Interview

Natuurlijk, geen sterk debuut bij Nova van Job. Maar mijn hemel dit is dus de teneur van komende tijd.
Als een dolle fret dook Twan Huys op zijn prooi;
‘ Even een vraagje naar exacte cijfers; hoeveel bedraagt de nationale hypotheekschuld Meneer Cohen?’
Job wist het niet precies..Maar Twan dus ook niet. Geen 160 miljard zoals hij met een zelfingenomen gezicht beweerde, maar 600 en stijgend. En hoeveel werklozen per dag erbij? Weer moest Job het antwoord schuldig blijven.
‘Teveel’, probeerde hij de tackle te ontwijken.
‘ 6000′, ripoosterde Huys met een blik alsof Job ze zélf de laan uit had gestuurd.
In het echte Nederland zijn ’t er gemiddeld per dag 360, scheelt een slok, toch?
Twan gist maar wat, de redactie van Nova doet maar wat. Als ze Job maar in de dubbele Nelson krijgen.
‘Nóg maar een paar vraagjes dan;
Wat was de schoenmaat van uw taxichauffeur, hoe oud is de burgemeester van Wezel, hoeveel vingers steek ik op?
Wat weet u eigenlijk wél, meneer Cohen?’
Het is tenenkrommend.
Job had op dat moment in de tegenaanval moeten gaan. Terug meppen. Handen op tafel, hoofd naar voren, vlam in de pijp.
‘Wat denkt u nou meneer Huys met uw trieste feitjes, dat we het lek dáármee boven krijgen? Is dit het niveau van een NOVA interview?’
En dan een riedel over de grote lijnen, de Visie op ons, onze toekomst en ons land.
Want wat gebeurde er nu? Dezelfde avond op Twitter een aparte rubriek Nova/Cohen, waar de afbladderaars ongegeneerd hun gang gingen.
De volgende dag in DWDD, het zelfbenoemde orakel Rottenberg, reiziger in open deuren, de man met de best geacteerde slimme oogopslag van medialand, die er nog even een vileine plas overheen doet.
Aangemoedigd door een likkebaardende van Nieuwkerk.
Eén faut pas, Job en de wolven ruiken bloed. Opa Postema, een onbetekende dociele journalist van vroeger en thans de irritante schoonvader die het hardst om zijn eigen grappen lacht maar wiens visite je tóch uit moet zitten, kondigt glunderend de come back van JP aan. Nog even wat vuil storten in het oude nest. Dank je wel Koos.
En wat moet Job?
Job is een bestuurder, geen straatvechter, een geruststeller, geen onheilsprofeet, een schermer op floret, geen modderworstelaar.
Wellicht te vroeg gepiekt.
Of hij schudt nu de PVDA apparatsjiks van zich af en trekt zijn eigen plan óf hij wordt in de debatten en de actua programma’s tussen nu en 9 juni zo grondig geknipt en geschoren dat de vellen erbij hangen.
We leven in een ongenadige tijd.