It’s a problem free philosophy

Daar zit ik dan, het is weer zover. Al die boeken uitgespreid over een lutele zestien vierkante meter en al die meters moeten mijn hoofd ingestampt worden. Nog erger is dat elke meter een andere meter tegenspreekt. Ik zit daar ergens tussen met een kommetje instantcalorieën. Het zijn weer examens,voor eten klaarmaken heb ik zogezegd geen tijd, wel voor eindeloze spelletjes solitaire die mijn gedachten moeten weghalen van die verdomde filosofen.
Ineens zie ik het ook, het grote licht is neergedaald, de eewige wederkering van hetzelfde. krijgt als bij toverslag een concrete invulling. De dood van God die Nietzsche ook afkondigde is mij volledig duidelijk. Als er een God was zou hij me niet door deze hel sturen.
De grenzen van de rede die Kant opstelde zien er een stuk transcendenter uit als Aristoteles mij ervan probeert te overtuigen dat lichaam en ziel wel degelijk één zijn maar het lichaam is sterfelijk en een deel van de ziel niet. bij mezelf denk ik vervloekte wetenschappelijk geïnspireerde platonist. Zulke dingen zeg je niet luidop, de oude Grieken staan namelijk op hetzelfde voetsuk als de dode god die mij door deze Hel stuurt.

Bedankt filosofie de wereld is een stuk helderder geworden, de grenzen van mijn reden zijn duidelijk en waarover men niet kan spreken moet men zwijgen. Dat worden stille examens en dat betekent goud.