruiker. Je laat nooit scheten en geeft ook nooit de daarop volgende stinkende luchtpakketjes vanuit je gebalde vuist,als verassing voor mij, waaruit een tovenaar normaliter een duif tovert. Ik denk niet aan de vegen in je shorts die ik zal zien als ik voor het eerst je was doe. Mijn vegen zal je niet zien, want IK doe de was. Ik zal doen alsof ik nooit poepen moet, en tijdens een kramp gewoon even gaan verzitten en hopen dat de luchtbel die zich in mijn gangen bevind, op zal houden en niet meer terugkomt. En als ik dan echt moet, en we zijn bij jou thuis, dan probeer ik heel snel te zijn en vooral zonder geluid. Want het meisje die voor je zit poept niet, en laat nooit scheetjes. Ik stop voor het plassen snel toiletpapier in de wc zodat het heel stilletjes en sereen overkomt. Als ik toch per ongeluk de wind laat vieren, gebruik ik de luchtverfrisser, maar wel zodat jij het niet hoort.
Het weekend was gezellig, maar ik ben wel 2 kilo zwaarder. Van de etentjes die mijn lichaam niet hebben kunnen verlaten. Ik kom terug in mijn eigen huis waar ik gelijk mijn broek van mijn reet trek, een keiharde smak op de toiletbril maak. Een keiharde wind laat waar mijn vullingen van los komen te zitten en ik leg 10 kilo last terug in de natuur. Zal hij me bellen?