Intiem onderonsje met verstrekkende gevolgen (1)

Graag wil ik het eens hebben over mijn bezoek aan Bert en Marian, twee vrienden van mij die ik al vanaf mijn jeugdjaren ken. Ze wonen sinds enkele jaren in Columbia, waar ze samen een klein hospitaal runnen in het district Antioquia. Bert is arts en Marian verzorgt de administratie. Ze hebben me gevraagd om een tijdje in hun praktijk te assisteren, vanwege een vaccinatieprogramma dat ze moeten gaan uitvoeren onder de kinderen in de directe omgeving.

Na een heerlijk relaxte reis arriveer ik op het “Enrique Olaya Herrera” vliegveld van Medellin. De afspraak is dat Marian mij komt ophalen, maar in de aankomsthal is zij nergens te bekennen. Bert reageert meteen op een berichtje van mij, met de verzekering dat Marian wel degelijk is vertrokken naar de luchthaven. Zijn pogingen om haar te bereiken leveren echter niets op zodat er uiteindelijk niets anders voor mij overblijft dan op eigen gelegenheid naar het hospitaal te reizen.

Bij “Budget auto rent” huur ik een Volkswagen Passat en begeef me op weg. Het rijden door het prachtige land boeit mij absoluut niet, voortdurend vraag ik me af waarom Marian niet is komen opdagen. Na enkele uren voert de route mij langs een ravijn, waar ik plotseling moet stoppen. De politie heeft de weg afgezet, en aan de rand van het ravijn staat een groepje lokale Indianen die met veel verbaal geweld en uitgebreid gesticulerend naar beneden staan te kijken. Daar ligt een uitgebrand autowrak waarin zich, bij nader onderzoek,  ook nog de stoffelijke resten blijken te bevinden van iemand die door het vuur onherkenbaar verminkt is geraakt. Meteen neem ik contact op met Bert en vraag hem het kentekennummer van Marian’s wagen. Het komt overeen met dat van het gevonden wrak. Binnen een uur is Bert ter plekke, hij herkent de wagen en is totaal van slag. Zelf heb ik het er ook moeilijk mee.

Samen rijden we terug naar het hospitaal waar we op de veranda van Bert’s dienstwoning nog wat drinken. We halen herinneringen op aan de tijd waarin wij elkaar en Marian hebben leren kennen, waarbij vooral Bert zijn emoties de vrije loop laat. Plotseling horen we een opvallend geluid vanuit het struikgewas aan de rand van het terrein. Zodra we willen gaan kijken komt er een gewonde jongeman op ons afgestrompeld. Voordat hij ons kan bereiken zakt hij uitgeput in elkaar. We verzorgen de man en als hij een beetje is opgeknapt vertelt hij ons een bizar verhaal.